Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2007

ΟΙ ΑΓΩΓΟΙ ΘΩΡΑΚΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΡΩΣΙΚΑ ΑΡΜΑΤΑ


Η Διπλωματία των αγωγών (πετρελαίου και αερίου), συνεχίζεται με την διπλωματία αγοράς όπλων δημιουργώντας ένα επικίνδυνο διπλωματικό πάζλ για παίκτες με γερά νεύρα.
Η ρωσική πολεμική βιομηχανία μετά από μια περίοδο έντονης απαξίωσης ανασυντάσσεται και προσπαθεί να δημιουργήσει συμμαχίες προκειμένου να διεισδύσει στις αγορές της δύσης. Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Αυτοκρατορίας η Ρωσία βρέθηκε εντελώς απομονωμένη και εγκαταλειμμένη από παραδοσιακούς συμμάχους οι οποίοι ήταν και πελάτες της πολεμικής βιομηχανίας της(Τσεχοσλοβακία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Πολωνία κλπ). Με την άνοδο στην εξουσία ο Πούτιν άρχισε ένα μακρόπνοο σχέδιο εξυγίανσης και αναδιάρθρωσης της, δεν είναι τυχαίο ότι στην Antey(η μεγαλύτερη εταιρεία στον κόσμο που ασχολείται με πυραυλικά συστήματα και συγκεκριμένα αντιαεροπορικά, τοποθέτησε διευθυντή τον καλύτερο του φίλο). Το σχέδιο πέτυχε και αυτή τη στιγμή έχει εστιάσει το ενδιαφέρον της στο να μπορέσει μπει στην αγορά η οποία όμως είναι μπλοκαρισμένη από το ΝΑΤΟ. Μοναδική διέξοδος είναι η συμπαραγωγή με χώρες της δύσης και μέσω αυτής της συνεργασίας να επιτευχθεί η πώληση των οπλικών συστημάτων της.
Η Ελλάδα αποτελεί ιδανική περίπτωση για την Ρωσία μιας και είναι η μοναδική χώρα του ΝΑΤΟ που έχει προμηθευθεί ρωσικά οπλικά συστήματα και έχει κατορθώσει με επιτυχία να τα δια συνδέσει με την πολεμική μηχανή της(με τα όποια αρχικά προβλήματα τα οποία με κοινή συνεργασία ξεπεράστηκαν). Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ρωσία(για την Ελλάδα) είναι η δυσφήμιση που υπέστη στο παρελθόν καθόσον στις προηγούμενες αγορές είχε αναμιχθεί η ρωσική μαφία . Έτσι στην παρούσα φάση δεν θέλουν να έχουν μεσολαβητές και θέλουν να συνομιλούν κατευθείαν με την κυβέρνηση, για το λόγο αυτό ίδρυσαν μια εταιρεία την Rosobovoronexport εκτός πρεσβείας στον Άλιμο.
Με δεδομένο ότι ο Ελληνικός στρατός στην αγορά εξετάζεται πακέτο με τον Κυπριακό και με τα τεράστια ποσά που πρόκειται να διατεθούν στο αμέσως επόμενο πενταετές το ενδιαφέρον τους είναι τεράστιο.
Καταλυτικός παράγοντας υπήρξε η προϊστορία του Κυπριακού στρατού σε εφοδιασμό με Ρωσικά οπλικά συστήματα από την εποχή του Μακάριου και τον κατά εξοχή εξοπλισμό του από τους Ρώσους. Οι έλληνες στρατιωτικοί που υπηρετούσαν στην Κυπριακή εθνοφρουρά εξοικειώνονταν με τα Ρωσικά όπλα με αποτέλεσμα κατά την επιστροφή τους στον Ελληνικό Στρατό να μεταφέρουν μαζί τους την Ρωσική τεχνολογία και να ανταποκριθούν με επιτυχία στο πάντρεμα του Αμερικανικού με αυτό του Ρωσικού υλικού, που αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία. Έτσι σήμερα στον Ελληνικό Στρατό έχουμε τα παρακάτω Ρωσικά οπλικά συστήματα:
1. Αντιαεροπορικά συστήματα μεγάλου βεληνεκούς S 300
2. Αντιαεροπορικά συστήματα μεσαίου βεληνεκούς TOR M1
3. Αντιαεροπορικά συστήματα OSA
4. Αντιαρματικά συστήματα Kornet-E
5. Αντιαρματικά συστήματα fagot
6. Ρουκετοβόλα RΜ70
7. Χόβερκραφτ ZUBR
8. Τεθωρακισμένα οχήματα ΒΜP1
Προχθές το ΚΥΣΕΑ αποφάσισε την αγορά 450 Ρωσικών ΒΜP-3, ύψους 1,2 δις ευρώ για την επάνδρωση των Μονάδων που είναι στον Έβρο και τα νησιά. Το παραπάνω ΤΟΜΑ προ τριετίας ήρθε πρώτο στις δοκιμές που έγιναν εδώ και θεωρείται κορυφαίο σε παγκόσμιο επίπεδο, με μακράν το δεύτερο. Το εν λόγο ΤΟΜΑ φέρει πυροβόλο 100χλστ, συζυγές πυροβόλο 30 χλστ, και πολυβόλα των 7,62 χλστ. έχει ικανότητα να πλήττει ακόμη και άρματα μάχης 3ης γενιάς όπως τα Τουρκικά Leopard- 2 Α4 από απόσταση 4 χιλιομέτρων με το προηγμένο αντιαρματικό βλήμα ΑΤ-4 . Τελευταία κάτι αντίστοιχο είχε γίνει και από μέρους της Κυπριακής Κυβέρνησης με την αγορά των ρωσικών αρμάτων Τ80.
Η επιτυχία πέραν των τεχνικών χαρακτηριστικών του, είναι ότι η τιμή που επιτεύχθηκε με διακρατική συμφωνία και χωρίς μεσάζοντες στο 1/3 των αντίστοιχων του ΝΑΤΟ, (τα ακούς Άκη;). Επιπλέον παρέχεται η δυνατότητα συμπαραγωγής σε πρώτη φάση στην Ελλάδα ποσοστό 25-30%. Ταυτόχρονα προσφέρονται δωρεάν 50 άρματα του ιδίου τύπου αλλά σε αμφίβια έκδοση που τα χρησιμοποιούν οι πεζοναύτες.
Κατά την διάρκεια των συζητήσεων για τον αγωγό ο εμπορικός ακόλουθος της ρωσικής πρεσβείας επισκέφθηκε πολλές φορές την Θράκη προκειμένου να εξετάσει τις βιομηχανικές και τεχνολογικές δυνατότητες της περιοχής οι οποίες είναι απαραίτητες για μια σειρά έργων που θα απαιτηθούν για την κατασκευή και λειτουργία του αγωγού (επέκταση λιμανιού, μεταφορά αεροδρομίου, συμπαραγωγή εξαρτημάτων, τεχνική υποστήριξη κλπ), διότι με κέντρο τον αγωγό θα δημιουργηθεί σειρά δορυφορικών επιχειρήσεων πολλές από τις οποίες θα πρέπει να έχουν ειδικές γνώσεις και δυνατότητες. Φανταστείτε την απελπισία του όταν βρήκε τα εργοστάσια άδεια και εγκαταλειμμένα(τα δικά μας τσακάλια αφού πήραν τις επιδοτήσεις την κοπάνησαν). Κατόπιν τούτου χαρτογράφησαν τις τεχνικές δυνατότητες ολόκληρες της Ελλάδας και το συμπέρασμα ήταν ότι οι δυνατότητες μας είναι για λαμαρινοδουλιές.
Παρόλα τα παραπάνω ο Πούτιν εξέφρασε στον πρωθυπουργό την επιθυμία συνεργασίας και συμπαραγωγής σε θέματα πολεμικής βιομηχανίας και πέρα από την συμπαραγωγή του συγκεκριμένου άρματος συμφώνησε στη συμπαραγωγή και των πυρομαχικών που χρησιμοποιεί όχι μόνο για αυτά που θα προμηθευθεί η Ελλάδα αλλά για όλες τις χώρες του κόσμου που θα πουληθεί το συγκεκριμένο ΤΟΜΑ , μιας και η ΕΑΣ που κατασκευάζει βλήματα έχει τις δυνατότητες και θεωρείται αξιόπιστος συνεργάτης.
Έτσι μετά την πολιτική των αγωγών έχουμε σαν συνέχεια την πολιτική των οπλικών συστημάτων τα οποία άρχισαν να κατεβάζουν οι αγωγοί πριν ακόμη υλοποιηθούν.
Με δεδομένο το προσωπικό ενδιαφέρον που Πούτιν και την σαρωτική επανεκλογή του βλέπουμε οι αγωγοί να βρέχουν τανκς και έπεται συνέχεια(σουχόϊ-S400κλπ)
Το μεγάλο ζητούμενο είναι εάν και κατά πόσο θα μπορέσει η εγχώρια βιομηχανία να ανταποκριθεί στις προκλήσεις των καιρών και να αυξήσει τα ποσοστά στην συμπαραγωγή, μιας και η Ρωσία επιθυμεί σφόδρα την συμπαραγωγή στα οπλικά συστήματα καθιστώντας την πατρίδα μας αυτόνομη από πλευράς πολεμικής βιομηχανίας. Το εγχείρημα τεράστιο και η ευκαιρία μοναδική.
Κοζάνη 11-12-07


Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2007

Η επίσκεψη του Τούρκου ΥΠΕΞ και η απόλυτη εθνική ξεφτίλα

Φωτιά στα……. Μπα(μπα)τσάνκια μας
Με τρόπο προκλητικότατο εισήλθε στον ελληνικό εναέριο χώρο ο Τούρκος ΥΠΕΞ συνοδευόμενος από 16 πολεμικά αεροπλάνα εκ των οποίων τα 8 με πλήρη οπλισμό παρά τα συμφωνηθέντα(οι πτήσεις να πραγματοποιούνται χωρίς οπλισμό χάριν της Ελληνο-Τουρκικής προσέγγισης). Κατά την διάρκεια πτήσεως του Τούρκου ΥΠΕΞ είχαμε τρείς παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου και δύο του FIR των Αθηνών από τα πολεμικά που τον συνόδευαν. Ταυτόχρονα η Τουρκία με την NAVTEX653/07 δέσμευσε σχεδόν όλο το Βόρειο Αιγαίο (Λήμνο-Θάσο-Άγιο Όρος),για διεξαγωγή άσκησης με πραγματικά πυρά. Το αξιοσημείωτο στην παραπάνω άσκηση είναι ότι περιλαμβάνονται και περιοχές που είναι δυτικά του 25ου μεσημβρινού(φέρτε μία νοητή ευθεία από Καβάλα μέχρι Κύπρο). Με δεδομένο ότι μέχρι τώρα η Τουρκία επεδίωκε την επιχειρησιακή διχοτόμηση του Αιγαίου με όριο τον 25ο μεσημβρινό (πάντα με την ανοχή και τον προγραμματισμό του ΝΑΤΟ), η επέκταση των διεκδικήσεων της με την ταυτόχρονη επίσκεψη του ΥΠΕΞ της είναι ένα πολιτικοστρατιωτικό γεγονός που σηματοδοτεί έναν νέο κύκλο διεκδικήσεων της σε βάρος της πατρίδας μας, που θα το βρίσκουμε συνέχεια μπροστά μας τα επόμενα χρόνια όπου Ισλαμιστές και Στρατιωτικοί σε απόλυτη συνεργασία θα διεκδικούν τα ζωτικά τους συμφέροντα στο Αιγαίο (να είναι καλά ο Σημίτης).
Ο θρασύς και άκομψος τρόπος εισόδου του στον Ελληνικό χώρο συνεχίστηκε και κατά την διάρκεια της παραμονής του, δίνοντας την εντύπωση κατακτητή που ήρθε για επιθεώρηση των υποτελών του. Έτσι λοιπόν στη συνέχεια είχαμε ιδιωτική επίσκεψη στην Θράκη όπου:
1. Μίλησε σε ανοιχτή συγκέντρωση σε ξενοδοχείο της Κομοτηνής όπου συμμετείχαν περίπου 800 άτομα και απευθυνόμενος στους 100.000 Τούρκους της Θράκης όπως τους αποκάλεσε, τους προέτρεψε να προσφεύγουν στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια όταν παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα τους.
2. Συναντήθηκε με τους ψευδομουφτήδες Ξάνθης Αχμέτ Μετέ και Κομοτηνής Ιμπραήμ Σερίφ, περιφρονώντας τους νόμιμους εκπροσώπους.
3. Επισκέφθηκε την ψευδομουφτία και όχι την νόμιμη.
4. Επισκέφθηκε τον Παράνομο σύλλογο της Τουρκικής Νεολαίας Κομοτηνής.
5. Ζήτησε δίγλωσσα νηπιαγωγεία.
6. Επισκέφθηκε το μειονοτικό σχολείο Τζελάλ Μπαγιάρ όπου χρησιμοποίησε την φράση «τα αδέρφια μας οι Τούρκοι», και είστε Τούρκοι και να μην ντρέπεστε να το λέτε.
7. Κάλεσε την Ελλάδα πρώτη αυτή να σεβασθεί τα ανθρώπινα δικαιώματα της Τουρκικής μειονότητας στη Θράκη και στη συνέχεια θα πράξη και αυτή ανάλογα για την Ελληνική μειονότητα της Κωνσταντινούπολης(όσοι γλύτωσαν από τον συνωστισμό)
8. Ταυτόχρονα την ίδια στιγμή ο εκδότης της ομογενειακής εφημερίδας «Ηχώ» στην Κωνσταντινούπολη Ανδρέας Ρομπόπουλος δεχόταν επίθεση έξω από τα γραφεία της εφημερίδας του με αποτέλεσμα να εισαχθεί σε νοσοκομείο όπου διαπιστώθηκαν δύο κατάγματα στο χέρι και του έγιναν πέντε ράμματα στο κεφάλι.
Στη συνέχεια
όταν στην Αθήνα η Υπουργός μας κα Μπακογιάννη του έθεσε τα θέματα:
1.Πατριαρχείου και της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, αυτός απάντησε ότι πρόκειται για ένα θρησκευτικό ίδρυμα που εξυπηρετεί ελάχιστους Έλληνες και αρνήθηκε την οικουμενικότητα του Πατριαρχείου.
2.Όταν του έθεσε το θέμα των παραβιάσεων όχι μόνον του εθνικού εναέριου χώρου αλλά ακόμη και των πτήσεων πάνω από τα Ελληνικά νησιά, αυτός απάντησε ότι τα Ελληνικά μαχητικά αεροπλάνα παρενοχλούν τα Τουρκικά και δεν μπορούν να εκτελέσουν την αποστολή τους.
3.Όταν τέθηκε θέμα λαθρομεταναστών από τα μικρασιατικά παράλια, το θράσος περίσσεψε λέγοντας ότι η Ελλάδα αδυνατεί να ελέγξει τον νησιωτικό χώρο όχι μόνο στην λαθρομετανάστευση αλλά και σε αυτόν της διάσωσης και γι αυτό πρέπει να γίνει συν διαχείριση. Ο Μπαμπατζάν μάλιστα συνέδεσε το θέμα της λαθρομετανάστευσης με τρομοκρατικές παραφυάδες του ΡΚΚ που δρούνε στον Ελληνικό χώρο.
4. Επέμεινε στο cassus belli και στο ότι η Τουρκία δεν αναγνωρίζει τον Ελληνικό εναέριο χώρο των 10 ν.μ.
5. Την ίδια στιγμή που πραγματοποιούταν η συνάντηση των ΥΠΕΞ, το Τουρκικό στρατιωτικό Κεμαλικό κατεστημένο δια μέσου του Γενικού Επιτελείου του, εγκαλούσε την Ελλάδα για παρενόχληση της Τουρκικής αεροπορίας στο Αιγαίο και την αμφισβήτηση του FIR των Αθηνών.
Η Ελληνική Κυβέρνηση από την μεριά της επανέλαβε για πολλοστή φορά ότι είναι περήφανη για την ελευθερία ισοπολιτεία και ισονομία που απολαμβάνουν όλοι οι Έλληνες. Το δε ΥΠΕΞ δια μέσου του εκπροσώπου του εξέδωσε ανακοίνωση λέγοντας μεταξύ άλλων « η Τουρκία θα καταλάβει αφού γίνει μέλος της Ε.Ε.», θυμίζοντας μου την λαϊκή παροιμία « μας φτύνουνε και μείς νομίζουμε ότι ψιχαλίζει». Και όχι μόνο αυτό αλλά η κυβέρνηση κατά την διάρκεια που συνέβαιναν όλα τα παραπάνω κατέθεσε στη βουλή νομοσχέδιο με το οποίο ικανοποιεί απόλυτα ένα πάγιο αίτημα της Τουρκίας σχετικά με την διαχείριση των βακουφιών. Έτσι λοιπόν και σύμφωνα με αυτό οι διαχειριστικές επιτροπές θα εκλέγονται από την βάση δημιουργώντας παράκεντρα θρησκευτικής εξουσίας και χρηματοδοτώντας τα, με κάποια εκατομμύρια ευρώ ετησίως από τον κρατικό κορβανά.
Γεγονός πάντως είναι ότι η όλη συμπεριφορά του Τούρκου ΥΠΕΞ, προβλημάτισε τον Πρωθυπουργό με αποτέλεσμα να επικρατεί σκεπτικισμός στο Μέγαρο Μαξίμου σχετικά με την επίσκεψη που είναι να γίνει στις 23-24 Ιανουαρίου.
Το μόνο που έχω να πω για όλα τα παραπάνω είναι ότι η κυβέρνηση όφειλε, από την πρώτη στιγμή εισόδου του Τούρκου ΥΠΕΞ στον Ελληνικό χώρο να ανακαλέσει την επίσκεψη του και να τον καλέσει να συμμορφωθεί με τις διεθνείς και διμερής συμβάσεις όσον αφορά τους κανόνες πτήσεως. Και τέλος πάντων μετά από όλα τα παραπάνω δεν νομίζω ότι υπάρχει λόγος να χαμογελά συνεχώς η κυρία Μπακογιάννη.
Κοζάνη 10- 12-07


Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2007

Η ΜΑΤΑΙΩΣΗ ΤΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΠΑΡΜΕΝΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ

