Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2008

ΟΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑ Συνέχεια του από 14-1-2008

Πριν στεγνώσει το μελάνι του προηγούμενου άρθρου μου, είχαμε άλλες δύο αυτοκτονίες οπλιτών. Αυτό επιβεβαιώνει την ύπαρξη του προβλήματος και την καθημερινή διόγκωση του.
Στο περασμένο άρθρο ασχολήθηκα με το προφίλ του αυτόχειρα και τώρα θα αναλύσω τους λόγους που οδηγούν τους στρατιώτες στο απονενοημένο διάβημα.
Κατά την διάρκεια της μάχης δεν παρατηρούνται αυτοκτονίες, ένεκα του ότι ο μαχητής βρίσκεται σε συνεχή δράση με αποτέλεσμα να μην έχει χρόνο να σκεφθεί τα προβλήματα του. Έτσι και εδώ ενώ πέρασαν με επιτυχία το μεγάλο σοκ της μετάπτωσης από την πολιτική ζωή στη στρατιωτική, στη συνέχεια αφού με επιτυχία ανταπεξήλθαν στην βασική εκπαίδευση ως νεοσύλλεκτοι στο κέντρο κατάταξης, στη συνέχεια μετατέθηκαν σε κάποια Μονάδα εκστρατείας η οποία εδρεύει στην παραμεθόριο για να συνεχίσουν την εκπαίδευση τους η οποία σε πολλές περιπτώσεις είναι λίαν επώδυνος τόσο από πλευράς εκπαίδευσης αλλά και συνθηκών διαβίωσης.
Ύστερα από όλα τα παραπάνω τα οποία είναι αρκετά δύσκολα και στα οποία επαναλαμβάνω ο αυτόχειρας ανταπεξήλθε με επιτυχία, παίρνει μετάθεση πλησίον του τόπου καταγωγής του από όπου και θα απολυθεί. Εκεί όμως είναι μονάδα Γ΄ κύκλου εκπαιδεύσεως όπου τα πράγματα είναι ποιο χαλαρά και υπάρχει χρόνος για σκέψεις και προβληματισμούς.
Εκεί κατά κανόνα και σύμφωνα με τα στοιχεία ο αυτόχειρας προβαίνει στη μοιραία πράξη. Αυτό που πρέπει να μας προβληματίσει ιδιαίτερα είναι ότι ο αυτόχειρας είναι καλός στρατιώτης και έχει προσαρμοσθεί με επιτυχία στην τελευταία Μονάδα του (νέα πρόσωπα, αλλαγή περιβάλλοντος κλπ) και ο μέσος όρος σε αυτή είναι 102 ημέρες, το δε ποινολόγιο του σχεδόν ανύπαρκτο ( 16 ημέρες κράτηση-φυλάκιση,) που σημαίνει ότι δεν θα υπηρετήσει πρόσθετη θητεία. Πρόσφατα πήρε άδεια (πριν 26 ημέρες) και επιπλέον είναι δίπλα στο σπίτι του. Ουσιαστικά έχουν τελειώσει τα δύσκολα και μετράει ημέρες να απολυθεί.
Και τότε προβαίνει στη μοιραία πράξη η οποία ηχεί σαν κεραυνός εν αιθρία για τους δικούς του. Για ποιους λόγους; Η μελέτη επικαλείται (ερωτικούς- οικογενειακούς) λόγους. Αδυνατώ να δεχθώ τους παραπάνω λόγους, γιατί εάν αυτό ήταν πραγματικότητα δεν θα μπορούσες να περάσεις την Πατησίων από τα πτώματα που θα είχαν βουτήξει στο κενό. Οι παραπάνω λόγοι είναι απλά, η σταγόνα που κάνει το ποτήρι να ξεχειλίσει.
Το ποτήρι του αυτόχειρα έχει γεμίσει από προβληματισμούς σε όλη την διάρκεια της θητείας του οι οποίοι έχουν να κάνουν :
Α . Με την διάρθρωση της κοινωνίας, μιας και ο στρατός είναι ένα κομμάτι αυτής και το οποίο αντιμετωπίζει με τις δικές του ηθικές αξίες, μιας και έρχεται για πρώτη φορά αντιμέτωπος με την σκληρή πραγματικότητα
Β. Η αντιμετώπιση του αύριο μιας και σε λίγο απολύεται.
Στο στρατό έρχεται για πρώτη φορά σε επαφή με την σκληρή πραγματικότητα και βλέπει τις αδικίες (στις μεταθέσεις-αποσπάσεις –ειδικότητες κλπ).
Εγώ 36 χρόνια στις Ένοπλες Δυνάμεις, εκ των οποίων τα περισσότερα σε παραμεθόριο περιοχή , ουδέποτε συνάντησα στρατιώτη που να είναι γόνος αριστοκρατικής οικογένειας ή εν πάση περιπτώσει γιος πολιτικού, μεγαλοδημοσιογράφου, μεγαλογιατρού κλπ.
Στην Αρχαία Αθήνα, οι ύψιστες τιμές, που μπορούσε, να δώσει η πατρίδα στον πολίτη, ήταν δυο. Να υποβάλλει φορολογική δήλωση και να κρατάει όπλα. Οι μη έχοντες δεν έπαιρναν όπλα. Και γι' αυτό , ουδέποτε πολέμησαν σκλάβοι, παρόλο που θα μπορούσαν, και που θα ήταν εύκολο να πάρουν μαζί τους σκλάβους. Η υψίστη τιμή ήταν να κρατάς όπλα

