Στις 24 Μαΐου και για ένα σχεδόν πεντάλεπτο, αμερικανικά αεροσκάφη παραβίασαν τον τουρκικό εναέριο χώρο. Συγκεκριμένα πραγματοποίησαν πτήσεις υπεράνω της επαρχίας Χακαρί που βρίσκεται στα νοτιοανατολικά σύνορα της Τουρκίας και γειτνιάζει με το Β. Ιράκ(Ιρακινό Κουρδιστάν).
Το Ιρακινό Κουρδιστάν απέκτησε την(ουσιαστική) ανεξαρτησία του το 1991 ύστερα από την πρώτη επέμβαση των αμερικανών στην περιοχή. Η πολιτικό- στρατιωτική ηγεσία του εκμεταλλευόμενη τις τότε διεθνείς συγκυρίες και μέσα από υπόγειες διαδρομές άνοιξε μέτωπο εναντίον του Σαντάμ ανακουφίζοντας τις αμερικανικές επιχειρήσεις. Παρόλο που το εγχείρημα απέτυχε οι Η.Π.Α και Βρετανία εγκαθίδρυσαν «ζώνη απαγόρευσης πτήσεων» στη περιοχή, με αποτέλεσμα την μερική ανεξαρτησία του. Το 2003 με την πτώση του Σαντάμ η ανεξαρτησία της περιοχής διευρύνθηκε, με δική της Βουλή και Κυβέρνηση καθώς και εθνοφρουρά η οποία χάριν ευφημισμού έχουν ονομαστεί «δυνάμεις ασφαλείας» που αποτελούνται από μαχητές πεσμεργκά. Αυτή τη στιγμή είναι η μοναδική περιοχή του Ιράκ όπου επικρατεί η ηρεμία και οι κάτοικοι του είναι φίλα προσκείμενοι προς τις αμερικανικές δυνάμεις κατοχής.
Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω ήταν να εγκατασταθούν εκεί οι έδρες όλων αμερικανικών και πολυεθνικών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην περιοχή, αλλά και η Διοικητική Μέριμνα των ενόπλων δυνάμεων του συνόλου του θεάτρου επιχειρήσεων.
Τέλη Αυγούστου του 2006 η Κυβέρνηση του Κουρδικού Ιράκ εκμεταλλευόμενη για μια ακόμη φορά τις διεθνείς συγκυρίες αντικαθιστά την ιρακινή σημαία με αυτήν της Κουρδικής, επιτυγχάνοντας την πλήρη αυτονομιστή της περιοχής και επιδιώκοντας την δημιουργία ανεξάρτητου κράτους.
Έκτοτε παρατηρείται ένα συνεχές πήγαινε έλα, τόσο της πολιτικής όσο και στρατιωτικής τουρκικής ηγεσίας στην Αμερική προκειμένου να πάρουν την έγκριση εισβολής στο Κουρδικό Ιράκ για πάταξη της τρομοκρατίας με πρόσχημα ότι λειτουργούν κέντρα εκπαίδευσης τρομοκρατών και ότι οι βομβιστικές επιθέσεις που πραγματοποιήθηκαν στην Τουρκιά είναι κατευθυνόμενες από εκεί.
Ουσιαστικά η Τουρκία Φοβάται την δημιουργία Κουρδικού Κράτους και την απόσχιση 19 Νομών στα νοτιανατολικά σύνορα της με 20 εκ. περίπου Κούρδους. Στις 15-2-07 ο Στρατηγός Γιασάρ Μπουγιουκανίτ δήλωσε ότι «ουδέποτε η Τουρκία στη σύγχρονη ιστορία της βρέθηκε αντιμέτωπη με τόσα προβλήματα και ότι όσοι ονειρεύονται το διαμελισμό της θα ξυπνήσουν με εφιάλτες».
Από τα μέσα του προηγούμενου μήνα ο Στρατηγός Γιασάρ Μπουγιουκανίτ πιέζει αφόρητα την Τουρκική Κυβέρνηση προκειμένου να του δώσουν την άδεια εισβολής στο Κουρδικό Ιράκ και κατηγορεί τον Ταγίπ Ερντογάν για εθνική μειοδοσία.
Σύμφωνα με στρατιωτικές αλλά και δημοσιογραφικές πληροφορίες, τις τελευταίες μέρες παρατηρήθηκαν μεγάλες συγκεντρώσεις αρμάτων στην περιοχή Χακαρί , καθώς και συνεχείς πτήσεις αμερικανικών ελικοπτέρων κατά μήκος της Ιρακινο-Τουρκικής μεθορίου.
Συνεπώς η παραβίαση του Τουρκικού εναέριου χώρου δεν οφείλεται σε λάθος των αμερικανών πιλότων όπως ισχυρίσθηκε η Ουάσιγκτον, αλλά ήταν ένα σαφές μήνυμα «καθίστε καλά γιατί παρακολουθούμε τα πάντα».
Ουσιαστικά η Τουρκία περιήλθε σε μία επικίνδυνη εθνική περιπέτεια η οποία μόλις τώρα αρχίζει και το δίλλημα τεράστιο, η δημιουργία Κουρδικού κράτους θα είναι σε βάρος της, αλλά και τυχόν στρατιωτική δράση θα την φέρει αντιμέτωπη με τον μεγάλο αδερφό και πιθανόν να επιβεβαιωθεί το ρητό όπου στην πολιτική οι χθεσινοί φίλοι είναι εν δυνάμει σημερινοί εχθροί.
Το πρώτο μήνυμα το πήραν και να είστε σίγουροι ότι θα ακολουθήσουν και άλλα (άφεριμ).
Κοζάνη 30-5-07
Τετάρτη 30 Μαΐου 2007
Δευτέρα 28 Μαΐου 2007
ΕΠΑΝΑΧΑΡΑΞΗ ΣΥΝΟΡΩΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΣΤΗ ΜΕΤΑ ΣΑΝΤΑΜ ΕΠΟΧΗ
Ο όρος «Μέση Ανατολή» εμφανίζεται στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Ένας όρος δυσνόητος και ασαφής από γεωγραφικής άποψης, καθόσον συνεχώς υπόκειται σε μεταβολές ανάλογα με την έννοια της λέξης. Οι εναλλαγές συνόρων και συσχετισμών κάνουν αδύνατο το εγχείρημα γεωγραφικού προσδιορισμού της έννοιας «Μέσης Ανατολής»
Από θρησκευτικής άποψης είναι πιο εύκολη η χαρτογράφηση της έννοιας «Μέση Ανατολή», καθόσον είναι η περιοχή που γεννήθηκε ο μονοθεϊσμός.
Από πετρελαϊκής άποψης «Μέση Ανατολή» είναι το σύνολο της περιοχής το οποίο είναι πλούσιο σε κοιτάσματα πετρελαίου. Δηλαδή η περιοχή που έχει σαν κέντρο την Αραβική χερσόνησο και συνορεύει προς Βορρά με την Κασπία Θάλασσα και προς δυσμάς με τη Λιβύη και ανατολάς τον Περσικό Κόλπο.
Τα σύνορα των χορών της περιοχής μετά την κατάρρευση της οθωμανικής αυτοκρατορίας, από το 1918 έως και αυτή τη στιγμή που γράφω, συνεχώς μεταβάλλονται με μοναδικό κριτήριο τα συμφέροντα της Δύσης και των εσωτερικών αντιθέσεων της. Δεν είναι τυχαίο ότι η μια από τις κύριες αιτίες του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου ήταν η κατασκευή από τους Γερμανούς, σιδηροδρομικής γραμμής έως τις πετρελαιοπηγές της Μοσούλης, του οθωμανικού τότε Ιράκ(στην προσπάθεια τους να έχουν πρόσβαση στο πετρέλαιο). Όσο για τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αυτός πρέπει να θεωρηθεί συνέχεια του Ά.
Διαχρονικό σχέδιο των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων είναι ο κατακερματισμός των «άτακτων» αραβικών χωρών, με αντικειμενικό σκοπό τον έλεγχο των φυσικών πόρων της περιοχής(πετρέλαιο, αέριο, ναρκωτικά) κτλ.
Έτσι λοιπόν μέσα σε αυτή τη λογική τα σύνορα της περιοχής χαράχθηκαν από τους Ευρωπαίους με τη λογική να χωρίζουν και να δημιουργούν προβλήματα σε κάθε κράτος χωριστά, αλλά και σε όλους μεταξύ τους. Αξίζει να θυμηθώ μια φράση του Τσόρτσιλ: παράγουν περισσότερα προβλήματα από όσα μπορεί να αντέξει η περιοχή.
Και ενώ μέχρι σήμερα τα σύνορα της περιοχής ήταν κομμένα και ραμμένα στα μέτρα της Αγγλίας, με την πρωτοκαθεδρία της Αμερικής έχουμε μια προσπάθεια επαναχάραξης τους, σύμφωνα με τα Αμερικανικά συμφέροντα. Έτσι σε αυτή τη λογική πολλά σενάρια εκπονούνται και πολλοί χάρτες δημοσιεύονται ακόμη και από το ίδιο το Πεντάγωνο.
Ανάμεσα από όλα τα σενάρια ξεχωρίζει αυτό του απόστρατου συνταγματάρχη Ralph Peters, που δημοσιεύθηκε στην επίσημη εφημερίδα των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων τον Ιούνιο του 2006. Ο παραπάνω συνταγματάρχης θεωρείτε ο πλέον έγκριτος αναλυτής σε στρατηγικά θέματα και αναλύσεις, με εξειδίκευση την Μέση Ανατολή και Ασία, είναι πολυγραφότατος (έχει γράψει 21 βιβλία) και αρθρογραφεί στα εγκυρότερα περιοδικά και εφημερίδες.
Έτσι λοιπόν σύμφωνα με το δημοσίευμα του, η ευρύτερη περιοχή θα υποστεί μια σειρά «χειρουργικών επεμβάσεων», προκειμένου να επαναπροσδιορισθεί για την καλύτερη λειτουργία της.
Ο ΧΑΡΤΗΣ ΠΡΟ
ΚΑΙ Ο ΧΑΡΗΣ ΜΕΤΑ
Έτσι λοιπόν σύμφωνα με τον χάρτη που δημοσιεύθηκε μεταξύ των άλλων προβλέπεται και η τριχοτόμηση του Ιράκ και η δημιουργία τριών «ανεξάρτητων» κρατών, του Σιιτικού και Σουνιτικού Ιρακ και της δημιουργίας του Κουρδικού κράτους.
Μέσα σε αυτή τη λογική και προκειμένου να υλοποιηθεί το σχέδιο της (ελεγχόμενης αποσταθεροποίησης) και επαναχάραξης των συνόρων, οι αμερικανοί επιτελείς εσκεμμένα απαγχόνισαν με αυτόν τον ταπεινωτικό τρόπο τον Σαντάμ προκειμένου να οξυνθούν οι θρησκευτικές αντιθέσεις μεταξύ Σιιτών και Σουνιτών. Το δε αποτέλεσμα μιας εμφύλιας σύρραξης θα είχε κατά την γνώμη τους το ποθητό αποτέλεσμα.
Η κατάρρευση του Ιράκ δημιούργησε κυριολεκτικά μια μαύρη τρύπα στην περιοχή η οποία θα συμπεριλάβει όλο τον ευρύτερο χώρο με απρόβλεπτες συνέπειες ακόμη και για την πατρίδα μας(στο επόμενο άρθρο). Μόνο που ο Μπούς δεν κατάλαβε ότι αυτή η μαύρη τρύπα μπορεί να καταπιεί και την ίδια την Αμερική όπως έγινε και στο Βιετνάμ
Υποστράτηγος ε.α Νίκος Καρατουλιώτης
Μέλλος Κ.ΕΘ.Α
liotis1otenet.gr
Κυριακή 27 Μαΐου 2007
ΑΝΤΙΠΥΡΑΥΛΙΚΗ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ
Γνωρίζω ότι τελευταία γραφήκανε πολλά σχετικά με την εγκατάσταση της αντιπυραυλικής ασπίδας στην Ευρώπη και μάλιστα είχαμε και διπλωματικό επεισόδιο μεταξύ Ελλάδας και Ρωσίας στην όλη υπόθεση.
Αυτό που δεν γνωρίζω είναι κατά πόσον έγινε αντιληπτό από τον μέσο αναγνώστη τι είναι αυτή αντιπυραυλική ζώνη που θέλουν να εγκαταστήσουν οι Η.Π.Α μέσω του Ν.Α.Τ.Ο και τι εξυπηρετεί.
Είναι γεγονός ότι από κάποιους συναδέλφους μου έγιναν αξιόλογες στρατιωτικές αναλύσεις, αλλά νομίζω ότι αυτές αφορούν περισσότερο εμάς τους στρατιωτικούς και όχι τους πολίτες που στερούνται τεχνολογικών γνώσεων. Εξάλλου το θέμα είναι περισσότερο γεωπολιτικό παρά στρατιωτικό, έτσι σε αυτή τη λογική θα προσπαθήσω να δώσω μια διαφορετική άποψη στην όλη υπόθεση.
Προκειμένου να δημιουργηθεί, εκπαιδευτεί και αναπτυχθεί ένας συμβατικός στρατός, τα έξοδα είναι τεράστια και απαιτείται μεγάλος αριθμός ανθρώπινου δυναμικού.
Αντίθετα τα Πυρηνικά με πολύ μικρότερο κόστος και ελάχιστο ανθρώπινο δυναμικό, έχοντας ισχυρό πολλαπλασιαστή ισχύος, δίνουν τεράστια δύναμη σε αυτόν που τα κατέχει και μπορεί να εξουδετερώσει συμβατικούς πολυάριθμους στρατούς.
Γι αυτό τα Πυρηνικά χρησιμοποιήθηκαν ως εξισορροπητικός παράγων των αδυνάτων, απέναντι στους ισχυρούς.
Στις 6 Αυγούστου 1945 έχουμε την ρίψη της πρώτης πυρηνικής βόμβας στην Χιροσίμα, με ολέθρια αποτελέσματα. Κανένας δεν μπορεί να υπολογίσει πόσοι ακριβώς πέθαναν μέσα στα λίγα δευτερόλεπτα της έκρηξης (συγκεκριμένα 8΄΄). Οι ιστορικοί μιλάνε για 130.000 (νεότερες έρευνες) νεκρούς μέσα στα πρώτα 8 δευτερόλεπτα. Κατά τη στιγμή της έκρηξης η θερμοκρασία ανήλθε σε 3.870 βαθμούς Κελσίου και η ταχύτητα του ανέμου 1.600 χιλιόμετρα την ώρα.
Δεκάδες χιλιάδες πέθαναν στου επόμενους μήνες από εγκαύματα (θερμική ακτινοβολία) και από υπερβολική δόση ραδιενέργειας συνολικά 230.000 από μια πόλη 310.000 κατοίκων.
Ο βομβαρδισμός της Χιροσίμας αιφνιδίασε τον Στάλιν ο οποίος εκνευρίσθηκε και την επομένη ακύρωσε όλα τα ραντεβού του. Από στρατιωτικής άποψης συμβατικών δυνάμεων, υπερτερούσαν οι Ρώσοι και θα μπορούσαν να καταπιούν όλη την Ευρώπη. Διαπιστώνοντας όμως ότι οι Αμερικάνοι είχαν προβεί πρώτοι στην κατασκευή της ατομικής βόμβας (αργότερα αυτοί), γίνανε πιο διαλλακτικοί στις διαπραγματεύσεις και πάτησε γερά πόδι στην Ευρώπη η Αμερική.
Το 1949 και με καθυστέρηση τεσσάρων ετών η Ρωσία αποκτούσε την δική της βόμβα.
Το 1952 οι Αμερικανοί ανταπαντούν με τη βόμβα υδρογόνου (πιο φονικής τεχνολογίας). Και έκτοτε αρχίζει ένας ανταγωνισμός στα Πυρηνικά μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων, ο οποίος ονομάσθηκε «ισορροπία τρόμου».