Η άσκηση «ΠΑΡΜΕΝΙΩΝ» είναι η μεγαλύτερη διακλαδική άσκηση που εκτελείται από τις ένοπλες δυνάμεις κάθε δύο χρόνια στα έτη με περιττό αριθμό. Σε αυτή την άσκηση εμπλέκονται και πολιτικές αρχές όπως το ΥΠΕΞ, ΥΠΕΣ, Υπουργείο Δημοσίας Τάξης, Υπουργείο Αιγαίο, Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης, Υπουργείο Επικοινωνιών και Μεταφορών, Νομαρχίες, Περιφέρειες και πλήθος οργανισμών (λιμάνια, σιδηρόδρομοι, ολυμπιακή κλπ).
Η παραπάνω άσκηση είναι Τ.Α.Μ.Σ ( Τακτική Άσκηση Μετά Στρατευμάτων) και διεξάγεται με τη συμμετοχή και των τριών όπλων (Στρατός, Ναυτικό, Αεροπορία) και με πραγματικά πυρά στο συγκεκριμένο έδαφος όπου θα ενεργήσουν οι Μονάδες σε περίοδο πολέμου. Σκοπός της παραπάνω άσκησης είναι:
1. Η εξοικείωση του έμψυχου υλικού με τον χώρο όπου θα κληθούν να υπερασπίσουν την πατρίδα.
2. Η λειτουργία του συστήματος επιστράτευσης.
3. Η ομαδοποίηση επίστρατων και κληρωτών ώστε να επιτευχθεί το αξιόμαχο ως ενιαίο σύνολο.
4. Ο συντονισμός και των τριών όπλων ( Στρατός, Ναυτικό, Αεροπορία) σε περίοδο επιχειρήσεων υπό ενιαία Διοίκηση.
5. Δοκιμή των οπλικών συστημάτων στο συγκεκριμένο χώρο και τυχόν προβλήματα.
6. Η ανύψωση του εθνικού φρονήματος στον άμαχο πληθυσμό της περιοχής που διεξάγεται η άσκηση.
7. Ο συντονισμός των εμπλεκομένων Υπουργείων και διαφόρων φορέων
8.Και τελευταίο και κυριότερο, η εξαγωγή συμπερασμάτων για το αξιόμαχο των ενόπλων δυνάμεων και προτάσεις για την επίλυση προβλημάτων που παρουσιάσθηκαν κατά την διάρκεια της άσκησης, προκειμένου να βελτιωθούν τόσο τα πολεμικά σχέδια από επιτελικής σχεδίασης όσο και η υλοποίηση τους σε καιρό πολέμου.
Ουσιαστικά η παραπάνω άσκηση θεωρείται ως η πλέον έγκυρη και μεγαλύτερη στις ένοπλες δυνάμεις από πλευράς έμψυχου και άψυχου υλικού.
Το πόσο σημαντική είναι η παραπάνω άσκηση φαίνεται κάθε φορά από τις αντιδράσεις της Τουρκίας η οποία προκειμένου να την παρεμποδίσει πραγματοποιεί ταυτόχρονα «αντιάσκηση» δεσμεύοντας θαλάσσιες και εναέριες ζώνες στο βόρειο και ανατολικό Αιγαίο, (μόλις το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας ανακοινώσει την περιοχή και τον χρόνο που θα διεξαχθεί η άσκηση)
Το 1996 και ενώ η άσκηση και «αντιάσκηση» βρισκόντουσαν σε πλήρη εξέλιξη, ο εκσυγχρονιστής υφυπουργός εξωτερικών Ροζάκης σε συνέντευξη του στην Ελευθεροτυπία μίλησε για συνεχές μορατόριουμ στο Αιγαίο, και την επομένη να δημοσιευθεί στη τουρκική εφημερίδα «Ζαμάν», ότι ο Μητσοτάκης μίλησε για διάλογο.

Το 1997 με 72 παραβιάσεις της Τουρκικής αεροπορίας μέσα στον εθνικό εναέριο χώρο κατόρθωσαν να τινάξουν στον αέρα την άσκηση αναγκάζοντας το σύνολο της Ελληνικής πολεμικής αεροπορίας να ασχολείται με τις αναχαιτίσεις και όχι με το σενάριο της άσκησης.

Τα 1999 το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας ματαίωσε την άσκηση περιμένοντας την Άγκυρα να κάνει και αυτή κάποια βήματα καλής θέλησης τα οποία όχι δεν έκανε, αλλά ερμηνεύοντας την υποχώρηση μας ως ενδοτισμό είχε σαν αποτέλεσμα την κατακόρυφη αύξηση παραβιάσεων του εθνικού εναέριου χώρου.
Το 2003 και μια μέρα μετά την εισήγηση του έλληνα ΥΕΘΑ για αποφυγή εντάσεων στο Αιγαίο και για ανοικτή γραμμή επικοινωνίας με τον Τούρκο ομόλογο του, οι γείτονες μας απάντησαν με ομαδικές παραβιάσεις οπλισμένων μαχητικών (25) στο Αιγαίο κατά την πρώτη ημέρα της διεξαγωγής της άσκησης «ΠΑΡΜΕΝΙΩΝ» και μετά από λίγες μέρες συνελήφθη Τούρκος(με προσωρινό Γερμανικό διαβατήριο) στη Λήμνο να φωτογραφίζει στρατιωτικές εγκαταστάσεις και ταυτόχρονα να κρατά σημειώσεις από 14 νησιά που είχε επισκεφθεί μέχρι τη στιγμή της σύλληψης του με 57 φιλμ (αφέθηκε ελεύθερος).
Το 2005 κατά την διάρκεια της άσκησης η Τουρκία υπέκλεψε τηλεφωνικές συνομιλίες ελλήνων στρατιωτικών που πραγματοποιήθηκαν με κινητά τηλέφωνα.
Η παραπάνω άσκηση πάντα παρακολουθείται ανελλιπώς και από το τουρκικό σεισμογραφικό σκάφος Σισμίκ (παλαιότερα ονομαζόταν Τσανταρλί στη συνέχεια Πιρί Ρέϊς , πρόκειται για το ίδιο σκάφος που έχει υποστεί εκσυγχρονισμούς με την ταυτόχρονη αλλαγή του ονόματος του) το οποίο μεταμορφώνεται εύκολα σε πλοίο υποκλοπών με την εγκατάσταση κατάλληλων ηλεκτρονικών μηχανημάτων μιας και έχει την κατάλληλη τεχνική υποδομή.

Με το που ακυρώσαμε φέτος την άσκηση και με την λήξη του θερινού μορατόριουμ (15 Σεπτεμβρίου), άρχισε μαζική παραβίαση του FIR Αθηνών από Τουρκικά μαχητικά στο Βόρειο Αιγαίο κατά κύριο λόγο, αλλά και στα υπόλοιπα νησιά. πράξη την οποία διευκολύνει το νέο εγχειρίδιο του ICAO/2001της Υ.Π.Α ( Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας), που υπάγεται στον κύριο Λιάπη εμφανίζει τόσο την Λήμνο αλλά και τα υπόλοιπα νησιά ως αποστρατικοποιημένα. Ο Παραπάνω Υπουργός παρέδωσε την έρευνα και διάσωση του Βορείου Αιγαίου στους Τούρκους υπογράφοντας στο Μόντρεαλ τον νέο κανονισμό του Διεθνούς Οργανισμού Αεροναυτιλίας (ICAO) όπου προβλέπεται ο καθορισμός των περιοχών έρευνας και διάσωσης να γίνεται με βάση τα τεχνικά χαρακτηριστικά και όχι τα σύνορα των χωρών.
Οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις μέρα με τη μέρα χάνουν τον εθνικό τους χαρακτήρα και αναδιοργανώνονται με βάσει το νέο πολεμικό δόγμα που στρέφεται κατά της «τρομοκρατίας» εξυπηρετώντας Νατοϊκά συμφέροντα τόσο στο εξωτερικό, υπηρετώντας ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που η πολιτική ελίτ της χώρας τις ονόμασε ειρηνευτικές αποστολές ( αρβύλα που περνάει τα σύνορα είναι κατακτητικός στρατός). Στις στρατιωτικές σχολές μπαίνουν νέα μαθήματα( όπως αυτά των ειρηνευτικών αποστολών- διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιον- διεθνείς σχέσεις-ξένες γλώσσες κλπ). Όσο και στο εσωτερικό, ο στρατός γίνεται επιθετικός και επαγγελματικός με τους μισθοφόρους για πιθανή αντιμετώπιση κοινωνικών εκρήξεων μιας και οι ένοπλες δυνάμεις στα τελευταία χρόνια αποτελούν το τελευταίο ανάχωμα της άρχουσας τάξης.
Το Γ Σώμα Στρατού με έδρα τη Θεσσαλονίκη που παλιά ήταν η σιδηρά πυγμή των ενόπλων δυνάμεων επανασχεδιάζεται προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως στρατηγείο πολυεθνικής δύναμης στα πλαίσια του Ευρωστρατού, στην ουσία για την εξυπηρέτηση των Αμερικανικών αντιτρομοκρατικών πολέμων. Ήδη από το 1998 η πατρίδα μας συμμετέχει με ένα Τάγμα στην πολυεθνική Ταξιαρχία Νοτιοανατολικής Ευρώπης (SEEBRIG).
Η Ελλάδα είναι κράτος με de facto μειωμένα κυριαρχικά δικαιώματα και η εξωτερική πολιτική της εξαρτάται από τις επιθυμίες της Αμερικής και το τι θεωρεί ως casus belli η Τουρκία.
Η Ελλάδα μεταβάλλεται σταθερά σε μια χώρα με περιορισμένα κυριαρχικά δικαιώματα όπου καθημερινά υποχωρεί δήθεν χάριν της ειρήνης.
Η απόφαση ματαίωσης της άσκησης πάρθηκε από πολύ ψηλά με την δήθεν δικαιολογία ότι ο στρατός ήταν κουρασμένος από τις πυρκαγιές(πρώτη φορά σε μια τόσο μεγάλη εθνική καταστροφή η συμμετοχή του στρατού ήταν σχεδόν ανύπαρκτη).
Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με την πρόσφατη εντολή που δόθηκε στα πληρώματα των ελληνικών αεροσκαφών να μην αναχαιτίζουν τα αντίστοιχα τουρκικά, ακόμη και όταν παραβιάζουν τον εθνικό εναέριο, χώρο φοβάμαι ότι ήταν επιθυμία του κουμπάρου προκειμένου οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις να έχουν καλυμμένα τα νώτα για να μπορέσουν να δράσουν ανενόχλητες στο Β. Ιράκ.
Η πολιτική ελίτ της χώρας μας έχει παραχωρήσει την κυριαρχία του Αιγαίου στο ΝΑΤΟ(με συγκυρίαρχους την Ελλάδα και Τουρκία). Οι καθημερινές υποχωρήσεις μας εκλαμβάνονται από τους γείτονες μας ως αδυναμία με αποτέλεσμα καθημερινά να αυξάνουν τις απαιτήσεις τους. Και είναι ιστορικά δεδομένο ότι ο συνεχής ενδοτισμός έχει σαν αποτέλεσμα τον πόλεμο (όπως ακριβώς η γάτα με τις συνεχείς υποχωρήσεις της όταν βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο αναγκάζεται να επιτεθεί εναντίον του αντιπάλου σπασμωδικά).
Έτσι η πολιτική ελίτ της χώρας μας με το πρόσχημα της ειρήνης και κάνοντας συνεχείς υποχωρήσεις στους γείτονες μας, οδηγούν το έθνος με μαθηματική ακρίβεια σε έναν σπασμωδικό πόλεμο, γιατί αν ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα, ποιος πόλεμος θα μπορούσε να είναι νικηφόρος σαν συνέχεια μιας τέτοια ενδοτικής πολιτικής.

Κοζάνη 18-10-2007

Σάββατο 25 Αυγούστου 2007

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ..ΤΩΝ ΕΜΠΡΙΣΜΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Ο Προμηθέας ήταν μυθική μορφή της αρχαιότητας γιος του Τιτάνα Ιαπετού και της Ωκεανίδας Ασίας ήταν ο καλύτερος φίλος των ανθρώπων.
Βλέποντας την κατάντια του ανθρώπινου γένους και την αδυναμία του απέναντι στη φύση αποφασίζει να του χαρίσει την Φωτιά.
Έτσι, επισκεπτόμενος το εργαστήρι του Ήφαιστου, τοποθετεί την φωτιά σε ένα κούφιο καλάμι και την δίνει κρυφά στους ανθρώπους.
Με την σειρά του ο Δίας θύμωσε και τον τιμώρησε με σκληρό τρόπο στην αιώνια καταδίκη του στον βράχο του Καυκάσου, τρομοκρατώντας τους άλλους θεούς.
Έκτοτε η φωτιά χρησιμοποιείται ως μέσον τρομοκρατίας από την εξουσία . Χαρακτηριστική περίπτωση της φωτιάς για επίλυση πολιτικών προβλημάτων είναι αυτή του Νέρωνα όπου με την πυρκαγιά της Ρώμης και φορτώνοντας την στους χριστιανούς ξέμπλεξε μια και καλή με αυτούς.
Ο Μέγας Αλέξανδρος κατακαίει την Θήβα, όταν οι κάτοικοι της στασιάζουν εναντίον της Μακεδονικής φρουράς, τρομοκρατώντας όλες τις υπόλοιπες Πόλεις - Κράτη που τον αμφισβητούσαν (ένεκα φήμης θανάτου του). Έτσι έλυσε όλα τα εσωτερικά προβλήματα και εδραίωσε την κυριαρχία του Μακεδονικού κράτους.
Στη συνέχεια οι Έλληνες κατά την διάρκεια της επανάστασης του 21 χρησιμοποιούν την φωτιά ως μέσο απελευθέρωσης από τον τουρκικό ζυγό.
Πρώτος ο Κωνσταντής Κανάρης το 1822 ανέλαβε να βάλει μπουρλότο στην τουρκική ναυαρχίδα (του Καπετάν Πασά Καρά Αλή), την επικεφαλής του στόλου που έκαψε τη Χίο. Η φωτιά απ' το μπουρλότο μεταδόθηκε ταχύτατα στο καράβι. Πριν προλάβουν να απομακρυνθούν απ' αυτό οι πρώτες σωστικές λέμβοι, η φωτιά έφτασε στην πυριτιδαπο-θήκη, η οποία ανατινάχθηκε.
Αποτέλεσμα ήταν, τα πάρα πολλά θύματα (2.000), μεταξύ αυτών και ο ναύαρχος Καρά Αλής, πολλοί αξιωματικοί και ναύτες. Ο Κακλαμάν Πασάς Μεχμέτ τοποθετήθηκε νέος ναύαρχος στη θέση του Καρά Αλή.
Τον Οκτώβριο του 1822 βγήκε με το στόλο του στο Αιγαίο για να καταστείλει την Επανάσταση στα νησιά και αγκυροβόλησε στην Τένεδο. Αλλά στις 29 Οκτωβρίου 1822, ο Κανάρης, διείσδυσε ανάμεσα στον τουρκικό στόλο. Μη μπορώντας να προσεγγίσει το πλοίο του ναυάρχου, την καπουδάνα, πλησίασε το Ριάλα - Γεμισσί, την αντιναυαρχίδα και την πυρπόλησε. Έχασαν τη ζωή τους οκτακόσια (800) μέλη του πληρώματος. Ο Τουρκικός στόλος έντρομος κατέφυγε στο Τσανάκ- Καλεσί, στα Δαρδανέλλια. Στη συνέχεια τον Αύγουστο του 1824 πυρπόλησε μια μεγάλη φρεγάτα του Χοσρέφ στη Σάμο και μια κορβέττα στη Μυτιλήνη.
Ο Κολοκοτρώνης με την σειρά του, την άνοιξη και το καλοκαίρι του 1827, όταν ο Ιμπραήμ πασάς άρχισε να πυρπολεί τα χωριά και αγρούς αναγκάζοντας τους κατοίκους να δηλώσουν υποταγή (να προσκυνήσουν), ο Γέρος του Μοριά εξαπέλυσε τα παλικάρια του στα χωριά που δήλωσαν υποταγή και πότε με το καλό πότε με τη βία κατάφερε να κρατήσει τη φλόγα της επανάστασης. Τα λόγια ήταν ξεκάθαρα : Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους !
Έτσι η αγέρωχη τόλμη του Προμηθέα απέναντι στην άδική θέληση ενός ισχυρού Θεού, φαντάζει ως το αιώνιο σύμβολο της επανάστασης ενάντια στο άδικο και στην αυθαιρεσία της εξουσίας, βρίσκοντας μιμητές τον Κανάρη - Κολοκοτρώνη και μέσω της τρομοκρατίας της φωτιάς την επικράτηση της επανάστασης.
Τη διετία 1980-1 και κατά τη διάρκεια της πολιτικής αλλαγής από την δεξιά με το ΑΝΗΚΟΥΜΕ ΣΤΗ ΔΥΣΗ στο πατριωτικό ΠΑΣΟΚ με το Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ, σωρεία εμπρησμών σε δασικές εκτάσεις και ελληνικά καταστήματα ρημάζει τον τόπο ( με τον τότε πρωθυπουργό αείμνηστο Ράλλη να μας εξηγεί στην τηλεόραση ότι υπεύθυνα είναι τα... κουκουνάρια ) .
Συγκεκριμένα :
( α) 19-12-1980 ταυτόχρονη πυρπόληση του ΜΙΝΙΟΝ στην οδό Πατησίων και του ΚΑΤΡΑΝΤΖΟΣ ΣΠΟΡ στην οδό Σταδίου στην Αθήνα.
(β) Έξη μήνες αργότερα 03-06-1981 το ίδιο σκηνικό επαναλαμβάνεται με την ταυτόχρονη πυρπόληση του ΑΤΕΝΕ στην οδό Σταδίου και του ΚΛΑΟΥΔΑΤΟΥ στην πλατεία Δημαρχείου . Δίπλα στο τελευταίο βρισκόταν ένα κατάστημα κυνηγητικών όπλων πλήρες εκρηκτικών, τα οποία σε συνδυασμό με πληθώρα καυσίμων που βρισκόταν στο υπόγειο δημιούργησαν ένα Δαντικό τοπίο κάνοντας την νύχτα μέρα και οι καπνοί κάλυψαν όλο το εμπορικό κέντρο των Αθηνών με συνοδεία εκκωφαντικών εκρήξεων.
(γ) Ένα μήνα αργότερα, στις 04-07-1981καίγεται το πολυκατάστημα του ΔΡΑΓΩΝΑ στην οδό Αιόλου.
(δ) Τρείς μέρες αργότερα είναι η σειρά του πολυκαταστήματος του ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ στον Πειραιά.
Αποτέλεσμα των παραπάνω ήταν να πληγεί το ελληνικό εμπορικό κεφάλαιο και να εισβάλουν στην χώρα μας τα ξένα πολυκαταστήματα.
Το ΠΑΣΟΚ πήρε το μήνυμα Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ, αλλά σε σκοτεινές δυνάμεις πέραν του ατλαντικού. Ο Ανδρέας μαλακώνει στις διαπραγματεύσεις για τις βάσεις και παρά την αριστερή φρασεολογία, οι βάσεις μένουν.
Το 1987 η Ελλάδα υψώνει το ανάστημα της στις τουρκικές απαιτήσεις για τα πετρέλαια του Αιγαίου και διατάσει επιστράτευση παρά τις Αμερικανικές επιθυμίες. Νέος κύκλος εμπρησμών ακολουθεί σε όλη την επικράτεια.
Πώς να μη συνδέσουμε τις φετινές πυρκαγιές με το ότι ο Ελληνικός λαός εξακολουθεί να αντιστέκεται στην παγκοσμιοποίηση παρά την υποταγή των κυβερνήσεων του;
Ο Ελληνικός λαός ήταν ο μοναδικός λαός της Ευρώπης που ξεχύθηκε στους δρόμους και αντέδρασε στον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας παρά την επαίσχυντη στάση της δουλοπρεπούς κυβέρνησης των εκσυγχρονιστών. Έλληνες εθελοντές πολέμησαν στο πλευρό των Σέρβων.
Ο Ελληνικός λαός ξευτέλισε την υπερδύναμη οδηγώντας τα στρατεύματα της στην λαχαναγορά της Θεσσαλονίκης αλλάζοντας την διεύθυνση των πινακίδων.
Ο Ελληνικός λαός αντέδρασε τόσο στον πόλεμο του Αφγανιστάν όσο και σε αυτόν του Ιράκ.
Με το που υπέγραψε ο Καραμανλής την συμφωνία του αγωγού Μπουργκάζ- Αλεξανδρούπολης την επομένη μας προέκυψαν τα Ομόλογα.
Παρά τις πιέσεις των ΗΠΑ αυτός όχι μόνο δεν έκανε πίσω αλλά προχωρά και σε αγωγό αερίου με τους Ρώσους. Ο Καραμανλής δεν έλαβε θέση στο σχέδιο Α(υ)νάν όπως ο Γιωργάκης και η Ντόρα. Αυτός και οι συνεργάτες του υπέδειξαν το τετράγωνο που είναι η Αμερικανική πρεσβεία ως υπεύθυνους για τις υποκλοπές.
Ο Καραμανλής ή πρέπει να ανατραπεί προκειμένου να αντικατασταθεί με ένα από τα αγαπημένα τους παιδιά( Γιωργάκης ή Ντόρα), που θα πορευθούν σύμφωνα με τα συμφέροντα της υπερδύναμης ή και εάν ακόμη επανεκλεγεί να είναι αδύναμος με αποτέλεσμα η ενεργειακή του πολιτική να είναι σύμφωνα με τα αμερικανικά συμφέροντα.
Πώς να μην συνδέσω το φετινό ολοκαύτωμα με το « Ο ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι' αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες. Τότε ίσως συνετισθεί. Εννοώ, δηλαδή, να πλήξουμε τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητά του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει, για να μη μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, να μη μας παρενοχλεί στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή τη νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας για μας, για την πολιτική των ΗΠΑ».
Η κυνική αυτή ομολογία ανήκει στον εβραίο πρώην υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ και πρωτεργάτη του ΑΤΤΙΛΑ Χένρι Κίσιγκερ, που το 1974 διαμέλισε την Κύπρο και τον Σεπτέμβριο του 1974 σε ομιλία του κατά την βράβευσή του από τους Επιχειρηματίες των Η.Π.Α στην Ουάσινγτων (δημοσιεύθηκε στις 12.2.1997 από την «Turkish Daily News»).
Τι οικοπεδοφάγους μας πιπιλίζουν τα Μ.Μ.Ε ; Είναι δυνατόν σε μια μέρα να έχουμε 100 ταυτόχρονες εστίες και την επομένη να καίγεται και η Κύπρος; Και που βρέθηκαν οικοπεδοφάγοι στον Γράμμο, Ταΰγετο και Πάρνωνα; Αυτή τη στιγμή 150 φωτιές βρίσκονται σε εξέλιξη και να ληφθεί υπόψη ότι όλες εμφανίσθηκαν ταυτόχρονα. Εδώ μιλάμε για σχέδιο αποσταθεροποίησης της Κυβέρνησης και ομηρίας του ελληνικού λαού.
Πώς μπόρεσαν και συντονίσθηκαν αυτοί « οικοπεδοφάγοι » ως προς τον τόπο, χρόνο και μέθοδο, χωρίς να γίνουν αντιληπτοί από κανέναν; Μιλάμε για Λόχους οικοπεδοφάγων προκειμένου να υλοποιηθεί ένα τέτοιο εγχείρημα. Που έκαναν σύσκεψη; Ποιος κατάστρωσε το επιτελικό και επιχειρησιακό σχέδιο;
Η Κυβέρνηση γιατί δεν λέει την αλήθεια και με την πλάτη στον τοίχο απολογείται για δήθεν ακραία καιρικά φαινόμενα;
Το τραγικό είναι ότι ενώ την φωτιά την δώσαμε εμείς στην ανθρωπότητα και μέσω αυτής επικράτησε η επανάσταση του 21, τώρα υπερατλαντικές δυνάμεις την χρησιμοποιούν προκειμένου να μας «συνετίσουν».
Κοζάνη, 21Αυγ 2007
Υποστράτηγος ε.α. Νίκος Καρατουλιώτης
Μέλος Κ.ΕΘ.Α
liotis1@otenet.gr