Εμείς εδώ πέρα αναστρέψαμε ορισμένα πράγματα. Οι έχοντες και κατέχοντες βρίσκουν τρόπους να μην υπηρετούν και το εξαθλιωμένο προλεταριάτο να υπηρετεί και να φυλάγει τις περιουσίες των εχόντων. Δυστυχώς το θέμα είναι βαθειά πολιτικό και ταξικό.
Ακόμη και αυτών των εκπροσώπων μας στο κοινοβούλιο αν υπήρχε τρόπος να δοθούν στην δημοσιότητα ο στρατιωτικός τους φάκελος, θα γελούσε και το παρδαλό κατσίκι.
Δειγματοληπτικά θα αναφερθώ σε κάποια περιστατικά για αντιληφθούμε το τι πρότυπα δημιουργούμε στη νέα γενιά.
Α. Υπουργός Εθνικής Άμυνας, ο οποίος ουδέποτε υπηρέτησε στρατιώτης, αλλά εξαγόρασε την θητεία του με το αξιοσέβαστο ποσό των….29.000 δραχμών
Β. Υπουργός Πολιτισμού ο οποίος δεν υπηρέτησε γιατί πήρε τρελόχαρτο
Γ. Υπουργός Αναπληρωτής Εθνικής Οικονομίας, ο οποίος αρνήθηκε να υπηρετήσει στην Ελλάδα γιατί είχε δεύτερη υπηκοότητα, εξαγόρασε την θητεία του με το αστρονομικό ποσό των …..14.000 δραχμών.
Θα μπορούσα να αναφερθώ και σε άλλα περιστατικά αλλά νομίζω ότι ο αναγνώστης κατάλαβε. Και επειδή το θέμα είναι κατεξοχήν πολιτικό και ταξικό , θέλω να επιμείνω σε αυτά τα κομβικά σημεία.
Το βασικό ερώτημα είναι: Ένοπλες Δυνάμεις για ποιόν και προς ποια κατεύθυνση;
Μέχρι τώρα το ΝΑΤΟ λειτούργησε ως δούρειος ίππος για τα Ελληνικά συμφέροντα( Χούντα, Κύπρος, Αιγαίο, Σκόπια κλπ).
Ο ενδοτισμός των εκάστοτε κυβερνήσεων παροιμιώδης, με αποκορύφωμα αυτό της 616 ΝΟΤΑΜ. Όταν ξεκίνησε ο πόλεμος στο Αφγανιστάν 20 με 21 Σεπτέμβρη, του 2001, την επομένη ημέρα, στις 22 Σεπτέμβρη, έρχεται η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας της πατρίδας μας και εκδίδει την 616 Notam, με την οποία παραχωρεί όλο τον εναέριο χώρο της Μεσογείου στο ΝΑΤΟ για την διευκόλυνση των Αμερικανικών σχεδίων σχετικά με τον πόλεμο του Αφγανιστάν. Μέσα στον άκρατο ενδοτισμό μας δώσαμε και πράγματα που δεν μας ανήκαν(εναέριο χώρο Τουρκίας ,Αιγύπτου, Ιταλίας κλπ).
Ουσιαστικά συντελείται η αλλαγή της αποστολής των Ενόπλων Δυνάμεων που είναι να προστατεύουν τα εθνικά συμφέροντα και τα νόμιμα δικαιώματα της χώρας, να συμβάλουν ως αποτρεπτικός παράγων στη διαφύλαξη της Ειρήνης στην περιοχή, να αποτρέπουν και αντιμετωπίζουν κάθε απειλή και τάση ένοπλης επίθεσης εναντίον της χώρας μας.