Κατά την ψυχροπολεμική περίοδο το σύμφωνο της Βαρσοβίας είχε δυνάμεις κατά πολύ πολλαπλάσιες του ΝΑΤΟ. Να φαντασθεί κανείς ότι η Βουλγαρία και μόνον, που ήταν το χαϊδεμένο παιδί της Ρωσίας είχε τόσα άρματα, που από μόνη της μπορούσε να καταλάβει ολόκληρη την Ευρώπη. Η Αμερική σε αντιπερισπασμό γέμισε ολόκληρη την Ευρώπη με πυρηνικά προκειμένου να υπάρξει ισορροπία έναντι των συμβατικών δυνάμεων που υστερούσε.
Το 1957 η Ρωσία απέκτησε τους πρώτους «διηπειρωτικούς» πυραύλους (τους πέρασαν τεχνολογικά τους Αμερικάνους). Δηλαδή πύραυλοι με πυρηνικές κεφαλές που θα μπορούσαν να εκτοξευθούν από τη Ρωσία και να πλήξουν τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Αμερική υστερώντας τεχνολογικά και μη έχοντας διηπειρωτικούς πυραύλους, ανταπαντά με την μεταφορά πυραύλων «μέσω βεληνεκούς» στην Ευρώπη. Έτσι το 1962, 15 πύραυλοι τοποθετούνται στη συνοριακή γραμμή Τουρκίας-Ρωσίας. Οι Ρώσοι με την σειρά τους αποφασίζουν την μεταφορά πυραύλων στην Αμερική και την εγκατάσταση τους στη Κούβα. Και τότε έχουμε την μεγαλύτερη κρίση στον κόσμο. Ποτέ η ανθρωπότητα δεν ξαναήρθε τόσο κοντά σε μια παγκόσμια πυρηνική σύρραξη.
Μετά από το παραπάνω περιστατικό και προκειμένου να αποφευχθεί ένας πυρηνικός πόλεμος που θα ήταν καταστροφικός για όλη την ανθρωπότητα μιας και τα πυρηνικά όπλα που είχαν οι υπερδυνάμεις ξεπερνούσαν κατά πολύ την καταστροφή ολόκληρου του πλανήτη(πάνω από 10 φορές), απεφάσισαν το εξής απλό: υπέγραψαν μια αντιπυραυλική συνθήκη η οποία απαγόρευε τη δημιουργία αντιβαλλιστικών πυραύλων και αντιπυρηνικής ομπρέλας, με τη λογική ότι όποιος και αν πυροδοτούσε πρώτος, ο χρόνος που απαιτείτο για να φθάσει ο πύραυλος στον εχθρικό στόχο ήτο τέτοιος που έδιδε τα περιθώρια, να αντιδράσει και ο αντίπαλος. Το αποτέλεσμα θα ήταν η καταστροφή και των δύο με διαφορά λίγων ωρών ή λεπτών. Ουσιαστικά είχαν υποθηκεύσει τους πληθυσμούς τους, για την ισορροπία του τρόπου. Για το μη πυρηνικός πόλεμος.
Γεγονός είναι ότι στα σύνθετα προβλήματα οι λύσεις είναι πολύ απλές. Δηλαδή δεν κάνουμε αντιβαλλιστικούς πυραύλους και σε περίπτωση που χρησιμοποιήσει ο ένας Πυρηνικά, υπάρχουν τα χρονικά περιθώρια να απαντήσει ο άλλος και να αφανισθούμε όλοι μαζί (η σύγχρονη λογική του εκσυγχρονισμού ή της παγκοσμιοποίησης).
Με την άνοδο στην εξουσία του Μπούς , το πρώτο που έκανε ήταν να αθετήσει την παραπάνω συνθήκη. Με την αθέτηση της αντιβαλλιστικής συμφωνίας της Αμερικής αθέτησαν και οι Ρώσοι τη συμφωνία μείωσης των Πυρηνικών όπλων.
Συγκεκριμένα δε στις 19-11-04 ο πρόεδρος Πούτιν σε μια δήλωσή του (Μοντ, 19-11), είτε ότι η Ρωσία σύντομα θα κατασκευάσει νέα οπλικά συστήματα «που καμιά από τις υπόλοιπες πυρηνικές δυνάμεις δε διαθέτει και δεν πρόκειται να διαθέσει μέσα στα επόμενα χρόνια. Δεν κάνουμε τίποτα άλλο από το να προχωράμε σε έρευνες και σε δοκιμές των πιο σύγχρονων πυρηνικών πυραύλων» και καταλήγοντας είπε «είμαι πεισμένος ότι μέσα στα επόμενα χρόνια αυτοί θα αποτελούν μέρος του οπλισμού μας».
Σύμφωνα με πληροφορίες μου, πρόκειται για ένα πυραυλικό σύστημα (το οποίο θα κάνει τα υπόλοιπα να μοιάζουν παλαιολιθικής εποχής), το οποίο θα είναι σε θέση να διασπά κάθε αντιπυραυλικό σύστημα. Ουσιαστικά επρόκειτο για μια άμεση απάντηση στους Αμερικανούς οι οποίοι εγκατέστησαν ένα σύστημα από 20 πυραύλους στην Καλιφόρνια και την Αλάσκα, συνδεδεμένους με ένα δίκτυο ραντάρ, δορυφόρων, υπολογιστών και πύργων ελέγχου οι οποίοι θα εντόπιζαν και θα εξουδετέρωναν διηπειρωτικούς πυραύλους με κατεύθυνση τις ΗΠΑ.
Οι αμερικανοί συνεχίζουν να τραβάν το σχοινί με την πρόθεση εγκατάστασης αντιπυραυλικής ασπίδας στην Ευρώπη κατά μήκος των συνόρων της Ρωσίας(σφίγγουν περισσότερο τη θηλιά) . Η δε δικαιολογία τους είναι ότι θέλουν να μας προστατεύσουν από τα πυρηνικά του Ιράν(που όλοι γνωρίζουμε ότι δεν έχει). Εάν πραγματικά η πρόθεση τους ήταν αυτή, θα μπορούσαν να εγκαταστήσουν την αντιπυραυλική ασπίδα περιμετρικά των Περσικών συνόρων.
Το ζητούμενο από τους Αμερικανούς είναι ο πλήρης απομονωτισμός της Ρωσίας, που επανέρχεται στο παγκόσμιο γίγνεσθαι σαν ιμπεριαλιστική δύναμη και διεκδικεί το μερίδιο της. Στο όλο εγχείρημα της η Αμερική δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει την Ευρώπη σαν ασπίδα, προκειμένου να δεχτούν οι λαοί της το πυρηνικό χτύπημα (με την δήθεν αντιπυρηνική προστασία), μέσω του αντιπυραυλικού συστήματος.
Καμία προστασία δεν υπάρχει γιατί ακόμη και η τυχόν εναέρια αναχαίτιση των Ρώσικων πυρηνικών όπλων θα έχει περισσότερο καταστροφικά αποτελέσματα για τους λαούς που θα τα υποστούν, γιατί δεν θα υπάρχουν εδαφικές εξάρσεις να περιορίσουν το μέγεθος της καταστροφής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό του Ναγκασάκι, παρά του ότι η βόμβα που ρίχτηκε εκεί, ήταν πολύ ισχυρότερη από αυτή της Χιροσίμας, εν τούτοις τα θύματα ήταν πολύ λιγότερα (75.000), κι αυτό επειδή η συγκεκριμένη πόλη είχε πολλούς λόφους με αποτέλεσμα να περιοριστεί η δραστηριότητα της, ένεκα του ότι οι λόφοι λειτούργησαν προστατευτικά, σε αντίθεση με αυτή της Χιροσίμα που το έδαφος ήταν επίπεδο.
Φοβάμαι ότι οι λαοί της Ευρώπης είναι ανημέρωτοι γιατί διαφορετικά έπρεπε να είχαν ξεσηκωθεί στην επικείμενη πυρηνική ομηρία που τους οδηγούν οι πολιτικές ηγεσίες τους προκειμένου να μην δυσαρεστήσουν τον μεγάλο αδερφό.
Όσο για την δική μας υπουργό εξωτερικών που τάσσεται υπέρ αυτού του οπλικού συστήματος τα συμπεράσματα δικά σας.
Κοζάνη 27-5-07
Υποστράτηγος ε.α. Νίκος Καρατουλιώτης
Μέλος Κ.ΕΘ.Α
liotis1@otenet.gr
Αυτό που δεν γνωρίζω είναι κατά πόσον έγινε αντιληπτό από τον μέσο αναγνώστη τι είναι αυτή αντιπυραυλική ζώνη που θέλουν να εγκαταστήσουν οι Η.Π.Α μέσω του Ν.Α.Τ.Ο και τι εξυπηρετεί.
Είναι γεγονός ότι από κάποιους συναδέλφους μου έγιναν αξιόλογες στρατιωτικές αναλύσεις, αλλά νομίζω ότι αυτές αφορούν περισσότερο εμάς τους στρατιωτικούς και όχι τους πολίτες που στερούνται τεχνολογικών γνώσεων. Εξάλλου το θέμα είναι περισσότερο γεωπολιτικό παρά στρατιωτικό, έτσι σε αυτή τη λογική θα προσπαθήσω να δώσω μια διαφορετική άποψη στην όλη υπόθεση.
Προκειμένου να δημιουργηθεί, εκπαιδευτεί και αναπτυχθεί ένας συμβατικός στρατός, τα έξοδα είναι τεράστια και απαιτείται μεγάλος αριθμός ανθρώπινου δυναμικού.
Αντίθετα τα Πυρηνικά με πολύ μικρότερο κόστος και ελάχιστο ανθρώπινο δυναμικό, έχοντας ισχυρό πολλαπλασιαστή ισχύος, δίνουν τεράστια δύναμη σε αυτόν που τα κατέχει και μπορεί να εξουδετερώσει συμβατικούς πολυάριθμους στρατούς.
Γι αυτό τα Πυρηνικά χρησιμοποιήθηκαν ως εξισορροπητικός παράγων των αδυνάτων, απέναντι στους ισχυρούς.
Στις 6 Αυγούστου 1945 έχουμε την ρίψη της πρώτης πυρηνικής βόμβας στην Χιροσίμα, με ολέθρια αποτελέσματα. Κανένας δεν μπορεί να υπολογίσει πόσοι ακριβώς πέθαναν μέσα στα λίγα δευτερόλεπτα της έκρηξης (συγκεκριμένα 8΄΄). Οι ιστορικοί μιλάνε για 130.000 (νεότερες έρευνες) νεκρούς μέσα στα πρώτα 8 δευτερόλεπτα. Κατά τη στιγμή της έκρηξης η θερμοκρασία ανήλθε σε 3.870 βαθμούς Κελσίου και η ταχύτητα του ανέμου 1.600 χιλιόμετρα την ώρα.
Δεκάδες χιλιάδες πέθαναν στου επόμενους μήνες από εγκαύματα (θερμική ακτινοβολία) και από υπερβολική δόση ραδιενέργειας συνολικά 230.000 από μια πόλη 310.000 κατοίκων.
Ο βομβαρδισμός της Χιροσίμας αιφνιδίασε τον Στάλιν ο οποίος εκνευρίσθηκε και την επομένη ακύρωσε όλα τα ραντεβού του. Από στρατιωτικής άποψης συμβατικών δυνάμεων, υπερτερούσαν οι Ρώσοι και θα μπορούσαν να καταπιούν όλη την Ευρώπη. Διαπιστώνοντας όμως ότι οι Αμερικάνοι είχαν προβεί πρώτοι στην κατασκευή της ατομικής βόμβας (αργότερα αυτοί), γίνανε πιο διαλλακτικοί στις διαπραγματεύσεις και πάτησε γερά πόδι στην Ευρώπη η Αμερική.
Το 1949 και με καθυστέρηση τεσσάρων ετών η Ρωσία αποκτούσε την δική της βόμβα.
Το 1952 οι Αμερικανοί ανταπαντούν με τη βόμβα υδρογόνου (πιο φονικής τεχνολογίας). Και έκτοτε αρχίζει ένας ανταγωνισμός στα Πυρηνικά μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων, ο οποίος ονομάσθηκε «ισορροπία τρόμου».
Κατά την ψυχροπολεμική περίοδο το σύμφωνο της Βαρσοβίας είχε δυνάμεις κατά πολύ πολλαπλάσιες του ΝΑΤΟ. Να φαντασθεί κανείς ότι η Βουλγαρία και μόνον, που ήταν το χαϊδεμένο παιδί της Ρωσίας είχε τόσα άρματα, που από μόνη της μπορούσε να καταλάβει ολόκληρη την Ευρώπη. Η Αμερική σε αντιπερισπασμό γέμισε ολόκληρη την Ευρώπη με πυρηνικά προκειμένου να υπάρξει ισορροπία έναντι των συμβατικών δυνάμεων που υστερούσε.
Το 1957 η Ρωσία απέκτησε τους πρώτους «διηπειρωτικούς» πυραύλους (τους πέρασαν τεχνολογικά τους Αμερικάνους). Δηλαδή πύραυλοι με πυρηνικές κεφαλές που θα μπορούσαν να εκτοξευθούν από τη Ρωσία και να πλήξουν τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Αμερική υστερώντας τεχνολογικά και μη έχοντας διηπειρωτικούς πυραύλους, ανταπαντά με την μεταφορά πυραύλων «μέσω βεληνεκούς» στην Ευρώπη. Έτσι το 1962, 15 πύραυλοι τοποθετούνται στη συνοριακή γραμμή Τουρκίας-Ρωσίας. Οι Ρώσοι με την σειρά τους αποφασίζουν την μεταφορά πυραύλων στην Αμερική και την εγκατάσταση τους στη Κούβα. Και τότε έχουμε την μεγαλύτερη κρίση στον κόσμο. Ποτέ η ανθρωπότητα δεν ξαναήρθε τόσο κοντά σε μια παγκόσμια πυρηνική σύρραξη.
Μετά από το παραπάνω περιστατικό και προκειμένου να αποφευχθεί ένας πυρηνικός πόλεμος που θα ήταν καταστροφικός για όλη την ανθρωπότητα μιας και τα πυρηνικά όπλα που είχαν οι υπερδυνάμεις ξεπερνούσαν κατά πολύ την καταστροφή ολόκληρου του πλανήτη(πάνω από 10 φορές), απεφάσισαν το εξής απλό: υπέγραψαν μια αντιπυραυλική συνθήκη η οποία απαγόρευε τη δημιουργία αντιβαλλιστικών πυραύλων και αντιπυρηνικής ομπρέλας, με τη λογική ότι όποιος και αν πυροδοτούσε πρώτος, ο χρόνος που απαιτείτο για να φθάσει ο πύραυλος στον εχθρικό στόχο ήτο τέτοιος που έδιδε τα περιθώρια, να αντιδράσει και ο αντίπαλος. Το αποτέλεσμα θα ήταν η καταστροφή και των δύο με διαφορά λίγων ωρών ή λεπτών. Ουσιαστικά είχαν υποθηκεύσει τους πληθυσμούς τους, για την ισορροπία του τρόπου. Για το μη πυρηνικός πόλεμος.
Γεγονός είναι ότι στα σύνθετα προβλήματα οι λύσεις είναι πολύ απλές. Δηλαδή δεν κάνουμε αντιβαλλιστικούς πυραύλους και σε περίπτωση που χρησιμοποιήσει ο ένας Πυρηνικά, υπάρχουν τα χρονικά περιθώρια να απαντήσει ο άλλος και να αφανισθούμε όλοι μαζί (η σύγχρονη λογική του εκσυγχρονισμού ή της παγκοσμιοποίησης).
Με την άνοδο στην εξουσία του Μπούς , το πρώτο που έκανε ήταν να αθετήσει την παραπάνω συνθήκη. Με την αθέτηση της αντιβαλλιστικής συμφωνίας της Αμερικής αθέτησαν και οι Ρώσοι τη συμφωνία μείωσης των Πυρηνικών όπλων.
Συγκεκριμένα δε στις 19-11-04 ο πρόεδρος Πούτιν σε μια δήλωσή του (Μοντ, 19-11), είτε ότι η Ρωσία σύντομα θα κατασκευάσει νέα οπλικά συστήματα «που καμιά από τις υπόλοιπες πυρηνικές δυνάμεις δε διαθέτει και δεν πρόκειται να διαθέσει μέσα στα επόμενα χρόνια. Δεν κάνουμε τίποτα άλλο από το να προχωράμε σε έρευνες και σε δοκιμές των πιο σύγχρονων πυρηνικών πυραύλων» και καταλήγοντας είπε «είμαι πεισμένος ότι μέσα στα επόμενα χρόνια αυτοί θα αποτελούν μέρος του οπλισμού μας».