Παρασκευή 13 Ιουλίου 2007

ΕΞΗΝΤΑ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΗΡΥΝΙΚΟ ΟΛΟΚΑΥΤΟΜΑ


Φέτος μιας και κλείσαμε εξήντα δύο χρόνια από τον ατομικό βομβαρδισμό της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι, θεωρώ υποχρέωση μου να αποκαταστήσω την αλήθεια στο μεγαλύτερο ιστορικό ψέμα. Ότι δηλαδή η Αμερική έριξε τις ατομικές βόμβες προκειμένου να συνθηκολογήσει η Ιαπωνία και να μην παραταθεί ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος.
Κλείνω το γόνυ μου στα αθώα θύματα αυτού του πυρηνικού ολοκαυτώματος και την συγκεκριμένη εργασία μου τοποθετώ νοερά στο κενοτάφιο τους, μιας και οι περισσότεροι εξαϋλώθηκαν και δεν βρέθηκαν ποτέ, σαν ένδειξη συγγνώμης εκ μέρους των ενημερωμένων και σκεπτόμενων ανθρώπων της Δύσης, για τον αφανισμό που τους προκαλέσαμε.
Παρά τη διαφορά των θρησκειών μας ας το εκλάβουν σαν μνημόσυνο ή ότι αντίστοιχο έχει η θρησκεία τους.
«Στις 2 Σεπτεμβρίου του 1945 οι Ιάπωνες κάτω από την πίεση της ατομικής βόμβας εγκατέλειψαν τα σχέδια γενικευμένης επίθεσης αυτοκτονίας και υπέγραψαν το πρωτόκολλο παράδοσης». Έτσι γράφουν τα επίσημα βιβλία της ιστορίας. Κατά πρώτον αυτοί που τα γράψανε πρέπει να ντρέπονται και κατά δεύτερο η ιστορία πρέπει να ξαναγραφτεί.
«Ο κόσμος θα σημειώσει ότι η πρώτη ατομική βόμβα ρίχτηκε στη Χιροσίμα, μια στρατιωτική βάση. Και αυτό γιατί θέλαμε σε αυτή την πρώτη επίθεση, να αποφύγουμε όσο το δυνατόν περισσότερο το θάνατο αμάχων». Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στην ίδιο το Χάρι Τρούμαν (Πρόεδρο της Αμερικής) και αναμεταδόθηκαν τόσο από το ραδιόφωνο όσο και από τις εφημερίδες (ο τότε κόσμος το πίστεψε, γιατί την ιστορία την γράφουν οι νικητές).
Ουδέν ψευδέστερο των παραπάνω γιατί λίγο αργότερα μια αμερικανική στρατιωτική έκθεση έγραφε «επιλέχτηκαν σαν στόχοι λόγω της μεγάλης τους συγκέντρωσης σε δραστηριότητες και πληθυσμό».
Στον πόλεμο τους ανθρώπους και ειδικά του εχθρού κανείς δεν τους λογαριάζει. Ο Τρούμαν ήθελε νεκρούς, πολλούς νεκρούς, γιατί όσο μεγαλύτερος θα ήταν αριθμός τόσο μεγαλύτερος θα ήταν και ο σεβασμός (συμμάχων και εχθρών). Αυτό που απασχολούσε τον Τρούμαν ήταν σε ποιους θα παραδοθεί η Ιαπωνία και πως θα μοιρασθεί η Ευρώπη. Αυτά τα δήθεν ότι μπήκαν στον πόλεμο για να νικήσουν τον φασισμό είναι αναληθή, η ουσία ήταν η μεταπολεμική λεία.
Αν θέλανε την νίκη της Δημοκρατίας επί του Φασισμού, θα είχαν μπει από νωρίτερα στον πόλεμο και δεν θα άφηναν τόσο τους Άγγλους αλλά κυρίως τους Ρώσους να αιμορραγούν. Το σχέδιο παρόλη τη σατανικότητά του ήταν απλούστατο: Μπαίνουμε στο τέλος του πολέμου όταν οι σύμμαχοι έχουν εξασθενήσει αρκετά (30.000.000 νεκρούς η Ρωσία και οικονομική – βιομηχανική καταστροφή) και παίρνουμε το μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας των νικητών (πράγμα το οποίο και έγινε).
Γεγονός είναι ότι οι εσωτερικές αντιπαλότητες μεταξύ των συμμάχων κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ήταν μεγάλες και η συμμαχία ευκαιριακή, ενώπιον κοινού εχθρού. Εξάλλου αυτό φάνηκε και με τη λήξη του πολέμου. Οι χθεσινοί σύμμαχοι αυριανοί εχθροί και οι σημερινοί εχθροί αυριανοί σύμμαχοι (κανόνας των πολιτικής των μεγάλων).
«Οι Γιαπωνέζοι ηγέτες ήδη πριν από ένα χρόνο μιλούν για παράδοση και τον Ιούνη του 45 ο ίδιος ο αυτοκράτορας κάνει λόγο για εναλλακτικές λύσεις», γράφει ο ιστορικός Χάουαρντ Ζιν στο βιβλίο του «A peoples history of the United States». Στο ίδιο του βιβλίο αναφέρει ότι οι Γιαπωνέζοι είχαν δώσει εντολές στον πρεσβευτή τους στη Μόσχα να αρχίσει συνομιλίες για ειρήνη με τους συμμάχους. Όλες οι παραπάνω εντολές δίδονταν με μηνύματα τα οποία υποκλέπτονταν από τους συμμάχους οι οποίοι προ πολλού είχαν σπάσει τους κρυπτογραφικούς κώδικες των Γιαπωνέζων. Και καταλήγει ο ανωτέρω ιστορικός ότι ναι, ο πρόεδρος Τρούμαν ήταν απόλυτα ενημερωμένος.
Λίγες μέρες νωρίτερα σε μια ολονύκτια αεροπορική επίθεση στο Τόκυο με εμπρηστικές απαγορευμένες βόμβες λευκού φωσφόρου, η Αμερικανική αεροπορία δολοφόνησε 80.000 αμάχους (αυτό ούτε καν το αναφέρει η ιστορία).

Στις 8 Μαΐου οι Ρώσοι είχαν επιδώσει τελεσίγραφο στους Ιάπωνες με προθεσμία 90 ημερών να παραδοθούν. Το τελεσίγραφο έληγε στις 8 Αυγούστου, η βόμβα στη Χιροσήμα έπεσε στις 6 Αυγούστου. Τον Ιούλιο του 45 στη διάσκεψη του Πότσδαμι όταν ο Στάλιν υποσχέθηκε στους συμμάχους ότι θα κηρύξει τον πόλεμο στην Ιαπωνία, ο Τρούμαν προσποιήθηκε ότι χάρηκε. Ταυτόχρονα όμως φοβήθηκε την προσάρτηση της Ιαπωνίας από τους Ρώσους. Και γι αυτό χρησιμοποίησε τα πυρηνικά για να τελειώνει μια και καλή με την Ιαπωνία και να την καταλάβει η Αμερική.
Ο βομβαρδισμός της Χιροσίμας αιφνιδίασε τον Στάλιν ο οποίος εκνευρίσθηκε και την επομένη ακύρωσε όλα τα ραντεβού του καθόσον τελούσε σε ένα είδος περισυλλογής και κατάθλιψης. Αυτά κατά τον Αμερικανό ιστορικό ( Χασεγκάουα , στο βιβλίο «Racing the Energy : Stalin, Truman and the surrender of Japan). Ο Στρατηγός Γκρόουβς(σύμφωνα με τον παραπάνω ιστορικό) ήθελε να ρίξει τη βόμβα στο Κιότο η οποία είχε ένα εκατομμύριο κατοίκους. Σε αυτό έφερε αντίρρηση ο υπουργός πολέμου για πολιτικούς λόγους, και πρότεινε τη Χιροσίμα. Το Ναγκασάκι βομβαρδίστηκε σαν εναλλακτικός στόχος καθόσον την ημέρα του βομβαρδισμού ο καιρός ήταν συννεφιασμένος και η ορατότητα κακή επάνω από την Κοκούρα (που ήταν πρώτος στόχος επιλογής).
Η Ιαπωνία παραδόθηκε στους Αμερικάνους (παρόλο που γεωγραφικά συνορεύει με τη Ρωσία) και όχι μόνο αυτό αλλά και στο τραπέζι της μοιρασιάς του υπόλοιπου κόσμου ειδικά της Ευρώπης, οι Ρώσοι ήταν πιο μαλακοί.
Η επίσημη έκθεση της Αμερικανικής επιτροπής, λίγους μήνες μετά τα τέλος του πολέμου, έγραφε επί λέξη «Στηριγμένη σε λεπτομερείς έρευνες όλων των στοιχείων και υποστηριζόμενη από τις μαρτυρίες επιζώντων Γιαπωνέζων ηγετών, η γνώμη της επιτροπής είναι ότι η Ιαπωνία θα παραδιδόταν, το αργότερο μέχρι της 31 Δεκεμβρίου και κατά πάσα πιθανότητα πριν από την 1 Νοέμβρη του 1945, ακόμα και αν δεν είχε πέσει η ατομική βόμβα......»
Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος είχε ουσιαστικά κριθεί τον Αύγουστο του 1945. Αυτό που δεν είχε κριθεί ακόμα ήταν η μοιρασιά της λείας του πολέμου ανάμεσα στους «συμμάχους».
Θα ήθελα να επισημάνω ότι η βόμβα της Χιροσίμας ήταν ισχύος 15 και του Ναγκασάκι 20 χιλιάδες τόνοι. Η πρώτη ήταν Ουρανίου και η δεύτερη Πλουτωνίου. Και οι δύο βασίζονται στη σχάση. Οι Αμερικανοί εκείνη τη περίοδο πειραματίζονταν ταυτόχρονα σε αυτές τις δύο μεθόδους, έτσι εξηγείται γιατί ρίξανε δύο και δεν αρκέστηκαν μόνο στη πρώτη. Αυτό επιβεβαιώνει ότι πλέον των άλλων ήταν ένα πείραμα σε πραγματικές συνθήκες. Εξάλλου πολύ νωρίτερα είχε δοθεί εντολή από το πεντάγωνο να μην βομβαρδίζονται οι παραπάνω πόλεις. Ταυτόχρονα και σε καθημερινή βάση Αμερικανικά αεροπλάνα μετρούσαν τη φυσική ραδιενέργεια πάνω από αυτές τις πόλεις. Αυτές οι μετρήσεις συνεχίσθηκαν και μετά από τις εκρήξεις για εξαγωγή επιστημονικών συμπερασμάτων. Τόσο η Χιροσίμα όσο και το Ναγκασάκι (με διαφορά τριών ημερών 6 και 9 Αυγούστου) ισοπεδωθήκαν και ελάχιστοι γλύτωσαν επειδή κατά την έκρηξη όπως και σε κάθε πυρηνική έκρηξη έχουμε (α)το ωστικό κύμα, που δημιουργείται από την αναπτυσσόμενη ταχύτητα του ανέμου λόγω της έκρηξης, (β) τη θερμική ακτινοβολία, που στο πέρασμα λιώνει τα πάντα, (γ)και την ακτινοβολία γ, η παραμένουσα ραδιενεργό ακτινοβολία). Κατά τη στιγμή της έκρηξης η θερμοκρασία ανήλθε σε 3.870 βαθμούς Κελσίου και η ταχύτητα του ανέμου 1.600 χιλιόμετρα την ώρα.
Χαρακτηριστική είναι η περιγραφή ενός δημοσιογράφου Αυστραλιανής εφημερίδας που επισκέφτηκε λίγες μέρες αργότερα την περιοχή. Μοιάζει σα να έχει περάσει ένας τεράστιος οδοστρωτήρας από πάνω της και να την έχει ισοπεδώσει, στα νοσοκομεία οι άνθρωποι πεθάνουν αφού πρώτα χάσουν τα μαλλιά τους και στη συνέχεια αιμορραγούν από όλο τους το σώμα». Ακόμα και σήμερα οι γύρω περιοχές έχουν από τους μεγαλύτερους δείκτες γενετικών ανωμαλιών στον κόσμο. Απόγονοι αυτών που εκτέθηκαν στη πυρηνική ακτινοβολία αναγκάσθηκαν να αλλάξουν περιοχή, κρύβοντας την καταγωγή τους προκειμένου να μπορέσουν να παντρευτούν. Εδώ λειτούργησε ένα είδος άτυπου ρατσισμού όπου οι «καθαροί» δεν επέτρεπαν τα παιδιά τους να παντρευτούν με απόγονους «μολυσμένων».
Και για να δείτε τις ευαισθησίες των μεγάλων στα ανθρώπινα δικαιώματα και άλλα ηχηρά (Δημοκρατία, εγκλήματα πολέμου κ.τ.λ.). Κρίνω σκόπιμο να παραθέσω ένα μέρος της διαταγής του Τσόρτσιλ προς τον αρχηγό του επιτελείου του Στρατηγού Χάστινγκς (4 σελίδες). Μεταξύ άλλων λέει: «Θέλω να σκεφτείτε πολύ σοβαρά αυτό το ζήτημα των ασφυξιογόνων αερίων...Είναι παράλογο να εξετάσουμε την ηθική σε αυτό το ζήτημα αφού όλος ο κόσμος τα χρησιμοποίησε κατά τη διάρκεια του τελευταίου πολέμου χωρίς να υπάρξει καμία διαμαρτυρία από την πλευρά των ηθικολόγων ή της εκκλησίας.
Θέλω να εξετάσετε ψυχρά πόσο θα άξιζε η χρησιμοποίηση ασφυξιογόνων αερίων. Δεν μπορούμε να καθίσουμε με σταυρωμένα χέρια λόγω χαζών αρχών...
Θα μπορούσαμε να κατακλύσουμε τις πόλεις του Ρουρ και πολλές άλλες πόλεις στη Γερμανία, με τέτοιο τρόπο ώστε η πλειοψηφία του πληθυσμού να χρειάζεται συνεχείς ιατρικές φροντίδες ...Ίσως χρειασθεί να περιμένουμε μερικές εβδομάδες ή και μερικούς μήνες πριν σας ζητήσω να κατακλύσετε την Γερμανία με ασφυξιογόνα αέρια. Εν το μεταξύ, θα ήθελα το ζήτημα να εξετασθεί ψυχρά από λογικούς ανθρώπους και όχι από μια ομάδα ένστολων υμνωδών της χαράς της ζωής σαν αυτούς που συναντάμε εδώ κι εκεί (ΡΩΖΕ ΓΚΑΡΩΝΤΥ. Θεμελιώδεις μύθοι της Ισραηλινής πολιτικής σελ.110).
Επιγραμματικά το μόνο που μπορώ να γράψω είναι ότι στη Χιροσίμα και Ναγκασάκι διαπράχθηκε το μεγαλύτερο και πλέον ειδεχθές έγκλημα πολέμου για καθαρά ωφελιμιστικούς λόγους χωρίς να λογοδοτήσει ή να παραπεμφθεί σε δίκη για εγκλήματα πολέμου κανένας.
Υποστράτηγος ε.α. Νίκος Καρατουλιώτης Κοζάνη 8 -7-007
Μέλος Κ.ΕΘ.Α
liotis1@otenet.gr
http://karatouliotis.blogspot.com