Οι εκάστοτε κυβερνήσεις προχωρούν στην υπογραφή συμφωνιών με βάση τις οποίες παραχωρούνται κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας και αποδυναμώνεται η αμυντική της θωράκιση. Αποτέλεσμα των παραπάνω συμφωνιών είναι, η προσαρμογή της δομής των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας στις υποδείξεις των Η.Π.Α. -ΝΑΤΟ. Όπως και η νέα δομή του ΝΑΤΟ, η συγκρότηση υποστρατηγείων και η παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας στο χώρο του Αιγαίου, αφού ουσιαστικές αρμοδιότητες μεταβιβάστηκαν στο στρατηγείο της Νάπολης και της Σμύρνης και στον Αμερικάνο διοικητή. Ακόμη η προωθούμενη πτήση αεροσκαφών χωρίς οπλισμό, που οδηγεί σε ουδετεροποίηση του Αιγαίου και ενισχύει τα σχέδια της Τουρκίας. Άραγε τα αεροσκάφη των Η.Π.Α. θα πετούν επίσης χωρίς οπλισμό;

Οι συμφωνίες για τη συγκρότηση της λεγόμενης Βαλκανικής Ταξιαρχίας, του Ευρωπαϊκού Στρατού, η αποστολή τμημάτων των Ε.Δ. σε Βοσνία, Αλβανία, Κόσσοβο.
Τα παραπάνω, η δήλωση της Μαδρίτης, αλλά και η συμφωνία του Ελσίνκι που αναγνωρίζουν στην Τουρκία δικαιώματα στο Αιγαίο, έγιναν με υπόδειξη και πίεση των Η.Π.Α. γιατί έτσι εξυπηρετούσε τα συμφέροντά τους. Πλην όμως μειώνουν την Εθνική Κυριαρχία της πατρίδας μας.
Ερωτήματα υπάρχουν όχι μόνο για την αποστολή των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά και για την ποσότητα και για το αν το είδος των εξοπλισμών αντιστοιχούν στη μορφολογία του Ελληνικού χώρου, αν το σύνολό τους χρειάζεται για τις πραγματικές αμυντικές ανάγκες της χώρας ή αποτελούν μέρος του εξοπλιστικού προγράμματος του ΝΑΤΟ.
Ουσιαστικά η διάρθρωση και η αποστολή των Ενόπλων Δυνάμεων είναι προς λάθος κατεύθυνση και εξυπηρετεί ξένα συμφέροντα ( πιθανώς να ήταν υπερβολή αν έλεγα ότι καταλάβαμε την ίδια την πατρίδα μας;).
Επειδή όλα τα παραπάνω είναι γνωστά στην πλειονότητα των Ελλήνων, αλλά αποτελούν και προβληματισμό στους στρατιώτες , και προκειμένου να ατσαλώσουμε το ηθικό των οπλιτών το οποίο είναι αποτρεπτικός παράγοντας σε κάθε σκέψη αυτοκτονίας
ΠΡΕΠΕΙ

Να μπει τέλος στην πολιτική πρακτική που χρόνια εφαρμόζεται, με βάση την οποία οι Ε. Δ. είναι αποκλειστική αρμοδιότητα και θεωρούνται τσιφλίκι της εκάστοτε κυβέρνησης και του ΥΠΕΘΑ.
Την αποστολή και τον προσανατολισμό τους.

Τον ρόλο τους στην κοινωνία και στην αντιμετώπιση των προβλημάτων τους.

Την λήψη μέτρων διαμόρφωσης άρρηκτων δεσμών με το λαό.

Το ρόλο τους στις συμμαχίες και το ξεκαθάρισμα των αρμοδιοτήτων και τον προσδιορισμό στόχων και συμφερόντων μέσα σε αυτές.

Το σταμάτημα αποστολών τμημάτων εκτός συνόρων της χώρας.

Να παρθούν μέτρα για την ουσιαστική μορφωτική και κοινωνική αναβάθμιση, των στελεχών των Ε. Δ. αλλά και των στρατευμένων.
ΠΡΟΤΕΙΝΩ
Η εκπαίδευση στις παραγωγικές σχολές, πέρα από τη στρατιωτική επιστήμη και τέχνη, να προσανατολίζεται και στοχεύει στην αγάπη προς την πατρίδα και το λαό μας, στις πολιτιστικές και λαϊκές παραδόσεις, στο σεβασμό και την πίστη στους Δημοκρατικούς θεσμούς, την Ελευθερία και την Ειρήνη.