Σύμφωνα με πληροφορίες μου, πρόκειται για ένα πυραυλικό σύστημα (το οποίο θα κάνει τα υπόλοιπα να μοιάζουν παλαιολιθικής εποχής), το οποίο θα είναι σε θέση να διασπά κάθε αντιπυραυλικό σύστημα. Ουσιαστικά επρόκειτο για μια άμεση απάντηση στους Αμερικανούς οι οποίοι εγκατέστησαν ένα σύστημα από 20 πυραύλους στην Καλιφόρνια και την Αλάσκα, συνδεδεμένους με ένα δίκτυο ραντάρ, δορυφόρων, υπολογιστών και πύργων ελέγχου οι οποίοι θα εντόπιζαν και θα εξουδετέρωναν διηπειρωτικούς πυραύλους με κατεύθυνση τις ΗΠΑ.
Οι αμερικανοί συνεχίζουν να τραβάν το σχοινί με την πρόθεση εγκατάστασης αντιπυραυλικής ασπίδας στην Ευρώπη κατά μήκος των συνόρων της Ρωσίας(σφίγγουν περισσότερο τη θηλιά) . Η δε δικαιολογία τους είναι ότι θέλουν να μας προστατεύσουν από τα πυρηνικά του Ιράν(που όλοι γνωρίζουμε ότι δεν έχει). Εάν πραγματικά η πρόθεση τους ήταν αυτή, θα μπορούσαν να εγκαταστήσουν την αντιπυραυλική ασπίδα περιμετρικά των Περσικών συνόρων.
Το ζητούμενο από τους Αμερικανούς είναι ο πλήρης απομονωτισμός της Ρωσίας, που επανέρχεται στο παγκόσμιο γίγνεσθαι σαν ιμπεριαλιστική δύναμη και διεκδικεί το μερίδιο της. Στο όλο εγχείρημα της η Αμερική δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει την Ευρώπη σαν ασπίδα, προκειμένου να δεχτούν οι λαοί της το πυρηνικό χτύπημα (με την δήθεν αντιπυρηνική προστασία), μέσω του αντιπυραυλικού συστήματος.
Καμία προστασία δεν υπάρχει γιατί ακόμη και η τυχόν εναέρια αναχαίτιση των Ρώσικων πυρηνικών όπλων θα έχει περισσότερο καταστροφικά αποτελέσματα για τους λαούς που θα τα υποστούν, γιατί δεν θα υπάρχουν εδαφικές εξάρσεις να περιορίσουν το μέγεθος της καταστροφής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό του Ναγκασάκι, παρά του ότι η βόμβα που ρίχτηκε εκεί, ήταν πολύ ισχυρότερη από αυτή της Χιροσίμας, εν τούτοις τα θύματα ήταν πολύ λιγότερα (75.000), κι αυτό επειδή η συγκεκριμένη πόλη είχε πολλούς λόφους με αποτέλεσμα να περιοριστεί η δραστηριότητα της, ένεκα του ότι οι λόφοι λειτούργησαν προστατευτικά, σε αντίθεση με αυτή της Χιροσίμα που το έδαφος ήταν επίπεδο.
Φοβάμαι ότι οι λαοί της Ευρώπης είναι ανημέρωτοι γιατί διαφορετικά έπρεπε να είχαν ξεσηκωθεί στην επικείμενη πυρηνική ομηρία που τους οδηγούν οι πολιτικές ηγεσίες τους προκειμένου να μην δυσαρεστήσουν τον μεγάλο αδερφό.
Όσο για την δική μας υπουργό εξωτερικών που τάσσεται υπέρ αυτού του οπλικού συστήματος τα συμπεράσματα δικά σας.
Κοζάνη 27-5-07
Υποστράτηγος ε.α. Νίκος Καρατουλιώτης
Μέλος Κ.ΕΘ.Α
liotis1@otenet.gr
Παρασκευή 18 Μαΐου 2007
Ο ΑΠΑΓΧΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΑΝΤΑΜ ΚΑΙ ΤΟ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΑΙΓΝΙΟ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ
Τρεισήμισι χρόνια μετά την επέμβαση των ΗΠΑ στο Ιράκ και την αποτυχία τους να επιβάλουν ένα σταθερό και ελεγχόμενο καθεστώς τίθενται σε εφαρμογή εναλλακτικά σενάρια (να μην ξεχνάμε και τον πατέρα Μπούς που είχε πει εκείνο το περίφημο: για κάθε περιοχή και χώρα, έχουμε πολλά και εναλλακτικά σχέδια).
Έτσι λοιπόν μέσα σε αυτή τη λογική προχωρούν στο επόμενο βήμα που είναι η ελεγχόμενη αποσταθεροποίηση, ένας όρος γνωστός σε αυτούς που ασχολούνται με την γεωπολιτική.
Κατά την διάρκεια της μιντιακής εκτέλεσης του Σαντάμ, μεταξύ των άλλων ακούσθηκε και η φράση «Αϊ στο διάολο». Εκτός από τον Σαντάμ που ούτως ή άλλως ο μεταθανάτιος προορισμός του ήταν δεδομένος, φοβάμαι ότι όλη η ευρύτερη περιοχή θα πορευθεί προς την κόλαση με απρόβλεπτες συνέπειες ακόμη και για την πατρίδα μας.
Τόσο η όλη διεξαγωγή της δίκης , όσο και ο τρόπος, ο τόπος, και ο χρόνος εκτέλεσης του Σαντάμ δεν αφήνει καμιά αμφιβολία ότι πρόκειται για μια πολιτική πράξη έντεχνα σκηνοθετημένη και απόλυτα ελεγχόμενη με σαφείς στόχους και προεκτάσεις.
Και συγκεκριμένα η δίκη του Σαντάμ ήταν μια παρωδία όπου τρεις συνήγοροι υπεράσπισης δολοφονήθηκαν, όσοι δε από τους συνηγόρους του επιβίωσαν έκαναν απεργία πεινάς για ελλιπή μέτρα προστασίας. Ο πρόεδρος του δικαστηρίου αν και κούρδος, αναγκάσθηκε σε παραίτηση για την κατάφωρη παρέμβαση, ο νόμιμος αντικαταστάτης εμποδίσθηκε να αναλάβει και αυτός που ανέλαβε ήταν επίσης κούρδος και προσωπικός του αντίπαλος, η δε απόφαση βγήκε με καθυστέρηση μια εβδομάδα πριν από τις αμερικανικές εκλογές.
Το κατηγορητήριο σαθρό για τους παρακάτω λόγους
Το 1982 και ενώ εμαίνετο ο πόλεμος μεταξύ Ιράκ-Ιράν στην πόλη Ντουζάϊλ πραγματοποιήθηκε δολοφονική απόπειρα εναντίον του Σαντάμ από την οποία γλίτωσε εκ θαύματος. Η συγκεκριμένη πόλη ήταν άντρο ενός παραθρησκευτικού φονταμενταλιστικού κόμματος «νταβά» που ελεγχόταν απόλυτα από την Περσία . Ύστερα από δίκη που διεξήχθη από τον επικεφαλής του επαναστατικού δικαστηρίου Αουάντ Χαμίντ αλ Μπαντάρ αλ Σαούντ, οι κατηγορούμενοι εκτελέστηκαν το 1985 σύμφωνα με την νόμιμη διαδικασία του Ιράκ. Ο σημερινός πρωθυπουργός του Ιράκ που εκτέλεσε την θανατική ποινή του Σαντάμ είναι ο επικεφαλής του κόμματος «νταβά». Έτσι λοιπόν διαπιστώνουμε ότι ο αιμοσταγής δικτάτορας δικάστηκε για μια πράξη που ήταν σύννομη με την νομοθεσία της πατρίδας του, ενώ θα μπορούσε να δικαστεί για άλλα ποινικά αδικήματα όπως π.χ αυτό της χρησιμοποίησης χημικών όπλων εναντίον των Ιρανών και των Κούρδων. Εκεί βεβαίως θα υπήρχε πρόβλημα γιατί όταν ο ΟΗΕ έλαβε την απόφαση επιβολής κυρώσεων εναντίον του Ιράκ για την χρήση χημικών όπλων , οι ΗΠΑ άσκησαν βέτο, μιας και είχαν ανάγκη τον Σαντάμ προκειμένου να κοντύνουν την Περσία.
Ο Σαντάμ απαγχονίστηκε στο παλιό αρχηγείο του πέμπτου κλάδου της μυστικής υπηρεσίας στη σιιτική γειτονιά Καζιμίγια της Βαγδάτης, όπου είχε εκτελεσθεί μεγάλος αριθμός αντιπάλων του και ιδιαίτερα Σιίτες.
Η ημέρα της εκτέλεσης ταπείνωσε τους Σουνίτες γιατί αυτό το Σαββατοκύριακο οι Μουσουλμάνοι γιορτάζουν το «έϊντ αλ-αντά» την ημέρα της θυσίας, για την προθυμία του Αβραάμ να θυσιάσει στο θεό τον ίδιο του το γιο. Οι σουνίτες γιορτάζουν το Σάββατο και οι σιίτες την Κυριακή, ο ισλαμικός νόμος απαγορεύει τις εκτελέσεις σε μεγάλες θρησκευτικές γιορτές.
Ξημερώματα Σαββάτου κρεμάστηκε ο Σαντάμ στην αγχόνη, ο Αλί(αυτόν που θεωρούν νόμιμο διάδοχο του Προφήτη οι σιίτες) ξάδερφος του προφήτη είχε δολοφονηθεί και αυτός τα ξημερώματα, και ως εκ τούτου εύκολα μπορεί να εκληφθεί σαν θρησκευτική πράξη αντεκδίκησης.
΄Έτσι λοιπόν ο μιντιακός τρόπος εκτέλεσης του Σαντάμ εξυπηρετεί τους παρακάτω σκοπούς.
α. Την ελαχιστοποίηση και κάμψη της Ιρακινής αντίστασης που η πλειονότητα της αποτελείτε από σουνίτες
β. Πολιτικούς λόγους εσωτερικής κατανάλωσης μιας και ο Μπούς έχει πιάσει πάτο στις δημοσκοπήσεις
γ. Με τον θάνατο του Σαντάμ του κλείνουν το στόμα, μια και στις δίκες που θα ακολουθούσαν σχετικά με την γενοκτονία των Κούρδων και τη χρήση των χημικών, ο Σαντάμ θα άνοιγε το στόμα του και οι αμερικανοί θα βρισκόντουσαν κατηγορούμενοι στην διεθνή κοινότητα.
δ. Τελευταίος και κυριότερος λόγος είναι ότι επειδή οι αμερικανοί βαλτώσανε στο Ιράκ το οποίο με την πάροδο του χρόνου τείνει να μεταβληθεί σε ένα νέο Βιετνάμ, θέλουν να επιταχύνουν τις διαδικασίες εμφύλιας σύγκρουσης μεταξύ σιιτών και σουνιτών προκείμενου να τριχοτομηθεί το Ιράκ σε τρία «ανεξάρτητα» κρατίδια μέσω της «ελεγχόμενης αποσταθεροποίησης» για να μπορέσουν να αποδεσμευτούν μιας και το πρώτο σενάριο που ήταν αυτό της σταθερότητας απέτυχε πλήρως.
Συμπερασματικά θα μπορούσα να πω ότι ο απαγχονισμός του Σαντάμ είναι μία πολιτική πράξη που θα μείνει στην ιστορία σαν μνημείο βαρβαρότητας των ΗΠΑ, με αντικειμενικό σκοπό να οξυνθούν τα θρησκευτικά πάθη στην περιοχή μεταξύ σουνιτών και σιιτών και να χρησιμοποιηθούν ως καταλύτης προκειμένου να επιταχυνθούν οι διαδικασίες ελεγχόμενης αποσταθεροποίησης στην περιοχή και να επαναχαραχθούν τα σύνορα της σύμφωνα με τα συμφέροντα των Αμερικανών. Γιατί αν πραγματικά ήθελαν την απονομή της δικαιοσύνης έπρεπε τόσο το κατηγορητήριο όσο και ο τρόπος εκτέλεσης του Σαντάμ να ήταν διαφορετικός και να μην έριχνε λάδι στην φωτιά της θρησκευτικής διαμάχης. Το θρησκευτικό συναίσθημα έπρεπε να απομονωθεί και να υπερτονισθεί το πολιτικό. Εξάλλου ο Σαντάμ δεν ήταν καμιά αρσακειάδα, ένας τύραννος του κερατά ήταν, που ακόμη και οι συμπατριώτες του οι σουνίτες υπέστησαν τα πάνδεινα, τους δε κομουνιστές όταν ανέβηκε στην εξουσία, τους έθαβε στην έρημο μέχρι το λαιμό και έβαζε τα γκρέϊντερ να τους αποκεφαλίζουν σαν ραπανάκια. Η δικαιοσύνη που επιβάλουν οι Αμερικανοί είναι αυτή της κρεμάλας με επιλεκτική μνήμη, γιατί εάν ήταν αντικειμενικοί πρέπει να μας πούνε τι έκαναν στην περίπτωση τόσο του Πινοσέτ όσο και στους στρατοκράτες της Άγκυρας για τα εγκλήματα που διέπραξαν κατά την εισβολή τους στην Κύπρο και εξακολουθούν να διαπράττουν σε βάρος του Κουρδικού λαού αλλά και των Τούρκων κομμουνιστών με μαζικές δολοφονίες.
Υποστράτηγος ε.α Νίκος Καρατουλιώτης
Μέλος Κ.ΕΘ.Α
liotis1@otenet.gr
ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΕΤΡΕΛΑΪΚΑ ΚΟΙΤΑΣΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ
Σύμφωνα με αξιόπιστες δημοσιογραφικές πηγές, τεράστιο πετρελαϊκό κοίτασμα βρέθηκε στον ευρύτερο χώρο της Κύπρου, με αποτέλεσμα πληθώρα πετρελαϊκών εταιρειών να υποβάλουν αιτήσεις στην Κυπριακή Δημοκρατία για έρευνες στη Μεγαλόνησο.
Πηγή: Aegean Times
Τέλη Νοέμβρη του 2006 η Κυπριακή Κυβέρνηση προχώρησε στο Λονδίνο, σε παρουσίαση των προς έρευνα περιοχών, την οποία παρακολούθησαν περίπου 50 πετρελαϊκές εταιρείες.
Ο Κύπριος υπουργός εμπορίου δήλωσε την προηγούμενη εβδομάδα, ότι υπήρξε τεράστιο ενδιαφέρον από μεγάλες εταιρείες και περιμένει τις αντιπροσωπείες τους, προκειμένου να τις δοθούν οι τεχνοοικονομικές πληροφορίες με σκοπό την εκχώρηση των 12 τμημάτων που έχει χωρισθεί η περιοχή. Στόχος της Κύπρου είναι η εντός εξαμήνου περάτωση της όλης διαδικασίας.
Από εκεί και ύστερα μια σκληρή παρτίδα Γεωπολιτικού πόκερ αρχίζει να εξελίσσετε στην περιοχή που αξίζει να την παρακολουθήσουμε.
1. Με γρήγορους ρυθμούς προχωρεί η Κύπρος στην υλοποίηση διακρατικής συμφωνίας που υπογράφηκε μεταξύ αυτής και της Αιγύπτου για συνεκμετάλλευση των πετρελαϊκών κοιτασμάτων που εντοπίσθηκε στον ενδιάμεσο χώρο τους (Οι υπογραφές μεταξύ Κύπρου και Αιγύπτου είχαν μπει το Φεβρουάριο του 2003). Να ληφθεί υπ’ όψιν ότι η Κύπρος είναι απέναντι από την Αίγυπτο και συγκεκριμένα στις εκβολές του Νείλου όπου εκβάλλονται οργανικές ουσίες εδώ και εκατομμύρια χρόνια οι οποίες με την σειρά τους μεταβάλλονται σε πετρέλαιο.