Τετάρτη 11 Ιουλίου 2007

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ

Πριν από λίγες εβδομάδες υπογράφηκε συμφωνία μεταξύ Δ.Ε.Η και Ρωσίας. Έτσι λοιπόν σύμφωνα με την σύμβαση η Δ.Ε.Η θα εισάγει 300.000 μετρικών τόνων λιθάνθρακα από τη Ρωσία για να καλυφθούν οι ανάγκες του ατμοηλεκτρικού σταθμού Καρδίας της Κοζάνης.
Η εισαγωγή θα γίνεται μέσω Θεσσαλονίκης (μάλλον με πλοία) και από εκεί σιδηροδρομικώς στον ΑΗΣ Καρδιάς. Η συμφωνία προβλέπει την παράδοση κάθε μήνα 25.000 τόνων μηνιαίως και για ένα χρόνο(πιθανόν να έπεται και συνέχεια).
Μετά την (κλοπή) από τον Πούτιν του αερίου από το Καζακστάν και Τουρκμενιστάν και την προώθηση του στην Ελλάδα παρατηρούμε ότι η πατρίδα μας τείνει να αναβαθμιστεί σε Στρατηγικό ενεργειακό εταίρο της Ρωσίας στον ευρύτερο χώρο όχι μόνο της Βαλκανικής αλλά και της Ευρώπης. Έτσι λοιπόν με πετρέλαιο, αέριο και κάρβουνο η Ρωσία μπαίνει γερά στη χώρα μας, η οποία τείνει να μεταβληθεί σε ενεργειακό κόμβο.
Το αέριο του Καζακστάν και του Τουρκμενιστάν, εποφθαλμιούσαν τόσο η Ευρώπη που επιθυμούσε κατασκευή αγωγού σε συνεργασία με τις Βαλτικές χώρες, αλλά και η Αμερική (μέσω Τουρκίας) οποία επιθυμούσε τα παραπάνω κοιτάσματα για τον αγωγό Μπακού Τσεϋχάν. Στην πρώτη περίπτωση η Ελλάδα θα έμενε έξω, ενώ στη δεύτερη θα λειτουργούσε συμπληρωματικά με την Τουρκία και θα εξαρτάτο από αυτή. Τώρα όμως, εάν και εφόσον υλοποιηθούν τα παραπάνω σχέδια όχι μόνον επιλύονται τα ενεργειακά προβλήματα μας αλλά η πατρίδα μας θα καταστεί ενεργειακός κόμβος με τεράστια γεωπολιτικά οφέλη.
Τις παραπάνω αμφιβολίες μου έχω κάθε λόγο να εκφράζω γιατί οι Αμερικανοί θα κάνουν το πάν για την μη λειτουργία και κατασκευή των αγωγών και η αχίλλειος φτέρνα του όλου εγχειρήματος θα είναι η τυχόν προώθηση του φίλο- αμερικανικού λόμπι που υπάρχει στα δύο μεγάλα κόμματα και η ανατροπή του σημερινού πρωθυπουργού που ερωτοτροπεί ενεργειακά με την Ρωσία, προκειμένου να υλοποιηθεί το σχέδιο τους που προβλέπει σε μεγάλο ενεργειακό παίκτη της περιοχής την Τουρκία και την Ελλάδα δορυφόρο της.
ΥΓ. Είδη στην Θράκη άρχισαν να δημιουργούνται κάποιες ομάδες πολιτών και οργανώσεις, για την μη κατασκευή των αγωγών για δήθεν περιβαλλοντολογικούς λόγους, παραβλέποντας ότι εάν και εφόσον τηρηθούν οι διεθνείς προδιαγραφές κανένα πρόβλημα δεν υφίσταται. Απεναντίας η μεταφορά με τάνκερ ενέχει περισσότερους περιβαλλοντολογικούς κινδύνους. Καλό είναι οι παραπάνω οργανώσεις να μας πουν από πού χρηματοδοτούνται προκειμένου να βγάλουμε και εμείς τα συμπεράσματα μας.
Υποστράτηγος ε.α. Νίκος Καρατουλιώτης Κοζάνη 10 -7-007
Μέλος Κ.ΕΘ.Α
liotis1@otenet.gr
http://karatouliotis.blogspot.com





Τρίτη 10 Ιουλίου 2007

Ο ΑΠΟΗΧΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΣΚΕΨΗΣ ΠΟΥΤΙΝ

Ο Πούτιν έφυγε και οι έλληνες πανηγυρίζουν γιατί η χώρα μας εντός ολίγου θα καταστεί ε-νεργειακός κόμβος .
Επειδή στην πολιτική, ποτέ μην πεις ποτέ (Γ. Παπανδρέου), καλά είναι να κρατήσουμε κά-ποιες επιφυλάξεις και να προσπαθήσουμε να δούμε πίσω από την κουρτίνα, ή καλύτερα τι ει-πώθηκε και τι στην πραγματικότητα έγινε. Τι συμφωνήθηκε και τι πιθανά να γίνει ή να μη γί-νει. Προβλήματα που θα παρουσιασθούν και τυχόν πολιτικές και διεθνείς εμπλοκές. Έτσι δι-εισδύοντας από μια αιρετική γωνία σ’αυτά που έγιναν κατά την διάρκεια της τριμερούς συ-νάντησης(Ελλάδας-Ρωσίας-Βουλγαρίας), έχω να παρατηρήσω τα παρακάτω :
1. Συμφώνησαν για την κατασκευή του αγωγού και έθεσαν ως χρονοδιάγραμμα το τέλος του 2006 για την υπογραφή της διακρατικής συμφωνίας. Επί της ουσίας ο 13ετής προ-βληματικός αρραβώνας παραμένει, παρά τις υποσχέσεις αιώνιας πίστης και αγάπης.
2. Ο πρόεδρος της Βουλγαρίας είπε ότι στη συνάντηση ακούστηκε η φράση «ή τώρα ή πο-τέ». Το τώρα, που ουσιαστικά σήμαινε το πέσιμο των υπογραφών δεν το είδα.
3. Ο πρωθυπουργός Καραμανλής χαρακτήρισε την ημέρα της συνάντησης ιστορική και τόνισε ότι «ένα όνειρο πολλών ετών γίνεται πραγματικότητα». Η ωμή αλήθεια είναι ότι για μια ακόμη φορά διαπιστώθηκε η ύπαρξη διαδικαστικών προβλημάτων τα οποία πρέπει να επιλυθούν προκειμένου να επισημοποιηθεί ο αρραβώνας. Όσο για τον γά-μο(κατασκευή και λειτουργία αγωγού) βλέπουμε. Έτσι λοιπόν εξέφρασαν την πολιτική βούληση να επιλύσουν τις όποιες διαφορές και να τα ξαναπούν στο τέλος του χρόνου. Τα προβλήματα αυτά συνίστανται στα προικιά(ποσοστά), στις κουμπαριές(κοινοπραξίες κατασκευαστικών εταιρειών) και εξεύρεση παπά προκειμένου να τελεσθεί το μυστήρι-ο(εδώ βέβαια τον λόγο τον έχει ο παντοκράτωρ δηλ. η Αμερική)
4. Ο Ρώσος πρόεδρος εξέφρασε την πεποίθηση του ότι η συνεργασία θα επεκταθεί και σε άλλους τομείς. Προφανώς αμυντική συνεργασία κλπ (αυτός έφυγε αλλά ο επικεφαλής της αμυντικής ρωσικής βιομηχανίας παρέμεινε και θα έχει συνάντηση με τον υπουργό ενικής άμυνας). Τους S 300 πήραμε και παραλίγο να έχουμε πόλεμο με τους άσπονδους γείτονες(εκτελώντας εντολές του αφεντικού), με αποτέλεσμα να τους αποθηκεύσουμε στην Κρήτη.
5. Ο Πούτιν χαρακτήρισε την Ελλάδα εταίρο, μα την ίδια στιγμή είχαμε μπαράζ τουρκικών παραβιάσεων στο Αιγαίο. Άραγε ήταν κάποιο ραβασάκι από τον αντίζηλο, πέραν του ατλαντικού ο οποίος εποφθαλμιά τον γάμο αυτό (το διαμήνυσε με τον ποιο κατηγο-ρηματικό τρόπο με προξενήτρα την Κοντολίζα, κατά την πρόσφατη επίσκεψη της).
6. Ο Βούλγαρος πρόεδρος τόνισε ότι από την συνάντηση αυτή θα σταλεί ένα ξεκάθαρο πολιτικό μήνυμα …..(λέτε οι αμερικανοί που πολέμησαν με νύχια και δόντια την μη υ-λοποίηση της πολιτικής διαθήκης του Μ. Πέτρου περί καθόδου στο Αιγαίο να αφήσουν να υλοποιηθεί τώρα επί παντοδυναμίας τους;)
7. O κ. Καραμανλής σε ιδιαίτερη συνάντηση με τον κ. Παρβάνοφ χαρακτήρισε άριστες τις σχέσεις των δύο χωρών ενώ αναφέρθηκε και στη στενή προσωπική σχέση που έχει ανα-πτύξει με τον Βούλγαρο Πρόεδρο(φοβάμαι ότι θα τον φάνε οι κακές παρέες μιας και την επομένη της εκλογής του στην Προεδρία της Βουλγαρίας ο κ. Παρβάνοφ δήλωσε, θα παραμείνω αριστερός και σοσιαλιστής)
8. Ο Πούτιν στην ομιλία του είπε, κατασκευάσαμε αγωγό από τη Σιβηρία στον Ειρηνικό Ωκεανό μέσα σε δυόμισι μήνες και εδώ επί 13 χρόνια ακόμη συζητάμε.

Το ότι ο Έλληνας Πρωθυπουργός δεν απέρριψε αμέσως τις ρωσικές προτάσεις ή δεν το τρά-βηξε σε ατέρμονες συζητήσεις όπως έκαναν οι κυβερνήσεις των εκσυγχρονιστών(Σημίτη) πιθανόν να αποτελέσει αιτία πολιτικών εξελίξεων. Η Ντόρα ζήτησε συνάντηση με τον Υ-πουργό ενέργειας των ΗΠΑ και δεδομένης της βιασύνης της προκειμένου να διαδεχθεί τον Καραμανλή(δημοσίευμα ΠΑΡΟΝ 27-8) ο αναγνώστης μπορεί να κάνει με τη φαντασία του όποια σενάρια θέλει σε συνδυασμό των σχέσεων της οικογένειας με αυτήν των Μπούς(μια είναι η οικογένεια στην Ελλάδα).
Ο Παρβάνοφ μια και στις 22 οκτ. έχουν εκλογές στην Βουλγαρία είναι πολύ πιθανόν να μην επανεκλεγεί καίτοι έχει σαφές προβάδισμα των αντιπάλων του, ή πιθανόν να ανατραπεί από εσωκομματικούς αντιπάλους.
Ο Γεώργιος Παπανδρέου προκειμένου να μην συναντηθεί με τον Πούτιν και δυσαρε-στήσει τους Αμερικανούς την κοπάνισε στη Σουηδία, αφήνοντας τον εκπρόσωπο τύπου να κάνει δηλώσεις ότι : ο ρόλος της Ελλάδας ως ενεργειακός κόμβος σχεδιάσθηκε από το ΠΑΣΟΚ.
Δεν μας είπε όμως από ποιο ΠΑΣΟΚ , από αυτό το «πατριωτικό» του Ανδρέα; ή από αυτό των εκσυγχρονιστών που επί 13 χρόνια συζητούσε, μέσα στη λογική «όποιος δεν θέλει να ζυμώσει όλη μέρα κοσκινίζει».
Κύριε πρωθυπουργέ ο λαός σας έδωσε την ψήφο του με την εντολή να βάλετε φυλακή τους νταβατζήδες, πράγμα το οποίο όχι μόνον αδυνατείτε(σύμφωνα με δηλώσεις σας), αλλά ζουν και βασιλεύουν συνεχίζοντας να ροκανίζουν τον ιδρώτα του Ελληνικού λαού. Τουλάχιστον μιας και δεν πραγματοποιήσατε το παραπάνω, αγωνιστείτε τουλάχιστον για την υλοποίηση του σχεδίου, προκειμένου η πατρίδα μας να καταστεί ενεργειακός κόμβος. Τις όποιες προσπάθειες ματαίωσης του από μίσθαρνα όργανα που δρουν με γνώμονα τις εντολές που παίρνουν πέραν του ατλαντικού και όχι με αυτό του συμφέροντος της πατρίδας μας ,καταγγείλετε της απευθείας στον Ελληνικό λαό.
ΥΓ. Τα κάστρα πέφτουν από μέσα.
5-9-2006
Καρατουλιώτης Νίκος
Υποστράτηγος Ε.Α
Μέλος Κ.ΕΘ.Α
Τροίας 6 Κοζάνη ΤΚ 50100




ΤΡΟΓΩΝΤΑΣ ΑΝΟΙΓΕΙ Η ΟΡΕΞΗ

Σύμφωνα με την Επιθεώρηση «Δελτίο Ατομικών Επιστημόνων» που εκδίδεται στις HΠA, αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη υπάρχουν 150 βόμβες τύπου B-61 και αυτές είναι μοιρασμένες στην Ελλάδα, το Bέλγιο, τη Βρετανία, τη Γερμανία, την Ιταλία, την Ολλανδία και την Τουρκία. Οι βόμβες τύπου Β61 έχουν πολλαπλές δυνατότητες και μπορούν να φέρουν πυρηνικές κεφαλές από 10-350 κιλοτόνων.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του έγκριτου περιοδικού "ελληνική άμυνα και ασφάλεια", οι αμερικανοί ένεκα των γεωπολιτικών εξελίξεων στον ευρύτερο χώρο της Μέσης Ανατολής και των Βαλκανίων σχεδιάζουν την μεταφορά των πυρηνικών που είναι αποθηκευμένα στην Τουρκία και να τα εγκαταστήσουν στην Ελλάδα.
Τα παραπάνω επαληθεύονται τόσο από τον Τουρκικό τύπο (Χουριέτ), όσο και από το Ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων Ιτέρ Τάς.
Να ληφθεί υπόψη ότι τα πυρηνικά στην Τουρκία είναι τοποθετημένα στην Αμερικανική βάση Ιντσιρλίκ που γειτνιάζει με ιρακινό Κουρδιστάν (όπου τελευταία έχουμε μεγάλη συγκέντρωση στρατιωτικών δυνάμεων και πιθανώς να έχουμε και στρατιωτικές επιχειρήσεις).
Φαίνεται ότι μετά την προθυμία της πατρίδας μας να μπει μπροστάρης στα αμερικανικά σχέδια της αντιπυραυλικής ασπίδας και την εγκατάσταση αντιβαλλιστικών πυραύλων σε Πολωνία και Τσεχία η χώρα μας τείνει να καταστεί η πυρηνική μπαρουταποθήκη των Βαλκανίων με τις όποιες συνέπειες στον Αμερικανό- Ρωσικό ανταγωνισμό, ξεχνώντας ότι: όταν τσακώνονται τα βουβάλια την πληρώνουν τα βατράχια.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του έγκριτου και πολύ καλά ενημερωμένου περιοδικού σε στρατιωτικά θέματα «Άμυνα και Διπλωματία» η Ουάσιγκτον έχει έρθει σε επαφή με το Υπουργείο Εξωτερικών της πατρίδας μας αλλά και με την στρατιωτική ηγεσία προκειμένου να αναβαθμισθεί το ελληνικό σύστημα «πάτριοτ» για να αποκτήσει αντιβαλλιστικές δυνατότητες και να ενταχθεί και αυτό στην σχεδιαζόμενη αντιπυραυλική αμερικανική ασπίδα και να συλλειτουργήσει με αυτά της Πολωνίας , Τσεχίας και πιθανόν Βουλγαρίας και Ρουμανίας. Το δε κοστολόγιο αναβάθμισης των ελληνικών πάτριοτ να επιβαρυνθούν οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις.
Εξάλλου δεν είναι η πρώτη φορά που τον λογαριασμό οι αμερικανοί τον στέλνουν στους υποτελείς τους. Καλό είναι να θυμηθούμε ότι το κόστος του διαμελισμού της Γιουγκοσλαβίας η Ουάσιγκτον τον έστειλε στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση και όλοι πλήρωσαν πλην της Αμερικής.
Μετά τα παραπάνω (πριν από λίγες μέρες) η Ρωσία δοκίμασε έναν νέο πύραυλο τον RS-24 που μπορεί να φέρει ως και 10 διαφορετικές πυρηνικές κεφαλές. Η εκτόξευσή του έγινε από το κοσμοδρόμιο του Πλέσετσκ, 800χλμ. βόρεια της Μόσχας και ο πύραυλος έβαλε επιτυχώς το στόχο του στην χερσόνησο Καμτσάτκα, στη ρωσική Άπω Ανατολή. Σύμφωνα δε με στρατιωτικές πληροφορίες ο συγκεκριμένος πύραυλος είναι τεχνολογικά πολύ ανώτερος από αυτούς της Δύσης και δεν είναι δυνατόν να αναχαιτιστεί.
Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Σεργκέι Ιβανόφ προέβει στην παρακάτω ανακοίνωση.
«Τα νέα τακτικά και στρατηγικά συγκροτήματα (της Ρωσίας) μπορούν να διαπεράσουν οποιοδήποτε υπάρχον ή μελλοντικό πυραυλικό αμυντικό σύστημα» δήλωσε ο Ιβανόφ σύμφωνα με το πρακτορείο Ιτάρ Τας. «Έτσι από άποψη άμυνας και ασφάλειας οι ρώσοι μπορούν να αισθάνονται ασφαλείς»
Και πραγματικά ο Ρωσικός λαός μπορεί να αισθάνεται ασφαλής αλλά έχω επιφυλάξεις για εμάς που σε περίπτωση μπούμε σε αυτόν τον ανταγωνισμό και στηριχθούμε σε ένα οπλικό σύστημα σαν αυτό του Πάτριοτ, που από την αρχή ήταν προβληματικό και αυτό φάνηκε κατά την διάρκεια του Ά πολέμου του κόλπου, όπου οι αρχέγονοι Σκούντ είχαν καταστήσει διάτρητη την αντιπυραυλική ασπίδα του Ισραήλ που είχε στηριχθεί στους Πάτριοτ. Παρά τις συνεχείς αναβαθμίσεις του πολλά προβλήματα παραμένουν δημιουργώντας ερωτηματικά στην επιχειρησιακή αξιοπιστία του.
Πέραν των ανωτέρω μπαίνει και μέγιστο πρόβλημα όταν κατά την αγορά τους η Ουάσιγκτον αρνήθηκε να μας δώσει τον τελευταίο τύπο, ενώ τώρα μας πιέζει να τους αναβαθμίσουμε.
Και εδώ μπαίνει το μέγιστο ερώτημα, Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις προς ποια κατεύθυνση και για ποιων τα συμφέροντα; Μιας και το ΝΑΤΟ λειτούργησε ως δούρειος ίππος τόσο στο Κυπριακό όσο στο Αιγαίο και Σκοπιανό.
Υποστράτηγος ε.α. Νίκος Καρατουλιώτης          Κοζάνη 8-6-07
Μέλος Κ.ΕΘ.Α
liotis1@otenet.gr
http://karatouliotis.blogspot.com