Υλικές αποδοχές που για μεν τους στρατευμένους να καλύπτουν τις βασικές καθημερινές τους ανάγκες, για δε τους μόνιμους να καλύπτουν τις δικές τους ανάγκες και των οικογενειών τους. Αυτό θα συμβάλλει και στη μείωση των τάσεων φυγής από τις ΕΔ.

Βελτίωση συνθηκών διαβίωσης και στρατωνισμού του συνόλου των Ενόπλων Δυνάμεων.

Να επιδιωχθεί η συμμετοχή των στελεχών των Ε. Δ. και των στρατευμένων σε κοινωνικές και άλλες δραστηριότητες.

Να ανοίξει ουσιαστική συζήτηση στη Βουλή και στα μέσα μαζικής ενημέρωσης για τα ακόλουθα θέματα σε σχέση με τις Ε. Δ.

Τα αξιοκρατικά κριτήρια στην υπηρεσία να είναι τα μόνα τα οποία θα καθορίζουν την εξέλιξη των στελεχών των Ε. Δ. Να σταματήσουν οι κομματικές παρεμβάσεις.

Τα εξοπλιστικά προγράμματα να είναι τέτοια που να υπηρετούν αποκλειστικά την αμυντική θωράκιση της χώρας.

Να παρθούν μέτρα για την γρήγορη ανάπτυξη της Αμυντικής και Εγχώριας Βιομηχανίας, ώστε σύντομα να καλύπτει όσο γίνεται μεγαλύτερο ποσοστό από τις ανάγκες των Ε. Δ.

Να αξιοποιηθούν τα κέντρα ερευνών της χώρας, το επιστημονικό προσωπικό και τα πανεπιστημιακά ιδρύματα, και σε συνεργασία με τις Ε. Δ. να βοηθήσουν στην επίλυση των προβλημάτων τους.

Να αναβαθμιστούν τα στρατιωτικά εργοστάσια και συνεργεία. Η συντήρηση και επισκευή κύριου και βοηθητικού υλικού να ανατίθεται σε ιδιώτες μόνον όταν δεν προλαβαίνουν τα αντίστοιχα συνεργεία των Ε. Δ..

Μέσω των παραπάνω προγραμμάτων να βοηθηθεί ο επαγγελματικός προσανατολισμός και κατάρτιση των οπλιτών, προκειμένου η υπηρεσία τους να συνδυάζεται με πρακτική εξάσκηση του γνωστικού αντικειμένου τους και να χορηγείται πιστοποιητικό προϋπηρεσίας ούτως ώστε να μη θεωρείτε χαμένος χρόνος η θητεία.
Οι υπηρετούντες στην παραμεθόριο να παίρνουν σαν μπόνους κάποια μόρια τα οποία να μπορούν να χρησιμοποιήσουν στους εκάστοτε διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ.
Σε κάθε Μεγάλη Μονάδα να υπάρχει μόνιμο προσωπικό με ειδικότητα την ψυχολογία των στρατευμένων και να ασχολείται με αυτό και μόνο.
ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΑΙ
Στον κυρίαρχο Ελληνικό Λαό και πριν από όλους στους γονείς και τις οικογένειες όσων υπηρετούν τις Ε. Δ. , ανεξάρτητα αν είναι μόνιμοι ή έφεδροι. Ο προσανατολισμός και η κατάσταση στις Ε. Δ. της χώρας, αφορά και τους ίδιους γιατί αφορά τα παιδιά τους. Είναι ένα κυρίαρχο θέμα στην Ελληνική κοινωνία.
Κοζάνη 16 -2-2008
Υποστράτηγος ε.α. Νίκος Καρατουλιώτης
Μέλος Κ.ΕΘ.Α
liotis1@otenet.gr
http://karatouliotis.blogspot.com













1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Συγχαρητήρια για τις απόψεις σας και το θάρρος σας να τις εκφράσετε επώνυμα. Εύχομαι να εφαρμοστούν από κάποιους που βρίσκονται τώρα στην εξουσία έτσι όστε τουλάχιστον τα παιδιά μας να περάσουν πιο παραγωγικά το χρόνο τους στο στράτευμα.

Πρώην ΣΤΡ(ΔΒ)