Εκτός από την συνεργασία της με την Αίγυπτο, η Κυπριακή Δημοκρατία προχωρά ταυτόχρονα σε διαβουλεύσεις και με τις γύρω χώρες, προκειμένου να δημιουργήσει συμμαχίες για τις λεγόμενες οικονομικές ζώνες(όρος που αναφέρεται στο διεθνές θαλάσσιο δίκαιο).Έτσι μεταξύ άλλων έρχεται σε συνεργασία με όλες τις όμορες χώρες για τυχόν συνεκμετάλλευση πετρελαϊκών κοιτασμάτων στην ενδιάμεσο ζώνη (Ισραήλ, Λίβανο, Παλαιστίνη) και ειδικότερα με την Συρία προβλέπεται και κατασκευή αγωγού για την μεταφορά αερίου.
2. Η Κυπριακή Κυβέρνηση προτείνει στην Ελλάδα την συμμετοχή της στο κοινοπρακτικό σχήμα μέσω των Ελληνικών Πετρελαίων και σε ποσοστό που θα έχει δικαίωμα βέτο(να δω τη θα κάνει η πολιτική ηγεσία του τόπου;).
Η Τουρκία με τη σειρά της και σύμφωνα με την διεθνή πρακτική της:
1. Εξαπολύει απειλές προς πάσα κατεύθυνση, έτσι ο μέσω του Τουρκοκύπριου ηγέτη Μεχμέτ Αλί Ταλάτ(ο δήθεν φιλειρηνιστής που μας τον παρουσίαζαν οι Α(υ)νανιστές), προειδοποιεί εγγράφως τις κυβερνήσεις Λιβάνου και Αιγύπτου για θερμές καταστάσεις σε περίπτωση συνεκμετάλλευσης τυχόν πετρελαϊκών και φυσικού αερίου κοιτασμάτων και σε συνέντευξη του σε εφημερίδα ομιλεί εξ ονόματος της Τουρκίας λέγοντας ότι η Άγκυρα θεωρεί αιτία πολέμου την μονομερή εκμετάλλευση πετρελαίου.
2. Η Άγκυρα επιδίδει νότα στο Υπουργείο Εξωτερικών του Λιβάνου λέγοντας ότι οι Ελληνοκύπριοι δεν εκπροσωπούν το σύνολο του νησιού και ως εκ τούτου δεν μπορούν να συνάπτουν διμερείς συμφωνίες οι οποίες θα καλύπτουν και τους Τουρκοκυπρίους και ο υπουργός Εξωτερικών προειδοποιεί Λίβανο και Αίγυπτο.
3. Αποστέλλει πολεμικά πλοία στην Ανατολική Μεσόγειο και ένα από αυτά απομακρύνει νορβηγικό πλοίο που εκτελούσε έρευνες στην περιοχή.
4. Το στρατιωτικό κατεστημένο δια μέσου του στρατηγού Μουγιουκανίτ δηλώνει στον υπουργό Εξωτερικών Αμπντουλάχ Γκιούλ έχουμε περιπολίες σε Αιγαίο και Μεσόγειο.
Η Κύπρος με την σειρά της δηλώνει ότι παρακολουθεί την κατάσταση και σε περίπτωση παραβίασης του θαλάσσιου χώρου θα πράξει ανάλογα σε συνεννόηση με την εθνική φρουρά, ξεκαθαρίζοντας ότι υπερασπίζει τα δικαιώματα και την εθνική της κυριαρχία σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο. Ταυτόχρονα καλεί την Τουρκοκυπριακή κοινότητα εάν επιθυμεί συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων να προετοιμασθεί για ουσιαστικό διάλογο προς επίλυση του Κυπριακού προβλήματος ούτως ώστε μέσα να απολαύσουν όλες οι μεριές τον προσδοκώμενο πλούτο.
Για μια ακόμη φορά η Κύπρος απέδειξε ότι μέσα στο ασταθές διεθνές περιβάλλον μπορεί να παράγει εξωτερική πολιτική κάνοντας τις σωστές κινήσεις σε τόπο και χρόνο. Ενώ δηλαδή γνώριζε την ύπαρξη των πετρελαϊκών κοιτασμάτων από το 1996, παρόλα αυτά το 2003 με την «αντιτρομοκρατική» εκστρατεία της Αμερικής και προβλέποντας που θα καταλήξουν τα πράγματα στην περιοχή, φρόντισε και δημιούργησε συμμαχίες με όλα τα όμορα κράτη και μόλις επιβεβαιωθήκανε οι προβλέψεις της προχώρησε στις κατάλληλες κινήσεις(αφού είχε μπει στην Ευρωπαϊκή κοινότητα).
Με δεδομένο ότι η Κυπριακή κυβέρνηση εκτός των συμμαχιών με τις γειτονικές χώρες, έβαλε στο παιχνίδι τις μεγαλύτερες Αμερικανικές πετρελαϊκές εταιρείες και με δεδομένο την ισχύ των παραπάνω εταιρειών(ουσιαστικά αυτές κυβερνούν), μπορούμε να ελπίζουμε σε ευτυχή κατάληξη του εγχειρήματος. Η Τουρκία από τη μεριά της, με κολλημένη την πλάτη στον τοίχο και μη μπορώντας να αντιδράσει κάτω από την απειλή της δημιουργίας Κουρδικού κράτους και μη έχοντας την υποστήριξη της Αμερικής, ένεκα του ότι δεν της επέτρεψε να περάσουν τα στρατεύματα της στον πόλεμο εναντίον του Ιράκ, εκτοξεύει απειλές προς πάσα κατεύθυνση. Δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο ότι έχει χάσει τον πρώτο γύρο και από εκεί ξεκινά ο εκνευρισμός της. Οι δε απειλές της, είναι μάλλον για εσωτερική πολιτική κατανάλωση και δεν μπορούν να υλοποιηθούν γιατί η Κύπρος με την μεθοδικότητα κατόρθωσε να βάλει όλη την περιοχή στο παιχνίδι (Ισραήλ, Παλαιστίνη, Συρία , Λίβανο, Αίγυπτο) και επιπλέον τις μεγαλύτερες Αμερικανικές πετρελαϊκές εταιρείες(σε μία από αυτές είναι μέτοχος και ο αντιπρόεδρος της Αμερικής Ντίκ Τσένεϋ)
Όσο για την δύσμοιρη πατρίδα μας, αυτή προσπαθεί να παράγει πολιτική με κουμπαριές και ζεϊμπεκιές.
Έναν αγωγό αυτόν του Μπουργκάζ – Αλεξανδρούπολης μας έφερε έτοιμο στο πιάτο η Ρωσία και εμείς επί 24 συναπτά έτη ακόμη το συζητάμε, μέσα από τη λογική όποιος δεν θέλει να ζυμώσει όλη μέρα κοσκινίζει, με αποτέλεσμα να εκνευριστεί ο Πούτιν και να δηλώσει σήμερα, ότι θα αναγκασθεί να προβεί σε εναλλακτική λύση παρακάμπτοντας την Ελλάδα. Και είναι γεγονός ότι η πολιτική ελίτ της χώρας μας ενδιαφέρεται περισσότερο για το προσωπικό δικό της καλό, παρά για τα συμφέροντα του τόπου. Δεν είναι τυχαίο που κατά την επίσκεψη του Πούτιν στην Ελλάδα (προ 6μήνου), για την υλοποίηση του αγωγού ο μεν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γεώργιος Παπανδρέου την κοπάνησε στην Σουηδία(προκειμένου να μην συναντήσει τον Πούτιν και δυσαρεστήσει τους Αμερικανούς), Η δε Ντόρα την επομένη της αναχώρησης του Ρώσου προέδρου, ζήτησε και έκλεισε συνάντηση με τον αμερικανό υπουργό ενέργειας(ο οποίος είναι εναντίον της κατασκευής αυτού του αγωγού).
Η Κύπρος δίδει το παράδειγμα με την μεθοδική χάραξη εθνικής στρατηγικής πολιτικής.
Ενώ η δική μας οικονομική και πολιτική ελίτ της πατρίδας μας έχει προχωρήσει σε μια άνευ όρων εξυπηρέτηση των Αμερικανικών συμφερόντων ,ακόμη και με τίμημα την εκχώρηση εθνικών κεκτημένων.
Κοζάνη 3 Φεβρ 2007
Υποστράτηγος ε.α Νίκος Καρατουλιώτης
Μέλος Κ.ΕΘ.Α
liotis1@otenet.gr
Η επίσκεψη Πούτιν και το γεωπολιτικό παίγνιο της περιοχής μας
Για δεύτερη φορά μέσα σε ένα χρόνο ο ρώσος πρόεδρος Πούτιν επισκέπτεται την Ελλάδα προκειμένου να επιταχυνθούν οι διαδικασίες κατασκευής και ανακατανομής των ποσοστών του αγωγού Μπουργκάζ Αλεξανδρούπολης . Μόλις πριν λίγο καιρό είχε επισκεφθεί την πατρίδα μας και η Υπουργός εξωτερικών της Αμερικής , η οποία εκτός των άλλων απαίτησε με ωμό τρόπο , την μη κατασκευή του αγωγού Μπουργκάζ- Αλεξανδρούπολης . Επισκέψεις άκρως ενδιαφέρουσες και οι δύο , με κοινό παρονομαστή την ενέργεια και την θέση της πατρίδας μας στο Ευρωπαϊκό ενεργειακό γίγνεσθαι .Για να κατανοήσουμε την πολυπλοκότητα του προβλήματος και τις επί μέρους παραμέτρους ενός τόσο σύνθετου Γεωπολιτικού παιγνίου , πρέπει να γνωρίζουμε τις δυνατότητες και τις επιδιώξεις των δύο μεγάλων πρωταγωνιστών στη διεθνή ενεργειακή σκακιέρα (Αμερικής-Ρωσίας ) .
Με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης , οι Η.Π.Α προέβησαν σε μια σειρά κινήσεων προκειμένου να ελέγξουν την περιοχή του Καυκάσου και της Κασπίας (πλούσιες σε πετρελαϊκά κοιτάσματα) . Με βραχίονα τους την Τουρκία διείσδυσαν μερικώς στην περιοχή , με στρατηγικό σκοπό την πλήρη απομόνωση της Ρωσίας .
Η Ρωσία θεωρεί ζώνη ιδιαίτερου γεωπολιτικού και γεωστρατηγικού ενδιαφέροντος τον παραπάνω χώρο και γι’αυτό ο Πούτιν στην μόλις αυτός έβαλε σε μια σειρά την χώρα του κρατικοποίησε τις εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου και μέσα από αυτές άρχισε να παράγει εξωτερική πολιτική και να διεκδικεί μια ηγεμονική θέση στην διεθνή σκακιέρα .
Η Κασπία θάλασσα , ο Καύκασος και η Κεντρική Ασία αποτελούν χώρους μέγιστου ενδιαφέροντος για τους ισχυρούς προκειμένου να ελέγξουν τις πηγές ενέργειας και την μεταφορά τους .
Έτσι λοιπόν σαν συνέχεια του ψυχρού πολέμου , εμφανίζεται ο πόλεμος των αγωγών .
Για τους παραπάνω λόγους ,οι ΗΠΑ προέβησαν στις παρακάτω ενέργειες :
α . Δημιούργησαν το Στρατηγείο της Σμύρνης στο οποίο και έχει ανατεθεί ο έλεγχος του Αιγαίου , Καυκάσου , Μαύρης θάλασσας και Μέσης Ανατολής .
β . Ίδρυσαν μια στρατιωτική συμμαχία την GUAM , υπό την αιγίδα του ΝΑΤΟ , η οποία περιλαμβάνει την Ουκρανία , Μολδαβία , Γεωργία , Αϊζερμπατζάν και Ουζμπεκιστάν (αυτή τη στιγμή φλερτάρει με την Ρωσία το τελευταίο).
γ . Σχεδιάζουν την ανακατασκευή ενός παλιού αγωγού πετρελαίου από το Ιράκ στο Ισραήλ( στο λιμάνι της Χάιφας) . Ο αγωγός αυτός είναι αγγλικός και έχει να χρησιμοποιηθεί από το 1948 , από τότε που η περιοχή τελούσε υπό αγγλικό καθεστώς(η μόνη τροποποίηση θα είναι η παράκαμψη της Συρίας)
δ . Δημιούργησαν σειρά προβλημάτων στην ευρύτερη περιοχή (Καύκασο-Κασπία) , όπου με δήθεν επαναστάσεις διαφόρων αποχρώσεων(κίτρινες , πορτοκαλί κλπ) , τοποθέτησαν ανθρώπους ελεγχόμενους , αποκόπτοντας την ελεύθερη ροή των ρωσικών πετρελαίων .
ε . Ο αγωγός Μπακού- Τυφλίδα – Σεϋχάν είναι μια μεγάλη προσπάθεια απομόνωσης της Ρωσίας και του Ιράν από το μεγάλο παίγνιο γεωπολιτικής στον Καύκασο και την κεντρική Ασίας.
Η Ρωσία με τη σειρά της ,
α . Δημιούργησε την Κοινοπολιτεία Ανεξαρτήτων Κρατών (ΚΑΚ) , αποτελούμενη από την Αρμενία , Καζακστάν , Τατζικιστάν , Λευκορωσία , Κιργισία και είναι θέμα χρόνου η συμμετοχή του Ουζμπεκιστάν που μάλλον θα αποσκιρτήσει από την αμερικανική GUAM .
β. Μετά την κρατικοποίηση της Γιούκος και την φυλάκιση του Χοντορκόφσκι που ήταν ο μεγαλομέτοχος , πούλησε το 20% των μετοχών της στους Κινέζους . Έτσι κατόρθωσε όχι μόνο να γεφυρώσει τις τεράστιες διαφορές που χώριζαν τις δύο χώρες , αλλά και αυτή τη στιγμή να πραγματοποιούν στα σύνορα τους κοινά στρατιωτικά γυμνάσια(το τελευταίο αποτελεί τον μεγαλύτερο αμερικανικό εφιάλτη) .
γ . Οι κρατικές ρωσικές εταιρίες επανασχεδιάζουν αγωγούς προς την Ευρώπη και Ασία (Κίνα , Ιαπωνία) , μια και το υπάρχον δίκτυο διανομής λειτουργεί με γνώμονα τα συμφέροντα της πάλαι ποτέ Σοβιετικής Ένωσης .
δ . Δημιούργησε ισχυρή συμμαχία με το Ιράν(τους ενώνουν κοινά γεωπολιτικά συμφέροντα) , η οποία συμμαχία επισφραγίσθηκε με την Ρωσική βοήθεια για την κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας (αυτό που οι Αμερικανοί απαιτούν την διακοπή της λειτουργίας του) .
ε . Κατηγόρησε δημόσια την Τουρκία ότι βοηθά τους Τσετσένους αντάρτες και ενθαρρύνει τα παντουρκιστικά και ισλαμικά κινήματα της περιοχής . Ίσως πρέπει να θυμηθούμε ότι κατά τα πρόσφατα γεγονότα Ναγκόρνο-Καραμπάχ και με την ανάμιξη της Τουρκίας , Η Ρωσία μετέφερε στα ρώσο-τουρκικά σύνορα την στρατιά της , που είχε να κινηθεί από την εποχή του πολέμου (Ρωσίας Τουρκίας ) , με αποτέλεσμα την πλήρη Τουρκική υποχώρηση .
στ. Ανταπάντησε στην Αμερικανική προσπάθεια απομονωτισμού της (αγωγός Μπακού –Τυφλίδα-Σεϋχάν ) , με έναν άλλο αγωγό , αυτόν του Μπουργκάζ- Αλεξανδρούπολη .
και στην προσπάθεια της να βρει ενεργειακή διέξοδο στην περιοχή βιάζεται όχι μόνον να αρχίσει την κατασκευή του , αλλά και να αυξήσει τα ποσοστά της στην συμμετοχή κατασκευής του έργου . Υπ’ όψιν ότι το αρχικό σχέδιο προέβλεπε από 33% στα κράτη που συμμετείχαν (Ελλάδα , Βουλγαρία , Ρωσία ) , ενώ τώρα η Ρωσία ενδιαφέρεται για επαναπροσδιορισμό του ποσοστού της ( όσο το δυνατόν περισσότερο και οπωσδήποτε τουλάχιστον να έχει το πλειοψηφικό πακέτο (άνω του 51%) .
Η Αμερική με μια σειρά έργων και σχεδιασμών , έχει καταστήσει μεγάλο εταίρο στην περιοχή την Τουρκία και όλοι οι ενεργειακοί αγωγοί καταλήγουν σε αυτήν , της όπως φαίνεται στον χάρτη.