Τετάρτη 30 Μαΐου 2007

Η ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΕΝΑΕΡΙΟΥ ΧΩΡΟΥ

Στις 24 Μαΐου και για ένα σχεδόν πεντάλεπτο, αμερικανικά αεροσκάφη παραβίασαν τον τουρκικό εναέριο χώρο. Συγκεκριμένα πραγματοποίησαν πτήσεις υπεράνω της επαρχίας Χακαρί που βρίσκεται στα νοτιοανατολικά σύνορα της Τουρκίας και γειτνιάζει με το Β. Ιράκ(Ιρακινό Κουρδιστάν).
Το Ιρακινό Κουρδιστάν απέκτησε την(ουσιαστική) ανεξαρτησία του το 1991 ύστερα από την πρώτη επέμβαση των αμερικανών στην περιοχή. Η πολιτικό- στρατιωτική ηγεσία του εκμεταλλευόμενη τις τότε διεθνείς συγκυρίες και μέσα από υπόγειες διαδρομές άνοιξε μέτωπο εναντίον του Σαντάμ ανακουφίζοντας τις αμερικανικές επιχειρήσεις. Παρόλο που το εγχείρημα απέτυχε οι Η.Π.Α και Βρετανία εγκαθίδρυσαν «ζώνη απαγόρευσης πτήσεων» στη περιοχή, με αποτέλεσμα την μερική ανεξαρτησία του. Το 2003 με την πτώση του Σαντάμ η ανεξαρτησία της περιοχής διευρύνθηκε, με δική της Βουλή και Κυβέρνηση καθώς και εθνοφρουρά η οποία χάριν ευφημισμού έχουν ονομαστεί «δυνάμεις ασφαλείας» που αποτελούνται από μαχητές πεσμεργκά. Αυτή τη στιγμή είναι η μοναδική περιοχή του Ιράκ όπου επικρατεί η ηρεμία και οι κάτοικοι του είναι φίλα προσκείμενοι προς τις αμερικανικές δυνάμεις κατοχής.
Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω ήταν να εγκατασταθούν εκεί οι έδρες όλων αμερικανικών και πολυεθνικών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην περιοχή, αλλά και η Διοικητική Μέριμνα των ενόπλων δυνάμεων του συνόλου του θεάτρου επιχειρήσεων.
Τέλη Αυγούστου του 2006 η Κυβέρνηση του Κουρδικού Ιράκ εκμεταλλευόμενη για μια ακόμη φορά τις διεθνείς συγκυρίες αντικαθιστά την ιρακινή σημαία με αυτήν της Κουρδικής, επιτυγχάνοντας την πλήρη αυτονομιστή της περιοχής και επιδιώκοντας την δημιουργία ανεξάρτητου κράτους.
Έκτοτε παρατηρείται ένα συνεχές πήγαινε έλα, τόσο της πολιτικής όσο και στρατιωτικής τουρκικής ηγεσίας στην Αμερική προκειμένου να πάρουν την έγκριση εισβολής στο Κουρδικό Ιράκ για πάταξη της τρομοκρατίας με πρόσχημα ότι λειτουργούν κέντρα εκπαίδευσης τρομοκρατών και ότι οι βομβιστικές επιθέσεις που πραγματοποιήθηκαν στην Τουρκιά είναι κατευθυνόμενες από εκεί.
Ουσιαστικά η Τουρκία Φοβάται την δημιουργία Κουρδικού Κράτους και την απόσχιση 19 Νομών στα νοτιανατολικά σύνορα της με 20 εκ. περίπου Κούρδους. Στις 15-2-07 ο Στρατηγός Γιασάρ Μπουγιουκανίτ δήλωσε ότι «ουδέποτε η Τουρκία στη σύγχρονη ιστορία της βρέθηκε αντιμέτωπη με τόσα προβλήματα και ότι όσοι ονειρεύονται το διαμελισμό της θα ξυπνήσουν με εφιάλτες».
Από τα μέσα του προηγούμενου μήνα ο Στρατηγός Γιασάρ Μπουγιουκανίτ πιέζει αφόρητα την Τουρκική Κυβέρνηση προκειμένου να του δώσουν την άδεια εισβολής στο Κουρδικό Ιράκ και κατηγορεί τον Ταγίπ Ερντογάν για εθνική μειοδοσία.
Σύμφωνα με στρατιωτικές αλλά και δημοσιογραφικές πληροφορίες, τις τελευταίες μέρες παρατηρήθηκαν μεγάλες συγκεντρώσεις αρμάτων στην περιοχή Χακαρί , καθώς και συνεχείς πτήσεις αμερικανικών ελικοπτέρων κατά μήκος της Ιρακινο-Τουρκικής μεθορίου.
Συνεπώς η παραβίαση του Τουρκικού εναέριου χώρου δεν οφείλεται σε λάθος των αμερικανών πιλότων όπως ισχυρίσθηκε η Ουάσιγκτον, αλλά ήταν ένα σαφές μήνυμα «καθίστε καλά γιατί παρακολουθούμε τα πάντα».
Ουσιαστικά η Τουρκία περιήλθε σε μία επικίνδυνη εθνική περιπέτεια η οποία μόλις τώρα αρχίζει και το δίλλημα τεράστιο, η δημιουργία Κουρδικού κράτους θα είναι σε βάρος της, αλλά και τυχόν στρατιωτική δράση θα την φέρει αντιμέτωπη με τον μεγάλο αδερφό και πιθανόν να επιβεβαιωθεί το ρητό όπου στην πολιτική οι χθεσινοί φίλοι είναι εν δυνάμει σημερινοί εχθροί.
Το πρώτο μήνυμα το πήραν και να είστε σίγουροι ότι θα ακολουθήσουν και άλλα (άφεριμ).
Κοζάνη 30-5-07


Δευτέρα 28 Μαΐου 2007

ΕΠΑΝΑΧΑΡΑΞΗ ΣΥΝΟΡΩΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΣΤΗ ΜΕΤΑ ΣΑΝΤΑΜ ΕΠΟΧΗ



Ο όρος «Μέση Ανατολή» εμφανίζεται στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Ένας όρος δυσνόητος και ασαφής από γεωγραφικής άποψης, καθόσον συνεχώς υπόκειται σε μεταβολές ανάλογα με την έννοια της λέξης. Οι εναλλαγές συνόρων και συσχετισμών κάνουν αδύνατο το εγχείρημα γεωγραφικού προσδιορισμού της έννοιας «Μέσης Ανατολής»
Από θρησκευτικής άποψης είναι πιο εύκολη η χαρτογράφηση της έννοιας «Μέση Ανατολή», καθόσον είναι η περιοχή που γεννήθηκε ο μονοθεϊσμός.
Από πετρελαϊκής άποψης «Μέση Ανατολή» είναι το σύνολο της περιοχής το οποίο είναι πλούσιο σε κοιτάσματα πετρελαίου. Δηλαδή η περιοχή που έχει σαν κέντρο την Αραβική χερσόνησο και συνορεύει προς Βορρά με την Κασπία Θάλασσα και προς δυσμάς με τη Λιβύη και ανατολάς τον Περσικό Κόλπο.
Τα σύνορα των χορών της περιοχής μετά την κατάρρευση της οθωμανικής αυτοκρατορίας, από το 1918 έως και αυτή τη στιγμή που γράφω, συνεχώς μεταβάλλονται με μοναδικό κριτήριο τα συμφέροντα της Δύσης και των εσωτερικών αντιθέσεων της. Δεν είναι τυχαίο ότι η μια από τις κύριες αιτίες του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου ήταν η κατασκευή από τους Γερμανούς, σιδηροδρομικής γραμμής έως τις πετρελαιοπηγές της Μοσούλης, του οθωμανικού τότε Ιράκ(στην προσπάθεια τους να έχουν πρόσβαση στο πετρέλαιο). Όσο για τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αυτός πρέπει να θεωρηθεί συνέχεια του Ά.
Διαχρονικό σχέδιο των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων είναι ο κατακερματισμός των «άτακτων» αραβικών χωρών, με αντικειμενικό σκοπό τον έλεγχο των φυσικών πόρων της περιοχής(πετρέλαιο, αέριο, ναρκωτικά) κτλ.
Έτσι λοιπόν μέσα σε αυτή τη λογική τα σύνορα της περιοχής χαράχθηκαν από τους Ευρωπαίους με τη λογική να χωρίζουν και να δημιουργούν προβλήματα σε κάθε κράτος χωριστά, αλλά και σε όλους μεταξύ τους. Αξίζει να θυμηθώ μια φράση του Τσόρτσιλ: παράγουν περισσότερα προβλήματα από όσα μπορεί να αντέξει η περιοχή.
Και ενώ μέχρι σήμερα τα σύνορα της περιοχής ήταν κομμένα και ραμμένα στα μέτρα της Αγγλίας, με την πρωτοκαθεδρία της Αμερικής έχουμε μια προσπάθεια επαναχάραξης τους, σύμφωνα με τα Αμερικανικά συμφέροντα. Έτσι σε αυτή τη λογική πολλά σενάρια εκπονούνται και πολλοί χάρτες δημοσιεύονται ακόμη και από το ίδιο το Πεντάγωνο.
Ανάμεσα από όλα τα σενάρια ξεχωρίζει αυτό του απόστρατου συνταγματάρχη Ralph Peters, που δημοσιεύθηκε στην επίσημη εφημερίδα των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων τον Ιούνιο του 2006. Ο παραπάνω συνταγματάρχης θεωρείτε ο πλέον έγκριτος αναλυτής σε στρατηγικά θέματα και αναλύσεις, με εξειδίκευση την Μέση Ανατολή και Ασία, είναι πολυγραφότατος (έχει γράψει 21 βιβλία) και αρθρογραφεί στα εγκυρότερα περιοδικά και εφημερίδες.
Έτσι λοιπόν σύμφωνα με το δημοσίευμα του, η ευρύτερη περιοχή θα υποστεί μια σειρά «χειρουργικών επεμβάσεων», προκειμένου να επαναπροσδιορισθεί για την καλύτερη λειτουργία της.
Ο ΧΑΡΤΗΣ ΠΡΟ


ΚΑΙ Ο ΧΑΡΗΣ ΜΕΤΑ


Έτσι λοιπόν σύμφωνα με τον χάρτη που δημοσιεύθηκε μεταξύ των άλλων προβλέπεται και η τριχοτόμηση του Ιράκ και η δημιουργία τριών «ανεξάρτητων» κρατών, του Σιιτικού και Σουνιτικού Ιρακ και της δημιουργίας του Κουρδικού κράτους.
Μέσα σε αυτή τη λογική και προκειμένου να υλοποιηθεί το σχέδιο της (ελεγχόμενης αποσταθεροποίησης) και επαναχάραξης των συνόρων, οι αμερικανοί επιτελείς εσκεμμένα απαγχόνισαν με αυτόν τον ταπεινωτικό τρόπο τον Σαντάμ προκειμένου να οξυνθούν οι θρησκευτικές αντιθέσεις μεταξύ Σιιτών και Σουνιτών. Το δε αποτέλεσμα μιας εμφύλιας σύρραξης θα είχε κατά την γνώμη τους το ποθητό αποτέλεσμα.
Η κατάρρευση του Ιράκ δημιούργησε κυριολεκτικά μια μαύρη τρύπα στην περιοχή η οποία θα συμπεριλάβει όλο τον ευρύτερο χώρο με απρόβλεπτες συνέπειες ακόμη και για την πατρίδα μας(στο επόμενο άρθρο). Μόνο που ο Μπούς δεν κατάλαβε ότι αυτή η μαύρη τρύπα μπορεί να καταπιεί και την ίδια την Αμερική όπως έγινε και στο Βιετνάμ

Υποστράτηγος ε.α Νίκος Καρατουλιώτης
Μέλλος Κ.ΕΘ.Α
liotis1otenet.gr




Κυριακή 27 Μαΐου 2007

ΑΝΤΙΠΥΡΑΥΛΙΚΗ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ

Γνωρίζω ότι τελευταία γραφήκανε πολλά σχετικά με την εγκατάσταση της αντιπυραυλικής ασπίδας στην Ευρώπη και μάλιστα είχαμε και διπλωματικό επεισόδιο μεταξύ Ελλάδας και Ρωσίας στην όλη υπόθεση.
Αυτό που δεν γνωρίζω είναι κατά πόσον έγινε αντιληπτό από τον μέσο αναγνώστη τι είναι αυτή αντιπυραυλική ζώνη που θέλουν να εγκαταστήσουν οι Η.Π.Α μέσω του Ν.Α.Τ.Ο και τι εξυπηρετεί.
Είναι γεγονός ότι από κάποιους συναδέλφους μου έγιναν αξιόλογες στρατιωτικές αναλύσεις, αλλά νομίζω ότι αυτές αφορούν περισσότερο εμάς τους στρατιωτικούς και όχι τους πολίτες που στερούνται τεχνολογικών γνώσεων. Εξάλλου το θέμα είναι περισσότερο γεωπολιτικό παρά στρατιωτικό, έτσι σε αυτή τη λογική θα προσπαθήσω να δώσω μια διαφορετική άποψη στην όλη υπόθεση.
Προκειμένου να δημιουργηθεί, εκπαιδευτεί και αναπτυχθεί ένας συμβατικός στρατός, τα έξοδα είναι τεράστια και απαιτείται μεγάλος αριθμός ανθρώπινου δυναμικού.
Αντίθετα τα Πυρηνικά με πολύ μικρότερο κόστος και ελάχιστο ανθρώπινο δυναμικό, έχοντας ισχυρό πολλαπλασιαστή ισχύος, δίνουν τεράστια δύναμη σε αυτόν που τα κατέχει και μπορεί να εξουδετερώσει συμβατικούς πολυάριθμους στρατούς.
Γι αυτό τα Πυρηνικά χρησιμοποιήθηκαν ως εξισορροπητικός παράγων των αδυνάτων, απέναντι στους ισχυρούς.
Στις 6 Αυγούστου 1945 έχουμε την ρίψη της πρώτης πυρηνικής βόμβας στην Χιροσίμα, με ολέθρια αποτελέσματα. Κανένας δεν μπορεί να υπολογίσει πόσοι ακριβώς πέθαναν μέσα στα λίγα δευτερόλεπτα της έκρηξης (συγκεκριμένα 8΄΄). Οι ιστορικοί μιλάνε για 130.000 (νεότερες έρευνες) νεκρούς μέσα στα πρώτα 8 δευτερόλεπτα. Κατά τη στιγμή της έκρηξης η θερμοκρασία ανήλθε σε 3.870 βαθμούς Κελσίου και η ταχύτητα του ανέμου 1.600 χιλιόμετρα την ώρα.
Δεκάδες χιλιάδες πέθαναν στου επόμενους μήνες από εγκαύματα (θερμική ακτινοβολία) και από υπερβολική δόση ραδιενέργειας συνολικά 230.000 από μια πόλη 310.000 κατοίκων.
Ο βομβαρδισμός της Χιροσίμας αιφνιδίασε τον Στάλιν ο οποίος εκνευρίσθηκε και την επομένη ακύρωσε όλα τα ραντεβού του. Από στρατιωτικής άποψης συμβατικών δυνάμεων, υπερτερούσαν οι Ρώσοι και θα μπορούσαν να καταπιούν όλη την Ευρώπη. Διαπιστώνοντας όμως ότι οι Αμερικάνοι είχαν προβεί πρώτοι στην κατασκευή της ατομικής βόμβας (αργότερα αυτοί), γίνανε πιο διαλλακτικοί στις διαπραγματεύσεις και πάτησε γερά πόδι στην Ευρώπη η Αμερική.
Το 1949 και με καθυστέρηση τεσσάρων ετών η Ρωσία αποκτούσε την δική της βόμβα.
Το 1952 οι Αμερικανοί ανταπαντούν με τη βόμβα υδρογόνου (πιο φονικής τεχνολογίας). Και έκτοτε αρχίζει ένας ανταγωνισμός στα Πυρηνικά μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων, ο οποίος ονομάσθηκε «ισορροπία τρόμου».
Κατά την ψυχροπολεμική περίοδο το σύμφωνο της Βαρσοβίας είχε δυνάμεις κατά πολύ πολλαπλάσιες του ΝΑΤΟ. Να φαντασθεί κανείς ότι η Βουλγαρία και μόνον, που ήταν το χαϊδεμένο παιδί της Ρωσίας είχε τόσα άρματα, που από μόνη της μπορούσε να καταλάβει ολόκληρη την Ευρώπη. Η Αμερική σε αντιπερισπασμό γέμισε ολόκληρη την Ευρώπη με πυρηνικά προκειμένου να υπάρξει ισορροπία έναντι των συμβατικών δυνάμεων που υστερούσε.
Το 1957 η Ρωσία απέκτησε τους πρώτους «διηπειρωτικούς» πυραύλους (τους πέρασαν τεχνολογικά τους Αμερικάνους). Δηλαδή πύραυλοι με πυρηνικές κεφαλές που θα μπορούσαν να εκτοξευθούν από τη Ρωσία και να πλήξουν τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Αμερική υστερώντας τεχνολογικά και μη έχοντας διηπειρωτικούς πυραύλους, ανταπαντά με την μεταφορά πυραύλων «μέσω βεληνεκούς» στην Ευρώπη. Έτσι το 1962, 15 πύραυλοι τοποθετούνται στη συνοριακή γραμμή Τουρκίας-Ρωσίας. Οι Ρώσοι με την σειρά τους αποφασίζουν την μεταφορά πυραύλων στην Αμερική και την εγκατάσταση τους στη Κούβα. Και τότε έχουμε την μεγαλύτερη κρίση στον κόσμο. Ποτέ η ανθρωπότητα δεν ξαναήρθε τόσο κοντά σε μια παγκόσμια πυρηνική σύρραξη.
Μετά από το παραπάνω περιστατικό και προκειμένου να αποφευχθεί ένας πυρηνικός πόλεμος που θα ήταν καταστροφικός για όλη την ανθρωπότητα μιας και τα πυρηνικά όπλα που είχαν οι υπερδυνάμεις ξεπερνούσαν κατά πολύ την καταστροφή ολόκληρου του πλανήτη(πάνω από 10 φορές), απεφάσισαν το εξής απλό: υπέγραψαν μια αντιπυραυλική συνθήκη η οποία απαγόρευε τη δημιουργία αντιβαλλιστικών πυραύλων και αντιπυρηνικής ομπρέλας, με τη λογική ότι όποιος και αν πυροδοτούσε πρώτος, ο χρόνος που απαιτείτο για να φθάσει ο πύραυλος στον εχθρικό στόχο ήτο τέτοιος που έδιδε τα περιθώρια, να αντιδράσει και ο αντίπαλος. Το αποτέλεσμα θα ήταν η καταστροφή και των δύο με διαφορά λίγων ωρών ή λεπτών. Ουσιαστικά είχαν υποθηκεύσει τους πληθυσμούς τους, για την ισορροπία του τρόπου. Για το μη πυρηνικός πόλεμος.
Γεγονός είναι ότι στα σύνθετα προβλήματα οι λύσεις είναι πολύ απλές. Δηλαδή δεν κάνουμε αντιβαλλιστικούς πυραύλους και σε περίπτωση που χρησιμοποιήσει ο ένας Πυρηνικά, υπάρχουν τα χρονικά περιθώρια να απαντήσει ο άλλος και να αφανισθούμε όλοι μαζί (η σύγχρονη λογική του εκσυγχρονισμού ή της παγκοσμιοποίησης).
Με την άνοδο στην εξουσία του Μπούς , το πρώτο που έκανε ήταν να αθετήσει την παραπάνω συνθήκη. Με την αθέτηση της αντιβαλλιστικής συμφωνίας της Αμερικής αθέτησαν και οι Ρώσοι τη συμφωνία μείωσης των Πυρηνικών όπλων.
Συγκεκριμένα δε στις 19-11-04 ο πρόεδρος Πούτιν σε μια δήλωσή του (Μοντ, 19-11), είτε ότι η Ρωσία σύντομα θα κατασκευάσει νέα οπλικά συστήματα «που καμιά από τις υπόλοιπες πυρηνικές δυνάμεις δε διαθέτει και δεν πρόκειται να διαθέσει μέσα στα επόμενα χρόνια. Δεν κάνουμε τίποτα άλλο από το να προχωράμε σε έρευνες και σε δοκιμές των πιο σύγχρονων πυρηνικών πυραύλων» και καταλήγοντας είπε «είμαι πεισμένος ότι μέσα στα επόμενα χρόνια αυτοί θα αποτελούν μέρος του οπλισμού μας».
Σύμφωνα με πληροφορίες μου, πρόκειται για ένα πυραυλικό σύστημα (το οποίο θα κάνει τα υπόλοιπα να μοιάζουν παλαιολιθικής εποχής), το οποίο θα είναι σε θέση να διασπά κάθε αντιπυραυλικό σύστημα. Ουσιαστικά επρόκειτο για μια άμεση απάντηση στους Αμερικανούς οι οποίοι εγκατέστησαν ένα σύστημα από 20 πυραύλους στην Καλιφόρνια και την Αλάσκα, συνδεδεμένους με ένα δίκτυο ραντάρ, δορυφόρων, υπολογιστών και πύργων ελέγχου οι οποίοι θα εντόπιζαν και θα εξουδετέρωναν διηπειρωτικούς πυραύλους με κατεύθυνση τις ΗΠΑ.
Οι αμερικανοί συνεχίζουν να τραβάν το σχοινί με την πρόθεση εγκατάστασης αντιπυραυλικής ασπίδας στην Ευρώπη κατά μήκος των συνόρων της Ρωσίας(σφίγγουν περισσότερο τη θηλιά) . Η δε δικαιολογία τους είναι ότι θέλουν να μας προστατεύσουν από τα πυρηνικά του Ιράν(που όλοι γνωρίζουμε ότι δεν έχει). Εάν πραγματικά η πρόθεση τους ήταν αυτή, θα μπορούσαν να εγκαταστήσουν την αντιπυραυλική ασπίδα περιμετρικά των Περσικών συνόρων.
Το ζητούμενο από τους Αμερικανούς είναι ο πλήρης απομονωτισμός της Ρωσίας, που επανέρχεται στο παγκόσμιο γίγνεσθαι σαν ιμπεριαλιστική δύναμη και διεκδικεί το μερίδιο της. Στο όλο εγχείρημα της η Αμερική δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει την Ευρώπη σαν ασπίδα, προκειμένου να δεχτούν οι λαοί της το πυρηνικό χτύπημα (με την δήθεν αντιπυρηνική προστασία), μέσω του αντιπυραυλικού συστήματος.
Καμία προστασία δεν υπάρχει γιατί ακόμη και η τυχόν εναέρια αναχαίτιση των Ρώσικων πυρηνικών όπλων θα έχει περισσότερο καταστροφικά αποτελέσματα για τους λαούς που θα τα υποστούν, γιατί δεν θα υπάρχουν εδαφικές εξάρσεις να περιορίσουν το μέγεθος της καταστροφής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό του Ναγκασάκι, παρά του ότι η βόμβα που ρίχτηκε εκεί, ήταν πολύ ισχυρότερη από αυτή της Χιροσίμας, εν τούτοις τα θύματα ήταν πολύ λιγότερα (75.000), κι αυτό επειδή η συγκεκριμένη πόλη είχε πολλούς λόφους με αποτέλεσμα να περιοριστεί η δραστηριότητα της, ένεκα του ότι οι λόφοι λειτούργησαν προστατευτικά, σε αντίθεση με αυτή της Χιροσίμα που το έδαφος ήταν επίπεδο.
Φοβάμαι ότι οι λαοί της Ευρώπης είναι ανημέρωτοι γιατί διαφορετικά έπρεπε να είχαν ξεσηκωθεί στην επικείμενη πυρηνική ομηρία που τους οδηγούν οι πολιτικές ηγεσίες τους προκειμένου να μην δυσαρεστήσουν τον μεγάλο αδερφό.
Όσο για την δική μας υπουργό εξωτερικών που τάσσεται υπέρ αυτού του οπλικού συστήματος τα συμπεράσματα δικά σας.
Κοζάνη 27-5-07
Υποστράτηγος ε.α. Νίκος Καρατουλιώτης
Μέλος Κ.ΕΘ.Α
liotis1@otenet.gr


Παρασκευή 18 Μαΐου 2007

Ο ΑΠΑΓΧΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΑΝΤΑΜ ΚΑΙ ΤΟ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΑΙΓΝΙΟ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ


Τρεισήμισι χρόνια μετά την επέμβαση των ΗΠΑ στο Ιράκ και την αποτυχία τους να επιβάλουν ένα σταθερό και ελεγχόμενο καθεστώς τίθενται σε εφαρμογή εναλλακτικά σενάρια (να μην ξεχνάμε και τον πατέρα Μπούς που είχε πει εκείνο το περίφημο: για κάθε περιοχή και χώρα, έχουμε πολλά και εναλλακτικά σχέδια).
Έτσι λοιπόν μέσα σε αυτή τη λογική προχωρούν στο επόμενο βήμα που είναι η ελεγχόμενη αποσταθεροποίηση, ένας όρος γνωστός σε αυτούς που ασχολούνται με την γεωπολιτική.
Κατά την διάρκεια της μιντιακής εκτέλεσης του Σαντάμ, μεταξύ των άλλων ακούσθηκε και η φράση «Αϊ στο διάολο». Εκτός από τον Σαντάμ που ούτως ή άλλως ο μεταθανάτιος προορισμός του ήταν δεδομένος, φοβάμαι ότι όλη η ευρύτερη περιοχή θα πορευθεί προς την κόλαση με απρόβλεπτες συνέπειες ακόμη και για την πατρίδα μας.
Τόσο η όλη διεξαγωγή της δίκης , όσο και ο τρόπος, ο τόπος, και ο χρόνος εκτέλεσης του Σαντάμ δεν αφήνει καμιά αμφιβολία ότι πρόκειται για μια πολιτική πράξη έντεχνα σκηνοθετημένη και απόλυτα ελεγχόμενη με σαφείς στόχους και προεκτάσεις.
Και συγκεκριμένα η δίκη του Σαντάμ ήταν μια παρωδία όπου τρεις συνήγοροι υπεράσπισης δολοφονήθηκαν, όσοι δε από τους συνηγόρους του επιβίωσαν έκαναν απεργία πεινάς για ελλιπή μέτρα προστασίας. Ο πρόεδρος του δικαστηρίου αν και κούρδος, αναγκάσθηκε σε παραίτηση για την κατάφωρη παρέμβαση, ο νόμιμος αντικαταστάτης εμποδίσθηκε να αναλάβει και αυτός που ανέλαβε ήταν επίσης κούρδος και προσωπικός του αντίπαλος, η δε απόφαση βγήκε με καθυστέρηση μια εβδομάδα πριν από τις αμερικανικές εκλογές.
Το κατηγορητήριο σαθρό για τους παρακάτω λόγους
Το 1982 και ενώ εμαίνετο ο πόλεμος μεταξύ Ιράκ-Ιράν στην πόλη Ντουζάϊλ πραγματοποιήθηκε δολοφονική απόπειρα εναντίον του Σαντάμ από την οποία γλίτωσε εκ θαύματος. Η συγκεκριμένη πόλη ήταν άντρο ενός παραθρησκευτικού φονταμενταλιστικού κόμματος «νταβά» που ελεγχόταν απόλυτα από την Περσία . Ύστερα από δίκη που διεξήχθη από τον επικεφαλής του επαναστατικού δικαστηρίου Αουάντ Χαμίντ αλ Μπαντάρ αλ Σαούντ, οι κατηγορούμενοι εκτελέστηκαν το 1985 σύμφωνα με την νόμιμη διαδικασία του Ιράκ. Ο σημερινός πρωθυπουργός του Ιράκ που εκτέλεσε την θανατική ποινή του Σαντάμ είναι ο επικεφαλής του κόμματος «νταβά». Έτσι λοιπόν διαπιστώνουμε ότι ο αιμοσταγής δικτάτορας δικάστηκε για μια πράξη που ήταν σύννομη με την νομοθεσία της πατρίδας του, ενώ θα μπορούσε να δικαστεί για άλλα ποινικά αδικήματα όπως π.χ αυτό της χρησιμοποίησης χημικών όπλων εναντίον των Ιρανών και των Κούρδων. Εκεί βεβαίως θα υπήρχε πρόβλημα γιατί όταν ο ΟΗΕ έλαβε την απόφαση επιβολής κυρώσεων εναντίον του Ιράκ για την χρήση χημικών όπλων , οι ΗΠΑ άσκησαν βέτο, μιας και είχαν ανάγκη τον Σαντάμ προκειμένου να κοντύνουν την Περσία.
Ο Σαντάμ απαγχονίστηκε στο παλιό αρχηγείο του πέμπτου κλάδου της μυστικής υπηρεσίας στη σιιτική γειτονιά Καζιμίγια της Βαγδάτης, όπου είχε εκτελεσθεί μεγάλος αριθμός αντιπάλων του και ιδιαίτερα Σιίτες.
Η ημέρα της εκτέλεσης ταπείνωσε τους Σουνίτες γιατί αυτό το Σαββατοκύριακο οι Μουσουλμάνοι γιορτάζουν το «έϊντ αλ-αντά» την ημέρα της θυσίας, για την προθυμία του Αβραάμ να θυσιάσει στο θεό τον ίδιο του το γιο. Οι σουνίτες γιορτάζουν το Σάββατο και οι σιίτες την Κυριακή, ο ισλαμικός νόμος απαγορεύει τις εκτελέσεις σε μεγάλες θρησκευτικές γιορτές.
Ξημερώματα Σαββάτου κρεμάστηκε ο Σαντάμ στην αγχόνη, ο Αλί(αυτόν που θεωρούν νόμιμο διάδοχο του Προφήτη οι σιίτες) ξάδερφος του προφήτη είχε δολοφονηθεί και αυτός τα ξημερώματα, και ως εκ τούτου εύκολα μπορεί να εκληφθεί σαν θρησκευτική πράξη αντεκδίκησης.

΄Έτσι λοιπόν ο μιντιακός τρόπος εκτέλεσης του Σαντάμ εξυπηρετεί τους παρακάτω σκοπούς.
α. Την ελαχιστοποίηση και κάμψη της Ιρακινής αντίστασης που η πλειονότητα της αποτελείτε από σουνίτες
β. Πολιτικούς λόγους εσωτερικής κατανάλωσης μιας και ο Μπούς έχει πιάσει πάτο στις δημοσκοπήσεις
γ. Με τον θάνατο του Σαντάμ του κλείνουν το στόμα, μια και στις δίκες που θα ακολουθούσαν σχετικά με την γενοκτονία των Κούρδων και τη χρήση των χημικών, ο Σαντάμ θα άνοιγε το στόμα του και οι αμερικανοί θα βρισκόντουσαν κατηγορούμενοι στην διεθνή κοινότητα.
δ. Τελευταίος και κυριότερος λόγος είναι ότι επειδή οι αμερικανοί βαλτώσανε στο Ιράκ το οποίο με την πάροδο του χρόνου τείνει να μεταβληθεί σε ένα νέο Βιετνάμ, θέλουν να επιταχύνουν τις διαδικασίες εμφύλιας σύγκρουσης μεταξύ σιιτών και σουνιτών προκείμενου να τριχοτομηθεί το Ιράκ σε τρία «ανεξάρτητα» κρατίδια μέσω της «ελεγχόμενης αποσταθεροποίησης» για να μπορέσουν να αποδεσμευτούν μιας και το πρώτο σενάριο που ήταν αυτό της σταθερότητας απέτυχε πλήρως.

Συμπερασματικά θα μπορούσα να πω ότι ο απαγχονισμός του Σαντάμ είναι μία πολιτική πράξη που θα μείνει στην ιστορία σαν μνημείο βαρβαρότητας των ΗΠΑ, με αντικειμενικό σκοπό να οξυνθούν τα θρησκευτικά πάθη στην περιοχή μεταξύ σουνιτών και σιιτών και να χρησιμοποιηθούν ως καταλύτης προκειμένου να επιταχυνθούν οι διαδικασίες ελεγχόμενης αποσταθεροποίησης στην περιοχή και να επαναχαραχθούν τα σύνορα της σύμφωνα με τα συμφέροντα των Αμερικανών. Γιατί αν πραγματικά ήθελαν την απονομή της δικαιοσύνης έπρεπε τόσο το κατηγορητήριο όσο και ο τρόπος εκτέλεσης του Σαντάμ να ήταν διαφορετικός και να μην έριχνε λάδι στην φωτιά της θρησκευτικής διαμάχης. Το θρησκευτικό συναίσθημα έπρεπε να απομονωθεί και να υπερτονισθεί το πολιτικό. Εξάλλου ο Σαντάμ δεν ήταν καμιά αρσακειάδα, ένας τύραννος του κερατά ήταν, που ακόμη και οι συμπατριώτες του οι σουνίτες υπέστησαν τα πάνδεινα, τους δε κομουνιστές όταν ανέβηκε στην εξουσία, τους έθαβε στην έρημο μέχρι το λαιμό και έβαζε τα γκρέϊντερ να τους αποκεφαλίζουν σαν ραπανάκια. Η δικαιοσύνη που επιβάλουν οι Αμερικανοί είναι αυτή της κρεμάλας με επιλεκτική μνήμη, γιατί εάν ήταν αντικειμενικοί πρέπει να μας πούνε τι έκαναν στην περίπτωση τόσο του Πινοσέτ όσο και στους στρατοκράτες της Άγκυρας για τα εγκλήματα που διέπραξαν κατά την εισβολή τους στην Κύπρο και εξακολουθούν να διαπράττουν σε βάρος του Κουρδικού λαού αλλά και των Τούρκων κομμουνιστών με μαζικές δολοφονίες.

Υποστράτηγος ε.α Νίκος Καρατουλιώτης
Μέλος Κ.ΕΘ.Α
liotis1@otenet.gr










ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΕΤΡΕΛΑΪΚΑ ΚΟΙΤΑΣΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ


Σύμφωνα με αξιόπιστες δημοσιογραφικές πηγές, τεράστιο πετρελαϊκό κοίτασμα βρέθηκε στον ευρύτερο χώρο της Κύπρου, με αποτέλεσμα πληθώρα πετρελαϊκών εταιρειών να υποβάλουν αιτήσεις στην Κυπριακή Δημοκρατία για έρευνες στη Μεγαλόνησο.

Πηγή: Aegean Times

Τέλη Νοέμβρη του 2006 η Κυπριακή Κυβέρνηση προχώρησε στο Λονδίνο, σε παρουσίαση των προς έρευνα περιοχών, την οποία παρακολούθησαν περίπου 50 πετρελαϊκές εταιρείες.
Ο Κύπριος υπουργός εμπορίου δήλωσε την προηγούμενη εβδομάδα, ότι υπήρξε τεράστιο ενδιαφέρον από μεγάλες εταιρείες και περιμένει τις αντιπροσωπείες τους, προκειμένου να τις δοθούν οι τεχνοοικονομικές πληροφορίες με σκοπό την εκχώρηση των 12 τμημάτων που έχει χωρισθεί η περιοχή. Στόχος της Κύπρου είναι η εντός εξαμήνου περάτωση της όλης διαδικασίας.
Από εκεί και ύστερα μια σκληρή παρτίδα Γεωπολιτικού πόκερ αρχίζει να εξελίσσετε στην περιοχή που αξίζει να την παρακολουθήσουμε.
1. Με γρήγορους ρυθμούς προχωρεί η Κύπρος στην υλοποίηση διακρατικής συμφωνίας που υπογράφηκε μεταξύ αυτής και της Αιγύπτου για συνεκμετάλλευση των πετρελαϊκών κοιτασμάτων που εντοπίσθηκε στον ενδιάμεσο χώρο τους (Οι υπογραφές μεταξύ Κύπρου και Αιγύπτου είχαν μπει το Φεβρουάριο του 2003). Να ληφθεί υπ’ όψιν ότι η Κύπρος είναι απέναντι από την Αίγυπτο και συγκεκριμένα στις εκβολές του Νείλου όπου εκβάλλονται οργανικές ουσίες εδώ και εκατομμύρια χρόνια οι οποίες με την σειρά τους μεταβάλλονται σε πετρέλαιο.
Εκτός από την συνεργασία της με την Αίγυπτο, η Κυπριακή Δημοκρατία προχωρά ταυτόχρονα σε διαβουλεύσεις και με τις γύρω χώρες, προκειμένου να δημιουργήσει συμμαχίες για τις λεγόμενες οικονομικές ζώνες(όρος που αναφέρεται στο διεθνές θαλάσσιο δίκαιο).Έτσι μεταξύ άλλων έρχεται σε συνεργασία με όλες τις όμορες χώρες για τυχόν συνεκμετάλλευση πετρελαϊκών κοιτασμάτων στην ενδιάμεσο ζώνη (Ισραήλ, Λίβανο, Παλαιστίνη) και ειδικότερα με την Συρία προβλέπεται και κατασκευή αγωγού για την μεταφορά αερίου.
2. Η Κυπριακή Κυβέρνηση προτείνει στην Ελλάδα την συμμετοχή της στο κοινοπρακτικό σχήμα μέσω των Ελληνικών Πετρελαίων και σε ποσοστό που θα έχει δικαίωμα βέτο(να δω τη θα κάνει η πολιτική ηγεσία του τόπου;).