Τα Ταυτόχρονα το Ισραήλ κατασκευάζει ένα νέο αγωγό ο οποίος θα συνδεθεί με αυτόν του Σεϊχάν προκειμένου να μεταφερθεί αέριο και πετρέλαιο μέσω της Ερυθράς θάλασσας στην Ινδία και στην Άπω Ανατολή . Έτσι λοιπόν εξηγείται και η προσέγγιση Τουρκίας- Ισραήλ (με Αμερικανική κηδεμονία) και η στρατιωτική συνεργασία μεταξύ τους .
Η Τουρκία ως τοποτηρητής των Αμερικανών στην περιοχή εξελίσσεται σε δεινό παίχτη προωθώντας ταυτόχρονα και τα δικά της συμφέροντα . Έτσι λοιπόν υπέγραψε συμφωνία με τη Γεωργία ότι σε περίπτωση που κινδυνεύσουν τα σύνορα της δεύτερης από την Αμπχαζία να την συνδράμει στρατιωτικά . Ταυτόχρονα επιδιώκει την δημιουργία μιας οικονομικής ομοσπονδίας στην Κασπία υπό την σκέπη της . Αναμενόμενο είναι χρησιμοποιώντας τις πλάτες της Αμερικής και την γεωπολιτική και ενεργειακή της θέση να επιδιώξει μεγαλύτερο ρόλο στα Βαλκάνια και στο Αιγαίο . Η Τουρκία εκμεταλλευόμενη την ενεργειακή της θέση παράγει επεκτατική πολιτική προς κάθε κατεύθυνση .
Η μη κατασκευή του αγωγού Μπουργκάζ -Αλεξανδρούπολης και η εξάρτηση μας από αυτόν του Σεϋχάν θα έχει αποτέλεσμα η Τουρκική επιρροή να ασκείται πάνω στην Ελλάδα μέσω των αγωγών .
Η πολιτική ελίτ της χώρας μας άρρηκτα συνδεδεμένη με την υπερδύναμη και προσδεμένη στο «ανήκουμε στη δύση» , είναι αδύνατον να παράγει πολιτική , μιας και το ποιο σύντομο ανέκδοτο στους διεθνείς διπλωματικούς κύκλους είναι «η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας» . Η οικονομική ολιγαρχία της πατρίδας μας συνδεδεμένη άνομα με την όποια κυβέρνηση προκειμένου να αυξήσει τα κέρδη της , λειτουργεί συνωμοτικά μιας και αυτή έχει τα Μ.Μ.Ε. με αποτέλεσμα την δημιουργία ενός φαύλου κύκλου με κοινό παρονομαστή την εθνική μειοδοσία .
Ο Πούτιν έρχεται και στις βαλίτσες του έχει S400 , αεροπλάνα Σουχόϊ τύπου στέλθ 4ης γενιάς και πολλά άλλα τα οποία μπορούμε να τα εκμεταλλευθούμε προς όφελος της πατρίδας μας , θα τολμήσουμε;
Διότι το σημερινό δίλημμα είναι τρομακτικό : η πλήρης υποταγή στα αμερικανικά σχέδια σημαίνει την δορυφοροποίηση μας στην Τουρκία και η τυχόν εθνική στρατηγική πολιτική ενδεχομένως θερμό επεισόδιο ή και πόλεμο .
Και το ζητούμενο είναι , αν η πολιτική ελίτ της χώρας μας έχει το ειδικό βάρος να λύσει γεωπολιτικά προβλήματα τέτοιας έκτασης και σε περίπτωση κρίσης να τη διαχειρισθεί.
Καρατουλιώτης Νίκος Υποστράτηγος Ε.Α. 30 Αυγ. 06
Μέλος Κ.ΕΘ.Α
Τροίας 6 Κοζάνη Τ.Κ. 50100
Τηλ 24610-27563 κιν.6972084742
Η ΝΕΑ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Οι δυσαρμονίες που έχουν συσσωρευτεί στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής-Νότιοκεντρικής Ασίας, με τον άδικο τρόπου που χαράχθηκαν τα σύνορα στην λογική της εξυπηρέτησης των συμφερόντων της Δύσης, είναι τεράστιες. Αποτέλεσμα αυτών των δυσαρμονιών είναι οι καθημερινές τριβές σε κάθε επίπεδο(θρησκευτικό, πολιτισμικό, εθνικό κτλ). Έτσι λοιπόν δημιουργήθηκαν τεχνικά κράτη που προκειμένου να κυβερνηθούν είναι απαραίτητη η διακυβέρνηση τους από τυραννικό καθεστώς και ως εκ τούτου απαραίτητος προϋπόθεση η ύπαρξη τυράννου, και από την άλλη όταν λείψουν οι τύραννοι, οι περιοχές μπαίνουν στην δημοκρατική δύνη όπου τα πάντα τείνουν να διαλυθούν μέσα σε έναν στρόβιλο αυτονομιστικών τάσεων.
Μέσα σε αυτήν τη λογική οι Σιίτες του Ιράκ (60% του συνόλου), επιδιώκουν την αυτονομία τους στο Νότο. Το ίδιο και οι Κούρδοι στο Βορά (20%). Το υπόλοιπο 20% που αποτελείτε από Σουνίτες(κεντρικό Ιράκ), δεν δέχονται μια τέτοια ρύθμιση, γιατί αν συμβεί αυτό θα μείνουνε σε μια φτωχή λωρίδα γης μιας και τα πετρέλαια είναι στο Βορά και στο Νότο. Από την άλλη αν το Ιράκ παραμείνει ενιαίο, η Σουνιτική μειονότητα θα μείνει στο έλεος των Κούρδων και Σιιτών. Ουσιαστικά το μέλλον της περιοχής στη μετά Σαντάμ εποχή, φαίνετε δυσοίωνο μιας και ο σχεδιασμός-χειρισμός της όλης υπόθεσης εκ μέρους της ηγεσίας των ΗΠΑ έγινε χωρίς πολιτικό όραμα. Ο πόλεμος αποτελεί συνέχεια της πολιτικής με άλλα μέσα , εάν και εφόσον υπάρχει στρατηγικός και πολιτικός σχεδιασμός σε βάθος χρόνου , και διαχείριση της μετά πολέμου κατάστασης προκειμένου να εκταμιευθούν συγκεκριμένα οφέλη. Έτσι μέσα σε αυτή τη λογική, δεν είναι τυχαίο που το επιτελείο του Μπούς (Ράμφσφελντ, Τσένεϊ, Γούλφοβιτς), στον Λευκό Οίκο, οι Γεωπολιτικοί τους αποκαλούσαν τρελούς.
Τώρα που φθάσανε σε αδιέξοδο την περιοχή, χρησιμοποιούν τις αντιθέσεις των κατοίκων της, προκειμένου να επαναχαράξουν τα σύνορα και να βρούνε μια υποφερτή λύση. Λαμβάνοντας όμως σαν δεδομένο ότι η τέχνη της πολιτικής δεν έχει άλλο εργαλείο για την αλλαγή συνόρων εκτός από αυτό του πολέμου, φοβάμαι ότι θα δούμε μια σειρά από συρράξεις και το μάρμαρο της σκιτζίδικης εξωτερικής πολιτικής της παρέας του Μπούς, θα το πληρώσουν για μια ακόμη φορά οι λαοί.
Έτσι σε αυτή τη λογική εκτός από την τριχοτόμηση του Ιράκ και τις επί μέρους ανακατατάξεις κατά μήκος των συνόρων της περιοχής, προβλέπεται και η δημιουργία τριών νέων «ανεξάρτητων» κρατών. Ήτοι:
Α. Ένα ιερό Ισλαμικό εμιράτο το οποίο θα περιλαμβάνει τις ιερές πόλεις του Ισλάμ(Μέκκα και Μεδίνα ). Κάτι δηλαδή σαν το Βατικανό. Με το οποίο θα ελέγχουν όλες τις θρησκευτικές τάσεις της περιοχής μέσω δοτής ηγεσίας
Β. Το Βελουχιστάν που θα δημιουργηθεί στα νότια της Περσίας από τμήμα του Ιράν και του Πακιστάν(ήρθε και η ώρα του Μουσάραφ)
Γ. Κουρδιστάν, το οποίο θα δημιουργηθεί από τμήματα του Ιράκ, Ιράν, Τουρκία. Κοινό χαρακτηριστικό αυτού του κράτους θα είναι οι κάτοικοι του που θα είναι Κούρδοι. Από διάφορους υπολογισμούς κατά προσέγγιση περίπου 40 με 60 εκατομμύρια. Επειδή τα κράτη της περιοχής που έχουν κούρδους, δεν δίνουν επακριβή στοιχεία απογραφής ο υπολογισμός έγινε στο περίπου.
Η δημιουργία των κρατιδίων του Βελουχιστάν και του Κουρδιστάν έγινε με γνώμονα την άσκηση πίεσης προς την Περσία, από Βορά(Κουρδιστάν) και Νότο(Βελουχιστάν),με ταυτόχρονο κόντεμα της, (μιας και αυτή θα χάσει τα περισσότερα εδάφη) προκειμένου να είναι ποιο εύκολος ο χειρισμός της.
Η δημιουργία Κουρδικού κράτους είναι στρατηγικής σημασίας για την Αμερική για δύο λόγους.
Α. Προκειμένου να πατήσουν επάνω του και να το χρησιμοποιήσουν εναντίον της Περσίας, η οποία μετά την ανατροπή του Σάχη και την εγκαθίδρυση Ισλαμικής Δημοκρατίας, έχει δημιουργήσει σωρεία προβλημάτων στα Αμερικανικά συμφέροντα.
Β. Προκειμένου να κοντύνουν την Τουρκία, η οποία κατά την διάρκεια της Αμερικανικής εισβολής στο Ιράκ, αποδείχθηκε ότι είναι αφερέγγυος σύμμαχος(μιας και δεν επέτρεψε την διέλευση της Β΄ ηλεκτρονικής Μεραρχίας από τα νότια σύνορα της).
Και επειδή πιθανόν όλα αυτά σε κάποιους αναγνώστες να φαντάζουν σενάρια επιστημονικής φαντασίας, κρίνω σκόπιμο να αναφερθώ στις τουρκικές αντιδράσεις όταν πρώτο κυκλοφόρησε ο χάρτης ανακατατάξεων της περιοχής. Συγκεκριμένα στις 15 Σεπτέμβρη 2006 και κατά την διάρκεια ενημέρωσης Νατοϊκών αξιωματικών στη Ρώμη, όταν ο αμερικανός Συνταγματάρχης επέδειξε τον χάρτη και τις πιθανές αλλαγές συνόρων, οι Τούρκοι αξιωματικοί απεχώρησαν από την αίθουσα σύσκεψης διαμαρτυρόμενοι και στη συνέχεια ο στρατηγός Πέϊς να ζητήσει συγνώμη λέγοντας ότι όλα αυτά είναι σενάρια στο πλαίσιο ακαδημαϊκών εργασιών. Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα του Μπαϊκάλ, έφερε το θέμα στην Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση, επερωτώντας την Κυβέρνηση σχετικά με τους χάρτες και τις δηλώσεις της Κοντολίζας για την «Νέα Μέση Ανατολή». Η φασαρία που δημιουργήθηκε μέσα από τον τύπο αλλά και με σειρά αιματηρών διαδηλώσεων είχε σαν αποτέλεσμα, ο Τούρκος Πρωθυπουργός να μεταβεί στην Ουάσιγκτον και στην συνάντηση του με τον Μπούς να θέσει έντονα το ζήτημα , για να εισπράξει μια χαλαρή διάψευση.
Επειδή όμως η τυχόν δημιουργία Κουρδικού κράτους θα είχε σαν αποτέλεσμα την ενσωμάτωση 19 τούρκικων νομών από το νοτιανατολικό άκρο της Τουρκίας που κατοικείται από Κούρδους, αυτό θα είχε σαν συνέπεια ένα ατέλειωτο παζάρι μεταξύ Τουρκίας και Αμερικής. Κατά πάσα πιθανότητα τα σπασμένα αυτού του παζαριού θα τα πληρώσει η πατρίδα μας . Η δε Αμερική αδυνατώντας να δώσει στην Τουρκία όλα όσα αυτή επιθυμεί θα επιδιώξει να την κατευνάσει με Ελληνικά έξοδα, πιέζοντας την Ελλάδα να δεχθεί τις Τουρκικές αξιώσεις σε Αιγαίο, Κύπρο και Θράκη.
Κοζάνη 20 Ιαν.2007
Υποστράτηγος ε.α Νίκος Καρατουλιώτης
Μέλος Κ.ΕΘ.Α
Liotis1@otenet.gr
Μέσα σε αυτήν τη λογική οι Σιίτες του Ιράκ (60% του συνόλου), επιδιώκουν την αυτονομία τους στο Νότο. Το ίδιο και οι Κούρδοι στο Βορά (20%). Το υπόλοιπο 20% που αποτελείτε από Σουνίτες(κεντρικό Ιράκ), δεν δέχονται μια τέτοια ρύθμιση, γιατί αν συμβεί αυτό θα μείνουνε σε μια φτωχή λωρίδα γης μιας και τα πετρέλαια είναι στο Βορά και στο Νότο. Από την άλλη αν το Ιράκ παραμείνει ενιαίο, η Σουνιτική μειονότητα θα μείνει στο έλεος των Κούρδων και Σιιτών. Ουσιαστικά το μέλλον της περιοχής στη μετά Σαντάμ εποχή, φαίνετε δυσοίωνο μιας και ο σχεδιασμός-χειρισμός της όλης υπόθεσης εκ μέρους της ηγεσίας των ΗΠΑ έγινε χωρίς πολιτικό όραμα. Ο πόλεμος αποτελεί συνέχεια της πολιτικής με άλλα μέσα , εάν και εφόσον υπάρχει στρατηγικός και πολιτικός σχεδιασμός σε βάθος χρόνου , και διαχείριση της μετά πολέμου κατάστασης προκειμένου να εκταμιευθούν συγκεκριμένα οφέλη. Έτσι μέσα σε αυτή τη λογική, δεν είναι τυχαίο που το επιτελείο του Μπούς (Ράμφσφελντ, Τσένεϊ, Γούλφοβιτς), στον Λευκό Οίκο, οι Γεωπολιτικοί τους αποκαλούσαν τρελούς.
Τώρα που φθάσανε σε αδιέξοδο την περιοχή, χρησιμοποιούν τις αντιθέσεις των κατοίκων της, προκειμένου να επαναχαράξουν τα σύνορα και να βρούνε μια υποφερτή λύση. Λαμβάνοντας όμως σαν δεδομένο ότι η τέχνη της πολιτικής δεν έχει άλλο εργαλείο για την αλλαγή συνόρων εκτός από αυτό του πολέμου, φοβάμαι ότι θα δούμε μια σειρά από συρράξεις και το μάρμαρο της σκιτζίδικης εξωτερικής πολιτικής της παρέας του Μπούς, θα το πληρώσουν για μια ακόμη φορά οι λαοί.
Έτσι σε αυτή τη λογική εκτός από την τριχοτόμηση του Ιράκ και τις επί μέρους ανακατατάξεις κατά μήκος των συνόρων της περιοχής, προβλέπεται και η δημιουργία τριών νέων «ανεξάρτητων» κρατών. Ήτοι:
Α. Ένα ιερό Ισλαμικό εμιράτο το οποίο θα περιλαμβάνει τις ιερές πόλεις του Ισλάμ(Μέκκα και Μεδίνα ). Κάτι δηλαδή σαν το Βατικανό. Με το οποίο θα ελέγχουν όλες τις θρησκευτικές τάσεις της περιοχής μέσω δοτής ηγεσίας
Β. Το Βελουχιστάν που θα δημιουργηθεί στα νότια της Περσίας από τμήμα του Ιράν και του Πακιστάν(ήρθε και η ώρα του Μουσάραφ)
Γ. Κουρδιστάν, το οποίο θα δημιουργηθεί από τμήματα του Ιράκ, Ιράν, Τουρκία. Κοινό χαρακτηριστικό αυτού του κράτους θα είναι οι κάτοικοι του που θα είναι Κούρδοι. Από διάφορους υπολογισμούς κατά προσέγγιση περίπου 40 με 60 εκατομμύρια. Επειδή τα κράτη της περιοχής που έχουν κούρδους, δεν δίνουν επακριβή στοιχεία απογραφής ο υπολογισμός έγινε στο περίπου.