Η Τουρκία με τη σειρά της και σύμφωνα με την διεθνή πρακτική της:
1. Εξαπολύει απειλές προς πάσα κατεύθυνση, έτσι ο μέσω του Τουρκοκύπριου ηγέτη Μεχμέτ Αλί Ταλάτ(ο δήθεν φιλειρηνιστής που μας τον παρουσίαζαν οι Α(υ)νανιστές), προειδοποιεί εγγράφως τις κυβερνήσεις Λιβάνου και Αιγύπτου για θερμές καταστάσεις σε περίπτωση συνεκμετάλλευσης τυχόν πετρελαϊκών και φυσικού αερίου κοιτασμάτων και σε συνέντευξη του σε εφημερίδα ομιλεί εξ ονόματος της Τουρκίας λέγοντας ότι η Άγκυρα θεωρεί αιτία πολέμου την μονομερή εκμετάλλευση πετρελαίου.
2. Η Άγκυρα επιδίδει νότα στο Υπουργείο Εξωτερικών του Λιβάνου λέγοντας ότι οι Ελληνοκύπριοι δεν εκπροσωπούν το σύνολο του νησιού και ως εκ τούτου δεν μπορούν να συνάπτουν διμερείς συμφωνίες οι οποίες θα καλύπτουν και τους Τουρκοκυπρίους και ο υπουργός Εξωτερικών προειδοποιεί Λίβανο και Αίγυπτο.
3. Αποστέλλει πολεμικά πλοία στην Ανατολική Μεσόγειο και ένα από αυτά απομακρύνει νορβηγικό πλοίο που εκτελούσε έρευνες στην περιοχή.
4. Το στρατιωτικό κατεστημένο δια μέσου του στρατηγού Μουγιουκανίτ δηλώνει στον υπουργό Εξωτερικών Αμπντουλάχ Γκιούλ έχουμε περιπολίες σε Αιγαίο και Μεσόγειο.

Η Κύπρος με την σειρά της δηλώνει ότι παρακολουθεί την κατάσταση και σε περίπτωση παραβίασης του θαλάσσιου χώρου θα πράξει ανάλογα σε συνεννόηση με την εθνική φρουρά, ξεκαθαρίζοντας ότι υπερασπίζει τα δικαιώματα και την εθνική της κυριαρχία σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο. Ταυτόχρονα καλεί την Τουρκοκυπριακή κοινότητα εάν επιθυμεί συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων να προετοιμασθεί για ουσιαστικό διάλογο προς επίλυση του Κυπριακού προβλήματος ούτως ώστε μέσα να απολαύσουν όλες οι μεριές τον προσδοκώμενο πλούτο.
Για μια ακόμη φορά η Κύπρος απέδειξε ότι μέσα στο ασταθές διεθνές περιβάλλον μπορεί να παράγει εξωτερική πολιτική κάνοντας τις σωστές κινήσεις σε τόπο και χρόνο. Ενώ δηλαδή γνώριζε την ύπαρξη των πετρελαϊκών κοιτασμάτων από το 1996, παρόλα αυτά το 2003 με την «αντιτρομοκρατική» εκστρατεία της Αμερικής και προβλέποντας που θα καταλήξουν τα πράγματα στην περιοχή, φρόντισε και δημιούργησε συμμαχίες με όλα τα όμορα κράτη και μόλις επιβεβαιωθήκανε οι προβλέψεις της προχώρησε στις κατάλληλες κινήσεις(αφού είχε μπει στην Ευρωπαϊκή κοινότητα).
Με δεδομένο ότι η Κυπριακή κυβέρνηση εκτός των συμμαχιών με τις γειτονικές χώρες, έβαλε στο παιχνίδι τις μεγαλύτερες Αμερικανικές πετρελαϊκές εταιρείες και με δεδομένο την ισχύ των παραπάνω εταιρειών(ουσιαστικά αυτές κυβερνούν), μπορούμε να ελπίζουμε σε ευτυχή κατάληξη του εγχειρήματος. Η Τουρκία από τη μεριά της, με κολλημένη την πλάτη στον τοίχο και μη μπορώντας να αντιδράσει κάτω από την απειλή της δημιουργίας Κουρδικού κράτους και μη έχοντας την υποστήριξη της Αμερικής, ένεκα του ότι δεν της επέτρεψε να περάσουν τα στρατεύματα της στον πόλεμο εναντίον του Ιράκ, εκτοξεύει απειλές προς πάσα κατεύθυνση. Δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο ότι έχει χάσει τον πρώτο γύρο και από εκεί ξεκινά ο εκνευρισμός της. Οι δε απειλές της, είναι μάλλον για εσωτερική πολιτική κατανάλωση και δεν μπορούν να υλοποιηθούν γιατί η Κύπρος με την μεθοδικότητα κατόρθωσε να βάλει όλη την περιοχή στο παιχνίδι (Ισραήλ, Παλαιστίνη, Συρία , Λίβανο, Αίγυπτο) και επιπλέον τις μεγαλύτερες Αμερικανικές πετρελαϊκές εταιρείες(σε μία από αυτές είναι μέτοχος και ο αντιπρόεδρος της Αμερικής Ντίκ Τσένεϋ)

Όσο για την δύσμοιρη πατρίδα μας, αυτή προσπαθεί να παράγει πολιτική με κουμπαριές και ζεϊμπεκιές.
Έναν αγωγό αυτόν του Μπουργκάζ – Αλεξανδρούπολης μας έφερε έτοιμο στο πιάτο η Ρωσία και εμείς επί 24 συναπτά έτη ακόμη το συζητάμε, μέσα από τη λογική όποιος δεν θέλει να ζυμώσει όλη μέρα κοσκινίζει, με αποτέλεσμα να εκνευριστεί ο Πούτιν και να δηλώσει σήμερα, ότι θα αναγκασθεί να προβεί σε εναλλακτική λύση παρακάμπτοντας την Ελλάδα. Και είναι γεγονός ότι η πολιτική ελίτ της χώρας μας ενδιαφέρεται περισσότερο για το προσωπικό δικό της καλό, παρά για τα συμφέροντα του τόπου. Δεν είναι τυχαίο που κατά την επίσκεψη του Πούτιν στην Ελλάδα (προ 6μήνου), για την υλοποίηση του αγωγού ο μεν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γεώργιος Παπανδρέου την κοπάνησε στην Σουηδία(προκειμένου να μην συναντήσει τον Πούτιν και δυσαρεστήσει τους Αμερικανούς), Η δε Ντόρα την επομένη της αναχώρησης του Ρώσου προέδρου, ζήτησε και έκλεισε συνάντηση με τον αμερικανό υπουργό ενέργειας(ο οποίος είναι εναντίον της κατασκευής αυτού του αγωγού).
Η Κύπρος δίδει το παράδειγμα με την μεθοδική χάραξη εθνικής στρατηγικής πολιτικής.
Ενώ η δική μας οικονομική και πολιτική ελίτ της πατρίδας μας έχει προχωρήσει σε μια άνευ όρων εξυπηρέτηση των Αμερικανικών συμφερόντων ,ακόμη και με τίμημα την εκχώρηση εθνικών κεκτημένων.
Κοζάνη 3 Φεβρ 2007

Υποστράτηγος ε.α Νίκος Καρατουλιώτης
Μέλος Κ.ΕΘ.Α
liotis1@otenet.gr






Η επίσκεψη Πούτιν και το γεωπολιτικό παίγνιο της περιοχής μας



Για δεύτερη φορά μέσα σε ένα χρόνο ο ρώσος πρόεδρος Πούτιν επισκέπτεται την Ελλάδα προκειμένου να επιταχυνθούν οι διαδικασίες κατασκευής και ανακατανομής των ποσοστών του αγωγού Μπουργκάζ Αλεξανδρούπολης . Μόλις πριν λίγο καιρό είχε επισκεφθεί την πατρίδα μας και η Υπουργός εξωτερικών της Αμερικής , η οποία εκτός των άλλων απαίτησε με ωμό τρόπο , την μη κατασκευή του αγωγού Μπουργκάζ- Αλεξανδρούπολης . Επισκέψεις άκρως ενδιαφέρουσες και οι δύο , με κοινό παρονομαστή την ενέργεια και την θέση της πατρίδας μας στο Ευρωπαϊκό ενεργειακό γίγνεσθαι .Για να κατανοήσουμε την πολυπλοκότητα του προβλήματος και τις επί μέρους παραμέτρους ενός τόσο σύνθετου Γεωπολιτικού παιγνίου , πρέπει να γνωρίζουμε τις δυνατότητες και τις επιδιώξεις των δύο μεγάλων πρωταγωνιστών στη διεθνή ενεργειακή σκακιέρα (Αμερικής-Ρωσίας ) .
Με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης , οι Η.Π.Α προέβησαν σε μια σειρά κινήσεων προκειμένου να ελέγξουν την περιοχή του Καυκάσου και της Κασπίας (πλούσιες σε πετρελαϊκά κοιτάσματα) . Με βραχίονα τους την Τουρκία διείσδυσαν μερικώς στην περιοχή , με στρατηγικό σκοπό την πλήρη απομόνωση της Ρωσίας .
Η Ρωσία θεωρεί ζώνη ιδιαίτερου γεωπολιτικού και γεωστρατηγικού ενδιαφέροντος τον παραπάνω χώρο και γι’αυτό ο Πούτιν στην μόλις αυτός έβαλε σε μια σειρά την χώρα του κρατικοποίησε τις εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου και μέσα από αυτές άρχισε να παράγει εξωτερική πολιτική και να διεκδικεί μια ηγεμονική θέση στην διεθνή σκακιέρα .
Η Κασπία θάλασσα , ο Καύκασος και η Κεντρική Ασία αποτελούν χώρους μέγιστου ενδιαφέροντος για τους ισχυρούς προκειμένου να ελέγξουν τις πηγές ενέργειας και την μεταφορά τους .
Έτσι λοιπόν σαν συνέχεια του ψυχρού πολέμου , εμφανίζεται ο πόλεμος των αγωγών .
Για τους παραπάνω λόγους ,οι ΗΠΑ προέβησαν στις παρακάτω ενέργειες :
α . Δημιούργησαν το Στρατηγείο της Σμύρνης στο οποίο και έχει ανατεθεί ο έλεγχος του Αιγαίου , Καυκάσου , Μαύρης θάλασσας και Μέσης Ανατολής .
β . Ίδρυσαν μια στρατιωτική συμμαχία την GUAM , υπό την αιγίδα του ΝΑΤΟ , η οποία περιλαμβάνει την Ουκρανία , Μολδαβία , Γεωργία , Αϊζερμπατζάν και Ουζμπεκιστάν (αυτή τη στιγμή φλερτάρει με την Ρωσία το τελευταίο).
γ . Σχεδιάζουν την ανακατασκευή ενός παλιού αγωγού πετρελαίου από το Ιράκ στο Ισραήλ( στο λιμάνι της Χάιφας) . Ο αγωγός αυτός είναι αγγλικός και έχει να χρησιμοποιηθεί από το 1948 , από τότε που η περιοχή τελούσε υπό αγγλικό καθεστώς(η μόνη τροποποίηση θα είναι η παράκαμψη της Συρίας)
δ . Δημιούργησαν σειρά προβλημάτων στην ευρύτερη περιοχή (Καύκασο-Κασπία) , όπου με δήθεν επαναστάσεις διαφόρων αποχρώσεων(κίτρινες , πορτοκαλί κλπ) , τοποθέτησαν ανθρώπους ελεγχόμενους , αποκόπτοντας την ελεύθερη ροή των ρωσικών πετρελαίων .
ε . Ο αγωγός Μπακού- Τυφλίδα – Σεϋχάν είναι μια μεγάλη προσπάθεια απομόνωσης της Ρωσίας και του Ιράν από το μεγάλο παίγνιο γεωπολιτικής στον Καύκασο και την κεντρική Ασίας.
Η Ρωσία με τη σειρά της ,
α . Δημιούργησε την Κοινοπολιτεία Ανεξαρτήτων Κρατών (ΚΑΚ) , αποτελούμενη από την Αρμενία , Καζακστάν , Τατζικιστάν , Λευκορωσία , Κιργισία και είναι θέμα χρόνου η συμμετοχή του Ουζμπεκιστάν που μάλλον θα αποσκιρτήσει από την αμερικανική GUAM .
β. Μετά την κρατικοποίηση της Γιούκος και την φυλάκιση του Χοντορκόφσκι που ήταν ο μεγαλομέτοχος , πούλησε το 20% των μετοχών της στους Κινέζους . Έτσι κατόρθωσε όχι μόνο να γεφυρώσει τις τεράστιες διαφορές που χώριζαν τις δύο χώρες , αλλά και αυτή τη στιγμή να πραγματοποιούν στα σύνορα τους κοινά στρατιωτικά γυμνάσια(το τελευταίο αποτελεί τον μεγαλύτερο αμερικανικό εφιάλτη) .
γ . Οι κρατικές ρωσικές εταιρίες επανασχεδιάζουν αγωγούς προς την Ευρώπη και Ασία (Κίνα , Ιαπωνία) , μια και το υπάρχον δίκτυο διανομής λειτουργεί με γνώμονα τα συμφέροντα της πάλαι ποτέ Σοβιετικής Ένωσης .
δ . Δημιούργησε ισχυρή συμμαχία με το Ιράν(τους ενώνουν κοινά γεωπολιτικά συμφέροντα) , η οποία συμμαχία επισφραγίσθηκε με την Ρωσική βοήθεια για την κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας (αυτό που οι Αμερικανοί απαιτούν την διακοπή της λειτουργίας του) .
ε . Κατηγόρησε δημόσια την Τουρκία ότι βοηθά τους Τσετσένους αντάρτες και ενθαρρύνει τα παντουρκιστικά και ισλαμικά κινήματα της περιοχής . Ίσως πρέπει να θυμηθούμε ότι κατά τα πρόσφατα γεγονότα Ναγκόρνο-Καραμπάχ και με την ανάμιξη της Τουρκίας , Η Ρωσία μετέφερε στα ρώσο-τουρκικά σύνορα την στρατιά της , που είχε να κινηθεί από την εποχή του πολέμου (Ρωσίας Τουρκίας ) , με αποτέλεσμα την πλήρη Τουρκική υποχώρηση .
στ. Ανταπάντησε στην Αμερικανική προσπάθεια απομονωτισμού της (αγωγός Μπακού –Τυφλίδα-Σεϋχάν ) , με έναν άλλο αγωγό , αυτόν του Μπουργκάζ- Αλεξανδρούπολη .

και στην προσπάθεια της να βρει ενεργειακή διέξοδο στην περιοχή βιάζεται όχι μόνον να αρχίσει την κατασκευή του , αλλά και να αυξήσει τα ποσοστά της στην συμμετοχή κατασκευής του έργου . Υπ’ όψιν ότι το αρχικό σχέδιο προέβλεπε από 33% στα κράτη που συμμετείχαν (Ελλάδα , Βουλγαρία , Ρωσία ) , ενώ τώρα η Ρωσία ενδιαφέρεται για επαναπροσδιορισμό του ποσοστού της ( όσο το δυνατόν περισσότερο και οπωσδήποτε τουλάχιστον να έχει το πλειοψηφικό πακέτο (άνω του 51%) .
Η Αμερική με μια σειρά έργων και σχεδιασμών , έχει καταστήσει μεγάλο εταίρο στην περιοχή την Τουρκία και όλοι οι ενεργειακοί αγωγοί καταλήγουν σε αυτήν , της όπως φαίνεται στον χάρτη.