Η δημιουργία των κρατιδίων του Βελουχιστάν και του Κουρδιστάν έγινε με γνώμονα την άσκηση πίεσης προς την Περσία, από Βορά(Κουρδιστάν) και Νότο(Βελουχιστάν),με ταυτόχρονο κόντεμα της, (μιας και αυτή θα χάσει τα περισσότερα εδάφη) προκειμένου να είναι ποιο εύκολος ο χειρισμός της.
Η δημιουργία Κουρδικού κράτους είναι στρατηγικής σημασίας για την Αμερική για δύο λόγους.
Α. Προκειμένου να πατήσουν επάνω του και να το χρησιμοποιήσουν εναντίον της Περσίας, η οποία μετά την ανατροπή του Σάχη και την εγκαθίδρυση Ισλαμικής Δημοκρατίας, έχει δημιουργήσει σωρεία προβλημάτων στα Αμερικανικά συμφέροντα.
Β. Προκειμένου να κοντύνουν την Τουρκία, η οποία κατά την διάρκεια της Αμερικανικής εισβολής στο Ιράκ, αποδείχθηκε ότι είναι αφερέγγυος σύμμαχος(μιας και δεν επέτρεψε την διέλευση της Β΄ ηλεκτρονικής Μεραρχίας από τα νότια σύνορα της).
Και επειδή πιθανόν όλα αυτά σε κάποιους αναγνώστες να φαντάζουν σενάρια επιστημονικής φαντασίας, κρίνω σκόπιμο να αναφερθώ στις τουρκικές αντιδράσεις όταν πρώτο κυκλοφόρησε ο χάρτης ανακατατάξεων της περιοχής. Συγκεκριμένα στις 15 Σεπτέμβρη 2006 και κατά την διάρκεια ενημέρωσης Νατοϊκών αξιωματικών στη Ρώμη, όταν ο αμερικανός Συνταγματάρχης επέδειξε τον χάρτη και τις πιθανές αλλαγές συνόρων, οι Τούρκοι αξιωματικοί απεχώρησαν από την αίθουσα σύσκεψης διαμαρτυρόμενοι και στη συνέχεια ο στρατηγός Πέϊς να ζητήσει συγνώμη λέγοντας ότι όλα αυτά είναι σενάρια στο πλαίσιο ακαδημαϊκών εργασιών. Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα του Μπαϊκάλ, έφερε το θέμα στην Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση, επερωτώντας την Κυβέρνηση σχετικά με τους χάρτες και τις δηλώσεις της Κοντολίζας για την «Νέα Μέση Ανατολή». Η φασαρία που δημιουργήθηκε μέσα από τον τύπο αλλά και με σειρά αιματηρών διαδηλώσεων είχε σαν αποτέλεσμα, ο Τούρκος Πρωθυπουργός να μεταβεί στην Ουάσιγκτον και στην συνάντηση του με τον Μπούς να θέσει έντονα το ζήτημα , για να εισπράξει μια χαλαρή διάψευση.
Επειδή όμως η τυχόν δημιουργία Κουρδικού κράτους θα είχε σαν αποτέλεσμα την ενσωμάτωση 19 τούρκικων νομών από το νοτιανατολικό άκρο της Τουρκίας που κατοικείται από Κούρδους, αυτό θα είχε σαν συνέπεια ένα ατέλειωτο παζάρι μεταξύ Τουρκίας και Αμερικής. Κατά πάσα πιθανότητα τα σπασμένα αυτού του παζαριού θα τα πληρώσει η πατρίδα μας . Η δε Αμερική αδυνατώντας να δώσει στην Τουρκία όλα όσα αυτή επιθυμεί θα επιδιώξει να την κατευνάσει με Ελληνικά έξοδα, πιέζοντας την Ελλάδα να δεχθεί τις Τουρκικές αξιώσεις σε Αιγαίο, Κύπρο και Θράκη.
Κοζάνη 20 Ιαν.2007
Υποστράτηγος ε.α Νίκος Καρατουλιώτης
Μέλος Κ.ΕΘ.Α
Liotis1@otenet.gr
Κερδισμένοι και χαμένοι
Ο πόλεμος αποτελεί συνέχεια της πολιτικής με άλλα μέσα , εάν και εφόσον υπάρχει στρατηγικός και πολιτικός σχεδιασμός σε βάθος χρόνου , και διαχείριση της μετά πολέμου κατάστασης προκειμένου να εκταμιευθούν συγκεκριμένα οφέλη . Μια σύντομη ματιά στην ιστορία είναι αρκετή να διαπιστώσει κανείς ότι πολλές φορές οι κερδισμένοι στη μάχη, χάνουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και το αντίθετο . Έτσι λοιπόν προκειμένου να κάνουμε «ταμείο» και διαχωρισμό των «κερδισμένων-χαμένων» , πρέπει να δούμε τι είχαν στο μυαλό τους οι εμπλεκόμενοι σε αυτόν τον πόλεμο και τι προκύπτει στην μετά κατάπαυση του πυρός εποχή .
Στρατηγικός-πολιτικός στόχος της Αμερικής είναι η απόλυτη επικράτηση στην περιοχή η οποία αμφισβητείται έντονα από την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν . Σήμερα που η Αμερική έχει βαλτώσει στο Ιράκ και μη μπορώντας να ανοίξει ένα ακόμη μέτωπο , είδε σαν μεγάλη ευκαιρία την αποστολή ενός μηνύματος προς το Ιράν μέσα από την καταστροφή της Χεζμπολάχ (φίλα προσκείμενη προς το σιιτικό Ιράν) .
Το Ισραήλ με την επέμβαση του αυτή στόχευε (α) στη δημιουργία μιας ζώνης ασφαλείας στα Βόρεια σύνορα του(προκειμένου να ασχοληθεί αποτελεσματικότερα με το παλαιστινιακό) και (β) Στην ανανέωση της πολεμικής μηχανής του και επαναχάραξη του οδικού χάρτη της Μ . Ανατολής ακόμη περισσότερο προς το συμφέρον του , καθώς και στην επαναεπιβεβαίωση των σχέσεων του με την Αμερική ότι είναι ο μοναδικός αξιόπιστος σύμμαχος του στον ευρύτερο χώρο και την ενεργότερη στήριξη του (ένεκα αντίθεσης της διεθνής κοινής γνώμης για τα δρώμενα στην λωρίδα της Γάζας).
Η Χεζμπολάχ
Η οξυδερκής μορφή του Ναζράλα γνώριζε ότι με την απαγωγή των Ισραηλινών στρατιωτών , θα άνοιγε τον ασκό του Αιόλου , και το μοναδικό ζητούμενο είναι γιατί επέλεξε την συγκεκριμένη στιγμή . (α) Μία εκδοχή είναι για όφελος του Ιράν που δέχεται πιέσεις για το πυρηνικό του πρόγραμμα (β) Ένεκα αγανάκτησης για τα δρώμενα στην λωρίδα της Γάζας (γ) Ο ανταγωνισμός μέσα στο Ισλάμ (σουνιτικό-σιιτικό) .
«Ταμείο»
Κερδισμένοι .
α . Μεγάλος κερδισμένος η Χεζμπολάχ και ο ηγέτης της Ναζράλα που καθίσταται ρυθμιστικός παράγων στην περιοχή και στην όποια λύση θα έχει λόγο .
β . Το Ιράν και ο πρόεδρος του Αχμαντινετζάντ ο οποίος έχει κλιμακώσει την ρητορική εκστρατεία του κατά του Ισραήλ και της Αμερικής , καθώς και την επιβεβαίωση προς την διεθνή κοινή γνώμη ότι θα συνεχίσει το πυρηνικό του πρόγραμμα .
γ. Το Ισραήλ το οποίο αν και έχασε τον πόλεμο (μέσα στη λογική όταν ο τακτικός στρατός δεν κερδίζει θεωρείται χαμένος , ενώ όταν ο μη τακτικός δεν ηττάται είναι ο κερδισμένος) , με το ψήφισμα του Ο.Η.Ε. και την κατάπαυση του πυρός που κόφτηκε και ράφτηκε στα μέτρα του , κατόρθωσε τα παρακάτω .
1. Να επιτύχει τον Στρατηγικό του στόχο που ήταν η δημιουργία ζώνης στα Βόρεια σύνορα του και μάλιστα με έξοδα της Διεθνούς Κοινότητας (μιας και αυτή θα είναι υπεύθυνη ) , τόσο σε έμψυχο όσο και άψυχο υλικό , αυτό και αν είναι εβραίικο παζάρι .
2. Να αδειάσουν οι αποθήκες του από πολεμικά αποθέματα και να αντικατασταθούν με σύγχρονα μέσω της Αμερικανικής βοήθειας μιας και δέχεται το 50% του συνόλου της που δίνεται σε παγκόσμιο επίπεδο . Και το κυριότερο , μελετάται η διάθεση στο Ισραήλ ενός σύγχρονου υπερόπλου με ακτίνες λέιζερ , για την αντιπυραυλική του προστασία , μιας και ρημάχτηκε από τις κατιούσες (ο αμερικανικός στρατός δεν το έχει εφοδιασθεί ακόμη) .
3. Ο Αντιαμερικανισμός στην περιοχή να διογκωθεί και άλλο με πιθανότερο αποτέλεσμα τον επιπλέον εναγκαλισμό Η.Π.Α – Ισραήλ (στα όποια νόμιμα ή παράνομα σχέδια τους) .
δ. Η Συρία η οποία μέχρι πρότινος ήταν ένα από τα μέλη που αποτελούσαν τον άξονα του κακού , καθίσταται πλέον επίσημος συνομιλητής για την επίλυση του προβλήματος μια και είναι άμεσα συνδεδεμένη με την Χεζμπολάχ , με ενδεχόμενο το Ισραήλ να αναγκασθεί να της επιστρέψει τα υψώματα του Γκολάν κατόπιν των τελευταίων εξελίξεων .
ε. Η Ρωσία και η Κίνα είναι πανευτυχείς από το αυτογκόλ της Αμερικής , και την αποδυνάμωση της (χωρίς δική τους συμμετοχή και κόστος) .
Χαμένοι .
α. Ο μεγάλος χαμένος είναι η Αμερική που με το ολέθριο λάθος που διέπραξε μεγάλωσε τον αντιαμερικανισμό , με πιθανό κίνδυνο την πλήρη αποσταθεροποίηση της περιοχής .
β. Το σύνολον των Αραβικών καθεστώτων που βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με τους λαούς τους , και με την συμπεριφορά που επέδειξαν κατά την διάρκεια του πολέμου κινδυνεύουν ανατραπούν (αφού ακόμη και οι σιίτες του Ιράκ που αποτελούν τον κυριότερο σύμμαχο της Αμερικής στην μετά Σαντάμ εποχή , προέβησαν σε μαζικές διαδηλώσεις) .
γ. Η Τουρκία η οποία ευελπιστούσε σε μια εισβολή στο Β . Ιράκ εναντίον των κούρδων σε περίπτωση ταχείας προέλασης του Ισραήλ , παρά την απαγόρευση των Αμερικανών (λέγεται ότι το Γενικό Επιτελείο του Τουρκικού στρατού έχει σχέδια για το συγκεκριμένο θέμα , εξάλλου δεν είναι τυχαία τα κοινά στρατιωτικά γυμνάσια Ισραήλ-Τουρκίας) . Επιπλέον με την αυξανόμενη αστάθεια στην περιοχή , φαίνεται ποιο ορατός ο κίνδυνος δημιουργίας Κουρδικού κράτους .
δ. Η Ελλάδα η οποία εκτός από το δυσβάστακτο οικονομικό και στρατιωτικό κόστος (μιας και έχει αναλάβει τον αποκλεισμό των θαλάσσιων συνόρων του Λιβάνου ) , θα έχει να αντιμετωπίσει την τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο στερούμενη των παραπάνω μέσων . Επιπλέον η Αμερική μη μπορώντας να δώσει στην Τουρκία όσα επιθυμεί θα επιδιώξει να την κατευνάσει με Ελληνικά έξοδα , πιέζοντας μας να δεχθούμε τις τουρκικές αξιώσεις σε Αιγαίο και Κύπρο .
ε. Την Κύπρο αδυνατώ να την κατατάξω στους κερδισμένους διότι αν και για μια ακόμη φορά επιβεβαιώθηκε η στρατηγική της σημασία , φοβάμαι ότι αυτό θα είναι ένας ακόμη λόγος για παραπάνω μείωση της εθνικής κυριαρχίας της (και την επιπλέον παρέμβαση στα εσωτερικά της , του Άγγλο-Σαξονικού παράγοντα)
Καρατουλιώτης Νίκος 20 Αυγούστου 2006
Υποστράτηγος Ε.Α.
Μέλος Κ.ΕΘ.Α
Τροίας 6 Κοζάνη Τ.Κ. 50100
Τηλ .24610-27563
Στρατηγικός-πολιτικός στόχος της Αμερικής είναι η απόλυτη επικράτηση στην περιοχή η οποία αμφισβητείται έντονα από την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν . Σήμερα που η Αμερική έχει βαλτώσει στο Ιράκ και μη μπορώντας να ανοίξει ένα ακόμη μέτωπο , είδε σαν μεγάλη ευκαιρία την αποστολή ενός μηνύματος προς το Ιράν μέσα από την καταστροφή της Χεζμπολάχ (φίλα προσκείμενη προς το σιιτικό Ιράν) .
Το Ισραήλ με την επέμβαση του αυτή στόχευε (α) στη δημιουργία μιας ζώνης ασφαλείας στα Βόρεια σύνορα του(προκειμένου να ασχοληθεί αποτελεσματικότερα με το παλαιστινιακό) και (β) Στην ανανέωση της πολεμικής μηχανής του και επαναχάραξη του οδικού χάρτη της Μ . Ανατολής ακόμη περισσότερο προς το συμφέρον του , καθώς και στην επαναεπιβεβαίωση των σχέσεων του με την Αμερική ότι είναι ο μοναδικός αξιόπιστος σύμμαχος του στον ευρύτερο χώρο και την ενεργότερη στήριξη του (ένεκα αντίθεσης της διεθνής κοινής γνώμης για τα δρώμενα στην λωρίδα της Γάζας).
Η Χεζμπολάχ
Η οξυδερκής μορφή του Ναζράλα γνώριζε ότι με την απαγωγή των Ισραηλινών στρατιωτών , θα άνοιγε τον ασκό του Αιόλου , και το μοναδικό ζητούμενο είναι γιατί επέλεξε την συγκεκριμένη στιγμή . (α) Μία εκδοχή είναι για όφελος του Ιράν που δέχεται πιέσεις για το πυρηνικό του πρόγραμμα (β) Ένεκα αγανάκτησης για τα δρώμενα στην λωρίδα της Γάζας (γ) Ο ανταγωνισμός μέσα στο Ισλάμ (σουνιτικό-σιιτικό) .
«Ταμείο»
Κερδισμένοι .
α . Μεγάλος κερδισμένος η Χεζμπολάχ και ο ηγέτης της Ναζράλα που καθίσταται ρυθμιστικός παράγων στην περιοχή και στην όποια λύση θα έχει λόγο .
β . Το Ιράν και ο πρόεδρος του Αχμαντινετζάντ ο οποίος έχει κλιμακώσει την ρητορική εκστρατεία του κατά του Ισραήλ και της Αμερικής , καθώς και την επιβεβαίωση προς την διεθνή κοινή γνώμη ότι θα συνεχίσει το πυρηνικό του πρόγραμμα .
γ. Το Ισραήλ το οποίο αν και έχασε τον πόλεμο (μέσα στη λογική όταν ο τακτικός στρατός δεν κερδίζει θεωρείται χαμένος , ενώ όταν ο μη τακτικός δεν ηττάται είναι ο κερδισμένος) , με το ψήφισμα του Ο.Η.Ε. και την κατάπαυση του πυρός που κόφτηκε και ράφτηκε στα μέτρα του , κατόρθωσε τα παρακάτω .
1. Να επιτύχει τον Στρατηγικό του στόχο που ήταν η δημιουργία ζώνης στα Βόρεια σύνορα του και μάλιστα με έξοδα της Διεθνούς Κοινότητας (μιας και αυτή θα είναι υπεύθυνη ) , τόσο σε έμψυχο όσο και άψυχο υλικό , αυτό και αν είναι εβραίικο παζάρι .
2. Να αδειάσουν οι αποθήκες του από πολεμικά αποθέματα και να αντικατασταθούν με σύγχρονα μέσω της Αμερικανικής βοήθειας μιας και δέχεται το 50% του συνόλου της που δίνεται σε παγκόσμιο επίπεδο . Και το κυριότερο , μελετάται η διάθεση στο Ισραήλ ενός σύγχρονου υπερόπλου με ακτίνες λέιζερ , για την αντιπυραυλική του προστασία , μιας και ρημάχτηκε από τις κατιούσες (ο αμερικανικός στρατός δεν το έχει εφοδιασθεί ακόμη) .
3. Ο Αντιαμερικανισμός στην περιοχή να διογκωθεί και άλλο με πιθανότερο αποτέλεσμα τον επιπλέον εναγκαλισμό Η.Π.Α – Ισραήλ (στα όποια νόμιμα ή παράνομα σχέδια τους) .
δ. Η Συρία η οποία μέχρι πρότινος ήταν ένα από τα μέλη που αποτελούσαν τον άξονα του κακού , καθίσταται πλέον επίσημος συνομιλητής για την επίλυση του προβλήματος μια και είναι άμεσα συνδεδεμένη με την Χεζμπολάχ , με ενδεχόμενο το Ισραήλ να αναγκασθεί να της επιστρέψει τα υψώματα του Γκολάν κατόπιν των τελευταίων εξελίξεων .
ε. Η Ρωσία και η Κίνα είναι πανευτυχείς από το αυτογκόλ της Αμερικής , και την αποδυνάμωση της (χωρίς δική τους συμμετοχή και κόστος) .
Χαμένοι .
α. Ο μεγάλος χαμένος είναι η Αμερική που με το ολέθριο λάθος που διέπραξε μεγάλωσε τον αντιαμερικανισμό , με πιθανό κίνδυνο την πλήρη αποσταθεροποίηση της περιοχής .
β. Το σύνολον των Αραβικών καθεστώτων που βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με τους λαούς τους , και με την συμπεριφορά που επέδειξαν κατά την διάρκεια του πολέμου κινδυνεύουν ανατραπούν (αφού ακόμη και οι σιίτες του Ιράκ που αποτελούν τον κυριότερο σύμμαχο της Αμερικής στην μετά Σαντάμ εποχή , προέβησαν σε μαζικές διαδηλώσεις) .
γ. Η Τουρκία η οποία ευελπιστούσε σε μια εισβολή στο Β . Ιράκ εναντίον των κούρδων σε περίπτωση ταχείας προέλασης του Ισραήλ , παρά την απαγόρευση των Αμερικανών (λέγεται ότι το Γενικό Επιτελείο του Τουρκικού στρατού έχει σχέδια για το συγκεκριμένο θέμα , εξάλλου δεν είναι τυχαία τα κοινά στρατιωτικά γυμνάσια Ισραήλ-Τουρκίας) . Επιπλέον με την αυξανόμενη αστάθεια στην περιοχή , φαίνεται ποιο ορατός ο κίνδυνος δημιουργίας Κουρδικού κράτους .
δ. Η Ελλάδα η οποία εκτός από το δυσβάστακτο οικονομικό και στρατιωτικό κόστος (μιας και έχει αναλάβει τον αποκλεισμό των θαλάσσιων συνόρων του Λιβάνου ) , θα έχει να αντιμετωπίσει την τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο στερούμενη των παραπάνω μέσων . Επιπλέον η Αμερική μη μπορώντας να δώσει στην Τουρκία όσα επιθυμεί θα επιδιώξει να την κατευνάσει με Ελληνικά έξοδα , πιέζοντας μας να δεχθούμε τις τουρκικές αξιώσεις σε Αιγαίο και Κύπρο .
ε. Την Κύπρο αδυνατώ να την κατατάξω στους κερδισμένους διότι αν και για μια ακόμη φορά επιβεβαιώθηκε η στρατηγική της σημασία , φοβάμαι ότι αυτό θα είναι ένας ακόμη λόγος για παραπάνω μείωση της εθνικής κυριαρχίας της (και την επιπλέον παρέμβαση στα εσωτερικά της , του Άγγλο-Σαξονικού παράγοντα)
Καρατουλιώτης Νίκος 20 Αυγούστου 2006
Υποστράτηγος Ε.Α.
Μέλος Κ.ΕΘ.Α
Τροίας 6 Κοζάνη Τ.Κ. 50100
Τηλ .24610-27563
ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ ΕΜΠΡΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ΟΙ ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΙ
Οι Εβραίοι αφού περιπλανήθηκαν για αιώνες ανά την υφήλιο και κουράσθηκαν στην αναζήτηση της γης της επαγγελίας και του μεσσία , ξαφνικά εμφανίσθηκε ο ένας και μοναδικός θεός , «τέταρτος κατά σειρά μοναδικός» της περιοχής , «το πετρέλαιο» . Εδώ προσκυνά το διεθνές κεφάλαιο στο νέο σύμβολο του το « βαρέλι» που αντικατέστησε το σταυρό , και αντί για κεριά ανάβει πολέμους , καίγοντας λαούς στο θυμιατήρι του κέρδους . Ο νέος θεός με αντιπρόσωπο του επί γης τους Άγγλους , αποφάσισε να τους χαρίσει αυτό που ονειρεύονταν χρόνια .
Οι Άγγλοι χρειαζόντουσαν έναν τοποτηρητή στην περιοχή για τον έλεγχο των πετρελαϊκών κοιτασμάτων , ένεκα της πολιτικής αστάθειας την οποία οι ίδιοι είχαν φροντίσει δημιουργήσει ( διαίρει και βασίλευε ) .
29 Νοεμβρίου 1947 , καταψηφίζεται το σχέδιο διανομής της Παλαιστίνης , η οποία μέχρι τότε τελούσε υπό το καθεστώς της Βρετανικής εντολής . Έτσι με το ψήφισμα αυτό η περιοχή θα χωρισθεί σε δύο «ανεξάρτητα» κράτη , ένα Εβραϊκό και ένα Αραβικό . Ταυτόχρονα οι εβραϊκές δυνάμεις Χαγκάνα και οι Εθνοφύλακες του Έστελ και Λεχί ξεκινούν την κατάληψη των εδαφών , με αποτέλεσμα μέσα σε ένα χρόνο 700 .000 παλαιστίνιοι να ξεριζωθούν από τις εστίες τους και το 1967 να φθάσουν 3.900.000.
Από κει και ύστερα η περιοχή δεν γνώρισε ησυχία . Οι Μεγάλες Δυνάμεις με τοποτηρητή στην περιοχή το νεοσυσταθέν κράτος και εκτελεστικό όργανο την πολεμική μηχανή του , η οποία είναι δυσανάλογη για το μέγεθος του ( σχεδόν το μισό της παγκόσμιας Αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας δίνεται στο Ισραήλ ) ρημάξανε την περιοχή προκειμένου να επιβάλουν τα γεωπολιτικά τους σχέδια .
Η Γαλλία που κόπτεται σήμερα για την άμεση κατάπαυση του πυρός , ας μας πει ποιος προμήθευσε το Ισραήλ με τον πρώτο του πυρηνικό αντιδραστήρα ,ως αντάλλαγμα για τις υπηρεσίες του στον πόλεμο των 6 ημερών ( η εθνικοποίηση της διώρυγας του Σουέζ από τον Νάσερ ήταν μια από τις αιτίες πολέμου ) , υπόψη ότι αυτή τη στιγμή το Ισραήλ είναι η 5η πυρηνική δύναμη με 230 πυρηνικές κεφαλές .
Το μεσανατολικό πρόβλημα είναι δημιούργημα του τρόπου δράσης του ίδιου του καπιταλισμού , προκειμένου να υφαρπάξει τον πλούτο της περιοχής . Έτσι σε αυτή τη λογική δημιούργησε σύνορα άδικα με αποτέλεσμα να παράγουν προβλήματα περισσότερα από όσα επιλύουν .Ταυτόχρονα μέσα από ελεγχόμενες διαδικασίες κατόρθωσε να τοποθετήσει φαύλα καθεστώτα στην περιοχή τα οποία ουδόλως ανταποκρίνονται στην λαϊκή θέληση της περιοχής .
Τώρα με νέα μεγαλόπνοα σχέδια και φανφάρες η Αμερική εξαγγέλλει νέο πρόγραμμα για την περιοχή και επαναχάραξη των συνόρων της , με ταυτόχρονη εξαγωγή δημοκρατίας , προκειμένου να εισαγάγει η ίδια υπερκέρδη μέσω των πετρελαϊκών κολοσσών που την κυβερνούν . Τα συμφέροντα στην περιοχή είναι τεράστια . Το 50% των παγκόσμιων πετρελαϊκών αποθεμάτων βρίσκεται εδώ , μόνο το Ιράκ και το Κουβέιτ έχουν αποθέματα παραπάνω από 200 δισεκατομμύρια βαρέλια ( 200.000.000.000 επί 75$=15 .000 .000 .000 .000$ ) , «είναι πολλά τα λεφτά» .
Σήμερα ο Ο.Η.Ε. ανακοίνωσε ακόμη μία κατάπαυση πυρός , και επειδή το έργο το έχουμε ξαναδεί και το μόνο που έχει καταφέρει ο συγκεκριμένος οργανισμός με τις συνθήκες ειρήνης του , είναι ένας ακόμη πόλεμος μετά από λίγο ( ποια ειρήνη να επιβάλει , αφού ούτε τους στρατιώτες του δεν μπορεί να προστατεύσει , με αποτέλεσμα να δολοφονούνται εν ψυχρώ από τα Ισραηλινά στρατεύματα ) . Και επειδή αν υπήρχε τσίπα ο κ . Ανάν έπρεπε τουλάχιστον να άσπριζε από ντροπή , μπορεί να μας πει τουλάχιστον πόσα σχέδια ειρήνης υπέγραψε ο Ο.Η.Ε. για την περιοχή τα οποία στην πράξη έγιναν κουρελόχαρτα ; Και αν δεν θυμάται αυτό , μήπως μπορεί να θυμηθεί πόσα ψηφίσματα έχει εκδώσει για την αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων στην Κύπρο; τα οποία στη συνέχεια ήρθε να νομιμοποιήσει με το σχέδιο Ανάν .
Μέσα σε αυτή τη λογική (την καπιταλιστική ) και μέσα από τέτοιες πρακτικές , λύση δεν μπορεί να δοθεί στο μεσανατολικό πρόβλημα το οποίο είναι δημιούργημα των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων .
Μοναδική λύση είναι μια κοινή επανάσταση στην Μ Ανατολή με μπροστάρηδες την εργατική Αραβική και Ισραηλινή τάξη και τη δημιουργία μιας σοσιαλιστικής ομοσπονδίας κρατών στην οποία θα είναι εντεταγμένο ένα ομόσπονδο Ισραηλινό-Παλαιστινιακού κράτους ( σε ισότιμη βάση ) . Όσο για τους εμίρηδες και τους σεΐχηδες , όπως είναι αλυσοδεμένοι με τα συμφέροντα των πετρελαϊκών εταιριών και του ιμπεριαλισμού , ας τους πετάξουν σε μια γεώτρηση , αφού νωρίτερα την έχουν εθνικοποιήσει ( από το λίπος που έχουν συσσωρεύσει ίσως επιπλεύσουν και γλιτώσουν )
Κοινός τόπος της περιοχής είναι το μίσος για τον ιμπεριαλισμό που πηγάζει τόσο από την κατοχή της Παλαιστίνης και από αυτήν του Ιράκ .
Το παρελθόν έχει αποδείξει ότι η διατήρηση στρατού στις κατεχόμενες χώρες υπήρξε δυσβάστακτη για τον ιμπεριαλισμό(Κονγκό , Αλγερία κ.τ.λ) . Όσο για την Αμερική ακόμη να επουλωθούν οι πληγές της από το Βιετνάμ .
Εμπρός της γης οι κολασμένοι , για μια πραγματική λύση στο Μεσανατολικό , με μπούσουλα τα συμφέροντα των λαών , και όχι μέσα από διαδικασίες και φόρα που εξυπηρετούν το κεφάλαιο , με μόνο σίγουρο ότι το πρόβλημα θα αναπαραχθεί και οι λαοί θα ξαναπληρώσουν με πανωτόκι . Εξάλλου η Αμερική έχει βαλτώσει στο Ιράκ , τα δε καθεστώτα της περιοχής με τους «αχυράνθρωπους» σε πλήρη αντίθεση με τη λαϊκή βούληση , και συνδετικός ιστός το μίσος για τον Αμερικάνικο ιμπεριαλισμό . Η Λατινική Αμερική έτοιμη να εκραγεί . Οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις στα φόρτε τους , με αποτέλεσμα υπουργός της Γερμανίας να παρομοιάζει τον Μπούς με τον Χίτλερ και ο Ράμσφελτ να αποκαλεί την Γαλλία και την Γερμανία «παλιά Ευρώπη» . Η Ευρώπη ζαλισμένη να πορεύεται στο πουθενά με τεράστιες εσωτερικές αντιπαραθέσεις και συγκρουόμενα συμφέροντα , και η Κίνα να περιμένει στη γωνία Αν όχι τώρα , πότε ;
Καρατουλιώτης Νίκος 13 Αυγ. 2006
Υποστράτηγος Ε.Α. μέλος Κ.Ε.Θ.Α.
Τροίας 6 Κοζάνη ΤΚ 50100
ΧΕΖΜΠΟΛΑΧ
Ιστορικό και προφίλ της οργάνωσης.