Τα Ταυτόχρονα το Ισραήλ κατασκευάζει ένα νέο αγωγό ο οποίος θα συνδεθεί με αυτόν του Σεϊχάν προκειμένου να μεταφερθεί αέριο και πετρέλαιο μέσω της Ερυθράς θάλασσας στην Ινδία και στην Άπω Ανατολή . Έτσι λοιπόν εξηγείται και η προσέγγιση Τουρκίας- Ισραήλ (με Αμερικανική κηδεμονία) και η στρατιωτική συνεργασία μεταξύ τους .
Η Τουρκία ως τοποτηρητής των Αμερικανών στην περιοχή εξελίσσεται σε δεινό παίχτη προωθώντας ταυτόχρονα και τα δικά της συμφέροντα . Έτσι λοιπόν υπέγραψε συμφωνία με τη Γεωργία ότι σε περίπτωση που κινδυνεύσουν τα σύνορα της δεύτερης από την Αμπχαζία να την συνδράμει στρατιωτικά . Ταυτόχρονα επιδιώκει την δημιουργία μιας οικονομικής ομοσπονδίας στην Κασπία υπό την σκέπη της . Αναμενόμενο είναι χρησιμοποιώντας τις πλάτες της Αμερικής και την γεωπολιτική και ενεργειακή της θέση να επιδιώξει μεγαλύτερο ρόλο στα Βαλκάνια και στο Αιγαίο . Η Τουρκία εκμεταλλευόμενη την ενεργειακή της θέση παράγει επεκτατική πολιτική προς κάθε κατεύθυνση .
Η μη κατασκευή του αγωγού Μπουργκάζ -Αλεξανδρούπολης και η εξάρτηση μας από αυτόν του Σεϋχάν θα έχει αποτέλεσμα η Τουρκική επιρροή να ασκείται πάνω στην Ελλάδα μέσω των αγωγών .
Η πολιτική ελίτ της χώρας μας άρρηκτα συνδεδεμένη με την υπερδύναμη και προσδεμένη στο «ανήκουμε στη δύση» , είναι αδύνατον να παράγει πολιτική , μιας και το ποιο σύντομο ανέκδοτο στους διεθνείς διπλωματικούς κύκλους είναι «η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας» . Η οικονομική ολιγαρχία της πατρίδας μας συνδεδεμένη άνομα με την όποια κυβέρνηση προκειμένου να αυξήσει τα κέρδη της , λειτουργεί συνωμοτικά μιας και αυτή έχει τα Μ.Μ.Ε. με αποτέλεσμα την δημιουργία ενός φαύλου κύκλου με κοινό παρονομαστή την εθνική μειοδοσία .
Ο Πούτιν έρχεται και στις βαλίτσες του έχει S400 , αεροπλάνα Σουχόϊ τύπου στέλθ 4ης γενιάς και πολλά άλλα τα οποία μπορούμε να τα εκμεταλλευθούμε προς όφελος της πατρίδας μας , θα τολμήσουμε;
Διότι το σημερινό δίλημμα είναι τρομακτικό : η πλήρης υποταγή στα αμερικανικά σχέδια σημαίνει την δορυφοροποίηση μας στην Τουρκία και η τυχόν εθνική στρατηγική πολιτική ενδεχομένως θερμό επεισόδιο ή και πόλεμο .
Και το ζητούμενο είναι , αν η πολιτική ελίτ της χώρας μας έχει το ειδικό βάρος να λύσει γεωπολιτικά προβλήματα τέτοιας έκτασης και σε περίπτωση κρίσης να τη διαχειρισθεί.
Καρατουλιώτης Νίκος Υποστράτηγος Ε.Α. 30 Αυγ. 06
Μέλος Κ.ΕΘ.Α
Τροίας 6 Κοζάνη Τ.Κ. 50100
Τηλ 24610-27563 κιν.6972084742









Η ΝΕΑ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Οι δυσαρμονίες που έχουν συσσωρευτεί στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής-Νότιοκεντρικής Ασίας, με τον άδικο τρόπου που χαράχθηκαν τα σύνορα στην λογική της εξυπηρέτησης των συμφερόντων της Δύσης, είναι τεράστιες. Αποτέλεσμα αυτών των δυσαρμονιών είναι οι καθημερινές τριβές σε κάθε επίπεδο(θρησκευτικό, πολιτισμικό, εθνικό κτλ). Έτσι λοιπόν δημιουργήθηκαν τεχνικά κράτη που προκειμένου να κυβερνηθούν είναι απαραίτητη η διακυβέρνηση τους από τυραννικό καθεστώς και ως εκ τούτου απαραίτητος προϋπόθεση η ύπαρξη τυράννου, και από την άλλη όταν λείψουν οι τύραννοι, οι περιοχές μπαίνουν στην δημοκρατική δύνη όπου τα πάντα τείνουν να διαλυθούν μέσα σε έναν στρόβιλο αυτονομιστικών τάσεων.
Μέσα σε αυτήν τη λογική οι Σιίτες του Ιράκ (60% του συνόλου), επιδιώκουν την αυτονομία τους στο Νότο. Το ίδιο και οι Κούρδοι στο Βορά (20%). Το υπόλοιπο 20% που αποτελείτε από Σουνίτες(κεντρικό Ιράκ), δεν δέχονται μια τέτοια ρύθμιση, γιατί αν συμβεί αυτό θα μείνουνε σε μια φτωχή λωρίδα γης μιας και τα πετρέλαια είναι στο Βορά και στο Νότο. Από την άλλη αν το Ιράκ παραμείνει ενιαίο, η Σουνιτική μειονότητα θα μείνει στο έλεος των Κούρδων και Σιιτών. Ουσιαστικά το μέλλον της περιοχής στη μετά Σαντάμ εποχή, φαίνετε δυσοίωνο μιας και ο σχεδιασμός-χειρισμός της όλης υπόθεσης εκ μέρους της ηγεσίας των ΗΠΑ έγινε χωρίς πολιτικό όραμα. Ο πόλεμος αποτελεί συνέχεια της πολιτικής με άλλα μέσα , εάν και εφόσον υπάρχει στρατηγικός και πολιτικός σχεδιασμός σε βάθος χρόνου , και διαχείριση της μετά πολέμου κατάστασης προκειμένου να εκταμιευθούν συγκεκριμένα οφέλη. Έτσι μέσα σε αυτή τη λογική, δεν είναι τυχαίο που το επιτελείο του Μπούς (Ράμφσφελντ, Τσένεϊ, Γούλφοβιτς), στον Λευκό Οίκο, οι Γεωπολιτικοί τους αποκαλούσαν τρελούς.
Τώρα που φθάσανε σε αδιέξοδο την περιοχή, χρησιμοποιούν τις αντιθέσεις των κατοίκων της, προκειμένου να επαναχαράξουν τα σύνορα και να βρούνε μια υποφερτή λύση. Λαμβάνοντας όμως σαν δεδομένο ότι η τέχνη της πολιτικής δεν έχει άλλο εργαλείο για την αλλαγή συνόρων εκτός από αυτό του πολέμου, φοβάμαι ότι θα δούμε μια σειρά από συρράξεις και το μάρμαρο της σκιτζίδικης εξωτερικής πολιτικής της παρέας του Μπούς, θα το πληρώσουν για μια ακόμη φορά οι λαοί.
Έτσι σε αυτή τη λογική εκτός από την τριχοτόμηση του Ιράκ και τις επί μέρους ανακατατάξεις κατά μήκος των συνόρων της περιοχής, προβλέπεται και η δημιουργία τριών νέων «ανεξάρτητων» κρατών. Ήτοι:
Α. Ένα ιερό Ισλαμικό εμιράτο το οποίο θα περιλαμβάνει τις ιερές πόλεις του Ισλάμ(Μέκκα και Μεδίνα ). Κάτι δηλαδή σαν το Βατικανό. Με το οποίο θα ελέγχουν όλες τις θρησκευτικές τάσεις της περιοχής μέσω δοτής ηγεσίας
Β. Το Βελουχιστάν που θα δημιουργηθεί στα νότια της Περσίας από τμήμα του Ιράν και του Πακιστάν(ήρθε και η ώρα του Μουσάραφ)
Γ. Κουρδιστάν, το οποίο θα δημιουργηθεί από τμήματα του Ιράκ, Ιράν, Τουρκία. Κοινό χαρακτηριστικό αυτού του κράτους θα είναι οι κάτοικοι του που θα είναι Κούρδοι. Από διάφορους υπολογισμούς κατά προσέγγιση περίπου 40 με 60 εκατομμύρια. Επειδή τα κράτη της περιοχής που έχουν κούρδους, δεν δίνουν επακριβή στοιχεία απογραφής ο υπολογισμός έγινε στο περίπου.
Η δημιουργία των κρατιδίων του Βελουχιστάν και του Κουρδιστάν έγινε με γνώμονα την άσκηση πίεσης προς την Περσία, από Βορά(Κουρδιστάν) και Νότο(Βελουχιστάν),με ταυτόχρονο κόντεμα της, (μιας και αυτή θα χάσει τα περισσότερα εδάφη) προκειμένου να είναι ποιο εύκολος ο χειρισμός της.
Η δημιουργία Κουρδικού κράτους είναι στρατηγικής σημασίας για την Αμερική για δύο λόγους.
Α. Προκειμένου να πατήσουν επάνω του και να το χρησιμοποιήσουν εναντίον της Περσίας, η οποία μετά την ανατροπή του Σάχη και την εγκαθίδρυση Ισλαμικής Δημοκρατίας, έχει δημιουργήσει σωρεία προβλημάτων στα Αμερικανικά συμφέροντα.
Β. Προκειμένου να κοντύνουν την Τουρκία, η οποία κατά την διάρκεια της Αμερικανικής εισβολής στο Ιράκ, αποδείχθηκε ότι είναι αφερέγγυος σύμμαχος(μιας και δεν επέτρεψε την διέλευση της Β΄ ηλεκτρονικής Μεραρχίας από τα νότια σύνορα της).
Και επειδή πιθανόν όλα αυτά σε κάποιους αναγνώστες να φαντάζουν σενάρια επιστημονικής φαντασίας, κρίνω σκόπιμο να αναφερθώ στις τουρκικές αντιδράσεις όταν πρώτο κυκλοφόρησε ο χάρτης ανακατατάξεων της περιοχής. Συγκεκριμένα στις 15 Σεπτέμβρη 2006 και κατά την διάρκεια ενημέρωσης Νατοϊκών αξιωματικών στη Ρώμη, όταν ο αμερικανός Συνταγματάρχης επέδειξε τον χάρτη και τις πιθανές αλλαγές συνόρων, οι Τούρκοι αξιωματικοί απεχώρησαν από την αίθουσα σύσκεψης διαμαρτυρόμενοι και στη συνέχεια ο στρατηγός Πέϊς να ζητήσει συγνώμη λέγοντας ότι όλα αυτά είναι σενάρια στο πλαίσιο ακαδημαϊκών εργασιών. Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα του Μπαϊκάλ, έφερε το θέμα στην Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση, επερωτώντας την Κυβέρνηση σχετικά με τους χάρτες και τις δηλώσεις της Κοντολίζας για την «Νέα Μέση Ανατολή». Η φασαρία που δημιουργήθηκε μέσα από τον τύπο αλλά και με σειρά αιματηρών διαδηλώσεων είχε σαν αποτέλεσμα, ο Τούρκος Πρωθυπουργός να μεταβεί στην Ουάσιγκτον και στην συνάντηση του με τον Μπούς να θέσει έντονα το ζήτημα , για να εισπράξει μια χαλαρή διάψευση.
Επειδή όμως η τυχόν δημιουργία Κουρδικού κράτους θα είχε σαν αποτέλεσμα την ενσωμάτωση 19 τούρκικων νομών από το νοτιανατολικό άκρο της Τουρκίας που κατοικείται από Κούρδους, αυτό θα είχε σαν συνέπεια ένα ατέλειωτο παζάρι μεταξύ Τουρκίας και Αμερικής. Κατά πάσα πιθανότητα τα σπασμένα αυτού του παζαριού θα τα πληρώσει η πατρίδα μας . Η δε Αμερική αδυνατώντας να δώσει στην Τουρκία όλα όσα αυτή επιθυμεί θα επιδιώξει να την κατευνάσει με Ελληνικά έξοδα, πιέζοντας την Ελλάδα να δεχθεί τις Τουρκικές αξιώσεις σε Αιγαίο, Κύπρο και Θράκη.
Κοζάνη 20 Ιαν.2007
Υποστράτηγος ε.α Νίκος Καρατουλιώτης
Μέλος Κ.ΕΘ.Α
Liotis1@otenet.gr



Κερδισμένοι και χαμένοι

Ο πόλεμος αποτελεί συνέχεια της πολιτικής με άλλα μέσα , εάν και εφόσον υπάρχει στρατηγικός και πολιτικός σχεδιασμός σε βάθος χρόνου , και διαχείριση της μετά πολέμου κατάστασης προκειμένου να εκταμιευθούν συγκεκριμένα οφέλη . Μια σύντομη ματιά στην ιστορία είναι αρκετή να διαπιστώσει κανείς ότι πολλές φορές οι κερδισμένοι στη μάχη, χάνουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και το αντίθετο . Έτσι λοιπόν προκειμένου να κάνουμε «ταμείο» και διαχωρισμό των «κερδισμένων-χαμένων» , πρέπει να δούμε τι είχαν στο μυαλό τους οι εμπλεκόμενοι σε αυτόν τον πόλεμο και τι προκύπτει στην μετά κατάπαυση του πυρός εποχή .
Στρατηγικός-πολιτικός στόχος της Αμερικής είναι η απόλυτη επικράτηση στην περιοχή η οποία αμφισβητείται έντονα από την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν . Σήμερα που η Αμερική έχει βαλτώσει στο Ιράκ και μη μπορώντας να ανοίξει ένα ακόμη μέτωπο , είδε σαν μεγάλη ευκαιρία την αποστολή ενός μηνύματος προς το Ιράν μέσα από την καταστροφή της Χεζμπολάχ (φίλα προσκείμενη προς το σιιτικό Ιράν) .
Το Ισραήλ με την επέμβαση του αυτή στόχευε (α) στη δημιουργία μιας ζώνης ασφαλείας στα Βόρεια σύνορα του(προκειμένου να ασχοληθεί αποτελεσματικότερα με το παλαιστινιακό) και (β) Στην ανανέωση της πολεμικής μηχανής του και επαναχάραξη του οδικού χάρτη της Μ . Ανατολής ακόμη περισσότερο προς το συμφέρον του , καθώς και στην επαναεπιβεβαίωση των σχέσεων του με την Αμερική ότι είναι ο μοναδικός αξιόπιστος σύμμαχος του στον ευρύτερο χώρο και την ενεργότερη στήριξη του (ένεκα αντίθεσης της διεθνής κοινής γνώμης για τα δρώμενα στην λωρίδα της Γάζας).
Η Χεζμπολάχ
Η οξυδερκής μορφή του Ναζράλα γνώριζε ότι με την απαγωγή των Ισραηλινών στρατιωτών , θα άνοιγε τον ασκό του Αιόλου , και το μοναδικό ζητούμενο είναι γιατί επέλεξε την συγκεκριμένη στιγμή . (α) Μία εκδοχή είναι για όφελος του Ιράν που δέχεται πιέσεις για το πυρηνικό του πρόγραμμα (β) Ένεκα αγανάκτησης για τα δρώμενα στην λωρίδα της Γάζας (γ) Ο ανταγωνισμός μέσα στο Ισλάμ (σουνιτικό-σιιτικό) .
«Ταμείο»
Κερδισμένοι .
α . Μεγάλος κερδισμένος η Χεζμπολάχ και ο ηγέτης της Ναζράλα που καθίσταται ρυθμιστικός παράγων στην περιοχή και στην όποια λύση θα έχει λόγο .
β . Το Ιράν και ο πρόεδρος του Αχμαντινετζάντ ο οποίος έχει κλιμακώσει την ρητορική εκστρατεία του κατά του Ισραήλ και της Αμερικής , καθώς και την επιβεβαίωση προς την διεθνή κοινή γνώμη ότι θα συνεχίσει το πυρηνικό του πρόγραμμα .
γ. Το Ισραήλ το οποίο αν και έχασε τον πόλεμο (μέσα στη λογική όταν ο τακτικός στρατός δεν κερδίζει θεωρείται χαμένος , ενώ όταν ο μη τακτικός δεν ηττάται είναι ο κερδισμένος) , με το ψήφισμα του Ο.Η.Ε. και την κατάπαυση του πυρός που κόφτηκε και ράφτηκε στα μέτρα του , κατόρθωσε τα παρακάτω .
1. Να επιτύχει τον Στρατηγικό του στόχο που ήταν η δημιουργία ζώνης στα Βόρεια σύνορα του και μάλιστα με έξοδα της Διεθνούς Κοινότητας (μιας και αυτή θα είναι υπεύθυνη ) , τόσο σε έμψυχο όσο και άψυχο υλικό , αυτό και αν είναι εβραίικο παζάρι .
2. Να αδειάσουν οι αποθήκες του από πολεμικά αποθέματα και να αντικατασταθούν με σύγχρονα μέσω της Αμερικανικής βοήθειας μιας και δέχεται το 50% του συνόλου της που δίνεται σε παγκόσμιο επίπεδο . Και το κυριότερο , μελετάται η διάθεση στο Ισραήλ ενός σύγχρονου υπερόπλου με ακτίνες λέιζερ , για την αντιπυραυλική του προστασία , μιας και ρημάχτηκε από τις κατιούσες (ο αμερικανικός στρατός δεν το έχει εφοδιασθεί ακόμη) .
3. Ο Αντιαμερικανισμός στην περιοχή να διογκωθεί και άλλο με πιθανότερο αποτέλεσμα τον επιπλέον εναγκαλισμό Η.Π.Α – Ισραήλ (στα όποια νόμιμα ή παράνομα σχέδια τους) .
δ. Η Συρία η οποία μέχρι πρότινος ήταν ένα από τα μέλη που αποτελούσαν τον άξονα του κακού , καθίσταται πλέον επίσημος συνομιλητής για την επίλυση του προβλήματος μια και είναι άμεσα συνδεδεμένη με την Χεζμπολάχ , με ενδεχόμενο το Ισραήλ να αναγκασθεί να της επιστρέψει τα υψώματα του Γκολάν κατόπιν των τελευταίων εξελίξεων .
ε. Η Ρωσία και η Κίνα είναι πανευτυχείς από το αυτογκόλ της Αμερικής , και την αποδυνάμωση της (χωρίς δική τους συμμετοχή και κόστος) .
Χαμένοι .
α. Ο μεγάλος χαμένος είναι η Αμερική που με το ολέθριο λάθος που διέπραξε μεγάλωσε τον αντιαμερικανισμό , με πιθανό κίνδυνο την πλήρη αποσταθεροποίηση της περιοχής .
β. Το σύνολον των Αραβικών καθεστώτων που βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με τους λαούς τους , και με την συμπεριφορά που επέδειξαν κατά την διάρκεια του πολέμου κινδυνεύουν ανατραπούν (αφού ακόμη και οι σιίτες του Ιράκ που αποτελούν τον κυριότερο σύμμαχο της Αμερικής στην μετά Σαντάμ εποχή , προέβησαν σε μαζικές διαδηλώσεις) .
γ. Η Τουρκία η οποία ευελπιστούσε σε μια εισβολή στο Β . Ιράκ εναντίον των κούρδων σε περίπτωση ταχείας προέλασης του Ισραήλ , παρά την απαγόρευση των Αμερικανών (λέγεται ότι το Γενικό Επιτελείο του Τουρκικού στρατού έχει σχέδια για το συγκεκριμένο θέμα , εξάλλου δεν είναι τυχαία τα κοινά στρατιωτικά γυμνάσια Ισραήλ-Τουρκίας) . Επιπλέον με την αυξανόμενη αστάθεια στην περιοχή , φαίνεται ποιο ορατός ο κίνδυνος δημιουργίας Κουρδικού κράτους .
δ. Η Ελλάδα η οποία εκτός από το δυσβάστακτο οικονομικό και στρατιωτικό κόστος (μιας και έχει αναλάβει τον αποκλεισμό των θαλάσσιων συνόρων του Λιβάνου ) , θα έχει να αντιμετωπίσει την τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο στερούμενη των παραπάνω μέσων . Επιπλέον η Αμερική μη μπορώντας να δώσει στην Τουρκία όσα επιθυμεί θα επιδιώξει να την κατευνάσει με Ελληνικά έξοδα , πιέζοντας μας να δεχθούμε τις τουρκικές αξιώσεις σε Αιγαίο και Κύπρο .
ε. Την Κύπρο αδυνατώ να την κατατάξω στους κερδισμένους διότι αν και για μια ακόμη φορά επιβεβαιώθηκε η στρατηγική της σημασία , φοβάμαι ότι αυτό θα είναι ένας ακόμη λόγος για παραπάνω μείωση της εθνικής κυριαρχίας της (και την επιπλέον παρέμβαση στα εσωτερικά της , του Άγγλο-Σαξονικού παράγοντα)
Καρατουλιώτης Νίκος 20 Αυγούστου 2006
Υποστράτηγος Ε.Α.
Μέλος Κ.ΕΘ.Α
Τροίας 6 Κοζάνη Τ.Κ. 50100
Τηλ .24610-27563