Η Χεζμπολάχ (Hisb Allah) , δηλαδή πιστοί του Θεού ,είναι μία πολιτική στρατιωτική οργάνωση που στην καθομιλουμένη ερμηνεύεται και σαν « το κόμμα του Θεού» . Δημιουργήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 80 ( 1982) , με πνευματικό καθοδηγητή στο Λίβανο τον Σεΐχη Μοχάμεντ Χουσεϊν Φαντλαλάχ. Με την Ισραηλινή εισβολή στο Λίβανο το 1982 ,το Ιράκ στέλνει στην κοιλάδα Μπεκάα πλήθος φρουρών της επανάστασης προκειμένου να οργανώσουν ένα κίνημα αντίστασης ενάντια στο Ισραήλ το οποίο κίνημα εκτός των άλλων θα είχε ως σκοπό και τη δημιουργία Ισλαμικού κράτους στο Λίβανο. Έτσι λοιπόν η οργάνωση αυτή αποτελούμενη από φιλοϊρανούς κληρικούς και οπαδούς αρχίζουν αντάρτικο ενάντια στις κατοχικές δυνάμεις τόσο σε αυτές του Ισραήλ όσο και σε αυτές των Δυτικών Ειρηνευτικών Μονάδων. Από το 82 έως το 84 χρησιμοποιεί διάφορα ονόματα , όπως αυτό της « οργάνωσης της επαναστατικής δικαιοσύνης» κ.τ.λ. Στη συνέχεια πρωτοεμφανίζεται με την σημερινή της ονομασία το 1985 με επιστολή της σε εφημερίδα του Λιβάνου όπου και κηρύσσει ιερό πόλεμο ενάντια στο Ισραήλ. Από το 1984 διατηρεί έναν μικρό στρατό με περίεργη δομή αποτελούμενος από μικρές ομάδες των 5 έως 8 ατόμων ,ο στρατός αυτός ονομάζετε «Ισλαμική αντίσταση»και είναι ελαφριά εξοπλισμένος .Ο εξοπλισμός του είναι Συριακής και Ιρανικής προέλευσης , μάλλον απαρχαιωμένος με συστοιχίες εκτόξευσης «Κατιούσα» , οι οποίες και αυτές είναι όπλο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ,το βεληνεκές τους είναι περίπου 20 χλμ μεταφέρονται εύκολα από δύο άνδρες και δύσκολα εντοπίζονται από δορυφόρο , έτσι λοιπόν εξηγείτε η σπουδή των Ισραηλινών για δημιουργία ζώνης 20 χλμ. Το στρατιωτικό σκέλος της οργάνωσης αποτελείτε από 1000 μαχητές και όσο παράδοξο και αν φαίνετε αυτή τη στιγμή πολεμούν περίπου 6000 άνδρες «οι 5000 είναι αγανακτισμένοι κάτοικοι της περιοχής που έτρεξαν να συνδράμουν τους μαχητές». Ουσιαστικά αυτή τη στιγμή έχει αντιστραφεί ο ιστορικός ρόλος του Ισραήλ και ο Δαυίδ εδώ είναι η Χεζμπολάχ όπου μια χούφτα άνδρες πολεμούν τις τεθωρακισμένες Μεραρχίες του Ισραήλ «περίπου 200.000 άνδρες» , αυτοσχεδιάζοντας και πρωτοτυπώντας στον ανορθόδοξο πόλεμο . Πολλές φορές ξαναγυρίζουν νύχτα στις βομβαρδισμένες θέσεις και εξαπολύουν πυρά εναντίον των επιτιθεμένων στα νότα του με αποτέλεσμα να αιφνιδιάζονται , για αυτό βλέπουμε να βομβαρδίζουν ξανά και ξανά τις ίδιες θέσεις . Άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα της μαχητικότητας των είναι ότι οι πολεμιστές που αμύνονταν στο Μπιντ Τζμπέϊλ δεν ξεπερνούσαν τους 100 , δεν είναι τυχαία η δήλωση τραυματία ισραηλινού στρατιώτη που κατά την εφημερίδα «χααρέτζ» θεωρούσε τον εαυτό του τυχερό που γύρισε έστω και τραυματίας γιατί το Μπιντ Τζμπέϊλ είναι η «κόλαση επί γης» . Ουσιαστικά αποφεύγουν την κατά μέτωπο αντιπαράθεση με τον εχθρό επιδιδόμενοι σε ναρκοθετήσεις περασμάτων και καταστροφές των εχθρικών τεθωρακισμένων με εκπαιδευμένους κυνηγούς αρμάτων που είναι οπλισμένοι με ελαφρούς φορητούς αντιαρματικούς εκτοξευτές . Τελευταία φάνηκε να έχει και πιο σύγχρονους πυραύλους Ιρανικής προέλευσης οι οποίοι έχουν δυνατότητα βεληνεκούς άνω των 150 χλμ. Ανώτερο όργανο της οργάνωσης είναι το Ανώτατο Συμβούλιο που αποτελείται από 17 σιίτες ulama ( δικαστές , στρατιωτικοί , και θρησκευτικοί αρχηγοί ) . Στο παραπάνω όργανο συμμετέχουν και εκπρόσωποι των περιοχών που διοικούνται από την οργάνωση( Βυρητός , κοιλάδα Μπεκάα ,νότιος Λίβανος ) .
Στρατηγικός στόχος της οργάνωσης ήταν η απόσυρση των κατοχικών στρατευμάτων του Ισραήλ στο Λίβανο και συγκεκριμένα από τη « ζώνη ασφαλείας » που είχαν δημιουργήσει τα Ισραηλινά στρατεύματα στο νότιο Λίβανο , βόρεια των συνόρων του Ισραήλ.
Η Χεζμπολάχ εκπροσωπεί την μεγαλύτερη κοινότητα του Λιβάνου που είναι οι σιίτες(40%).To Ισλάμ χωρίζεται σε δυο μεγάλες θρησκευτικές κοινότητες ή δόγματα , σε αυτή των Σουνιτών και των Σιιτών. Οι μεν σουνίτες είναι το μαλακό Ισλάμ ή κοσμικό αν Θέλετε ( Σαντάμ Χουσεϊν , Μπίν Λάντεν ) με κύριο εκπρόσωπο τους τη Σαουδική Αραβία (παρότι ο οίκος των Σαούντ είναι ο κύριος εκφραστής των Ουαχαβιτών ) . Οι δε Σιίτες είναι το σκληρό Ισλάμ με κύριο εκφραστή του το Ιράν . Δηλαδή κάτι ανάλογο μεταξύ ορθοδοξίας και καθολικισμού .Έτσι λοιπόν ως πρότυπο του υπήρξε η Ιρανική επανάσταση με τους φρουρούς της .
Οι Η.Π.Α. και το Ισραήλ ισχυρίζονται ότι χρηματοδοτούνται από το Ιράν , πράγμα το οποίο οι ίδιοι αρνούνται λέγοντας ότι τα οικονομικά τους στηρίζονται σε εθελοντικές εισφορές .Η οργάνωση έχει υποστηρικτές σε όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές χώρες και στην Αμερική καθόσον πολλά από τα μέλη της διώκονται από την πατρίδα τους και βρίσκοντας καταφύγιο στη δύση χρηματοδοτούν τον αγώνα . Γίνεται λόγος και για εισροή χρημάτων από διάφορες παράνομες ενέργειες όπως λαθραίας διακίνησης διαμαντιών τσιγάρων ναρκωτικών κ.τ.λ. Γεγονός πάντως είναι ότι στρατιωτικά και πολιτικά στηρίζονται από τη Συρία και το Ιράν.
Ο στρατηγικός στόχος της οργάνωσης επετεύχθη το Μάιο του 2000 με την αποχώρηση των Ισραηλινών στρατευμάτων αφού η οργάνωση κατόρθωσε να κάνει το βίο αβίωτο στα Ισραηλινά στρατεύματα . Σημειολογικά θα αναφέρω ότι μόνον το 1993 κατά τη διάρκεια της «Επιχείρησης Ευθύνη» , κατά την οποία Ισραηλινά στρατεύματα βομβάρδισαν την Χεζμπολάχ για μία εβδομάδα , αυτή ανταπάντησε με 150 πυραύλους Κατιούσα που έπληξαν το Ισραήλ και το ανάγκασαν να διακόψει τις επιχειρήσεις του προκειμένου να αποφύγει τα αντίποινα . Το 1997 τριάντα εννέα ισραηλινοί στρατιώτες σκοτώθηκαν σε φυλάκια του Ν. Λιβάνου από καταδρομικές ενέργειες της οργάνωσης . Έτσι το 2000 το Ισραήλ αναγκάζετε να αποχωρήσει από το Λίβανο με αποτέλεσμα η Χεζμπολάχ να κερδίσει την εκτίμηση του συνόλου του Λι-βανικού λαού και στις τελευταίες εκλογές να εκπροσωπηθεί στο κοινοβούλιο του Λιβάνου σαρώνοντας στον νότιο τμήμα της χώρας όπου σε συνεργασία με την Αμάλ*κέρδισε και τις 23 βουλευτικές έδρες (τα δύο σιιτικά κινήματα 14 έδρες που περιέρχονται στη σιιτική κοινότητα και οι φυλοσύριοι σύμμαχοι τους , 5 χριστιανοί ,3 σουνίτες , και ένας δρούζος κατέλαβαν τις υπόλοιπες θέσεις ). Δεν είναι τυχαίο που ο Μαρωνίτης «χριστιανός» , πρόεδρος του Λιβάνου δήλωσε «για εμάς τους Λιβανέζους η Χεζμπολάχ είναι ένα κίνημα εθνικής αντίστασης . Αν δεν υπήρχε η οργάνωση ,δεν θα μπορούσαμε να ελευθερώσουμε τη γη μας . Λόγω αυτού , έχουμε σε μεγάλη εκτίμηση το κίνημα της Χεζμπολάχ.
Δομή και δυνατότητες της οργάνωσης.
Η Χεζμπολάχ διαθέτει μεγάλη δύναμη και ένα τεράστιο δίκτυο συλλογής πληροφοριών χρησιμοποιώντας μεθόδους ανάλογες με αυτές της Μοσάντ . Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η διείσδυση πρακτόρων της στον κρατικό μηχανισμό του Ισραήλ μέσω ανθρώπων της που μιλούν άπταιστα τα εβραϊκά . Η συνεργασία της με άλλες παρεμφερείς οργανώσεις της περιοχής όπως αυτής της Χαμάς ,της Ισλαμικής Τζιχάντ και της μεγάλης συμπάθειας του αραβικού λαού «μια και είναι η μόνη που αποκατέστησε το γόητρο τους» , της δίνει τη δυνατότητα να πραγματοποιεί επιχειρήσεις που μέχρι πρότινος ήταν κάτι αδιανόητο για τον αραβικό κόσμο. Χαρακτηριστικά θα αναφέρω το παρακάτω περιστατικό. Όταν το 1994 Ισραηλινοί κομάντος εισέβαλαν με ελικόπτερο βαθειά στην κοιλάδα Μπεκάα και απήγαγαν τον Dirani (ηγετικό στέλεχος του ένοπλου τμήματος της Αμαλ) o Ναζράλα ανταπάντησε με ένα φορτηγό γεμάτο εκρηκτικά εναντίον της Αργεντινό- Ισραηλινής ένωσης στο Μπουένος Άιρες σκοτώνοντας 85 ανθρώπους . Αν και η Χεζμπολάχ αρνήθηκε κάθε ανάμιξη , εν τούτοις η έρευνα των αρχών της Αργεντινής διαπίστωσαν την ανάμιξη της . Γεγονός είναι ότι το Ισραήλ πήρε το μήνυμα ότι το χέρι της οργάνωσης είναι μακρύ και οι δυνατότητες της τεράστιες , με αποτέλεσμα παρόλο που το Ισραήλ είχε εκπαιδεύσει πράκτορες για τη δολοφονία του Ναζράλα , να αναστείλει τα σχέδια του και ο Ναζράλα να κυκλοφορεί ελεύθερος χωρίς ιδιαίτερα μέτρα προφύλαξης. Στις 26 Ιουλίου 2006 δηλαδή λίγο μετά την έναρξη των επιχειρήσεων , οι δυνάμεις του Λιβάνου συνέλαβαν 36 πράκτορες της Μοσάντ κατόπιν υποδείξεως της Χεζμπολάχ , στην κυριολεξία «ξεδόντιασε» το Ισραηλινό δίκτυο πληροφοριών και ίσως έτσι να εξηγείται το ότι ενώ στην αρχή οι βομβαρδισμοί ήταν επιλεκτικοί στη συνέχεια ακολούθησαν τυφλά κτυπήματα με αποτέλεσμα τον ξεσηκωμό της διεθνής κοινής γνώμης.
Κοινωνικό έργο της Χεζμπολάχ
Η οργάνωση δραστηριοποιείται έντονα στον κοινωνικό τομέα λειτουργώντας τουλάχιστον τέσσερα νοσοκομεία , δώδεκα κλινικές ,δώδεκα σχολεία , πληθώρα ορφανοτροφείων , δύο αγροτικά κέντρα τα οποία φροντίζουν για την επιμόρφωση των αγροτών και την τεχνική υποστήριξη τους καθώς και την παροχή πληροφοριών . Δίκτυο διανομής βοήθειας προς τους αναξιοπαθούντες και συγκεκριμένα φτωχά νοικοκυριά του Λιβάνου έβρισκαν το πρωί έξω από την πόρτα του σπιτιού τους τρόφιμα και ένα δοχείο πετρέλαιο τα οποία κατά τη διάρκεια της νύχτας τα είχε αφήσει η οργάνωση με αυτόν το διακριτικό τρόπο προκειμένου να μην αισθανθούν ταπεινωμένοι. Διαθέτει τηλεοπτικό σταθμό το Αλ μανάρ και έναν ραδιοφωνικό σταθμό . Υποκαθιστά το κράτος όπου παρουσιάζει έλλειμμα «μέχρι και σκουπίδια μαζεύει» . Επίσης έχει αναπτύξει ένα ισχυρό τεχνικό δίκτυο το οποίο προσφέρει βοήθεια στους κατοίκους της περιοχής , «ξαφνικά χτυπούν την πόρτα σου και σε ρωτούν αν χρειάζεσαι βοήθεια για τα κουφώματα ; σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στα επισκευάζουν και στη συνέχεια φεύγουν αφού σε ευχαριστήσουν για την ευκαιρία που τους έδωσες να υπηρετήσουν το συνάνθρωπο τους» .
Ακόμη και στη Σρι Λάνκα που πρόσφατα πλήγηκε από το τσουνάμι ανέπτυξε αξιόλογο κοινωνικό έργο . Οι μουσουλμάνοι που αποτελούν τη μειονότητα της περιοχής «8%» , θεωρούνται προνομιούχοι καθόσον έχουν τις καλύτερες σκηνές και το καθαρότερο συσσίτιο το οποίο μοιράζεται στο τζαμί . Τα κέντρα υγείας , νοσοκομεία , βιβλιοθήκη και τζαμιά , όλα έχουν ανηρτημένη τη σημαία της Χεζμπολάχ .
Πολιτικά αίτια δημιουργίας της Χεζμπολάχ και του φαινομένου Ναζράλα.
Το 1975 και κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου ο Συριακός στρατός εισέβαλε στο Λίβανο κατόπιν αιτήματος και των χριστιανών . Ο τότε υπουργός άμυνας του Ισραήλ Σιμόν Πέρεζ μαζί με μια παρέα ανεγκέφαλων και συνεπικουρούμενοι από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης απαίτησαν από την Κυβέρνηση , να απομακρυνθούν τα Συριακά στρατεύματα . Παρά τις αντιδράσεις του τότε πρωθυπουργού Γιτζάκ Ράμπιν και τους ισχυρισμούς του ότι , είναι προς το συμφέρον του Ισραήλ να συνορεύει στη συγκεκριμένη περιοχή με Συριακό στρατό , ο οποίος στην εν λόγο περιοχή λειτουργεί σταθεροποιητικά «όπως ακριβώς συνέβαινε και στα σύνορα του με τη Συρία» , εν τούτοις υπερίσχυσαν οι απόψεις των ανεγκέφαλων της «παρέας» του Σιμόν Πέρεζ με αποτέλεσμα να απομακρυνθεί Συριακός στρατός και το κενό που άφησε να το καταλάβει η Ο.Α.Π. Στη συνέχεια το 1982 ο Αριέλ Σαρόν εκδίώξε την Ο.Α.Π και την θέση της κατέλαβε η Χεζμπολάχ.
Κάτι το ανάλογο συνέβει και με τον Hassan Nasralla . Τον Φεβρουάριο του 1992 Ισραηλινό ελικόπτερο δολοφόνησε τον Musawi που ήταν φίλα προσκείμενος προς τη Δαμασκό .Την θέση του μετριοπαθούς δολοφονιθέντος , και ύστερα από μεσολάβηση του Αγιατολάχ Χαμενέι τη θέση του κατέλαβε ο Ναζράλα . Έτσι λοιπόν παρατηρούμε , ότι το Ισραήλ προσπάθησε να εξαφανίσει με τη βία , στη θέση του φύτρωνε κάτι ποιο δυνατό και άγριο. Παρόλα αυτά επιμένουν επαναλαμβάνοντας το ίδιο λάθος της ωμής και τυφλής βίας , στερούμενης πολιτικής σκέψης και στρατηγικού σχεδιασμού .
Hassan Nasralla .
Γεννήθηκε το1960 σε στρατόπεδο προσφύγων στην Α. Βηρυτό από οικογένεια που κατάγεται από ένα μικρό χωριό της Τύρου στο νότιο Λίβανο. Από μικρός άρχισε να διαβάζει το κοράνι και ήταν ο μεγαλύτερος από τα εννέα αδέρφια του . Ήταν καλός μαθητής και γρήγορα ξεχώρισε από τους συμμαθητές του με αποτέλεσμα να τον προσέξουν οι δάσκαλοι του και να τον προωθήσουν για θρησκευτικές σπουδές στη Νατζάφ του Ιράκ «Σιιτική σχολή», δάσκαλο είχε τον Musawi «αυτόν που εκδικήθηκε τον θάνατο του με την επιχείρηση στην Αργεντινή» . Το 1978 αναγκάσθηκε μαζί με τον δάσκαλο του και πλήθος συμφοιτητών του να εγκαταλείψουν το Ιράκ και να επιστρέψουν στο Λίβανο . Εκεί συνεχίζει τις σπουδές του στο Ισλαμικό ινστιτούτο που δημιουργεί ο δάσκαλος του και αποκτά σωρεία οπαδών. Συμμετέχει ως ιδρυτικό μέλος στη δημιουργία της Χεζμπολάχ και διακρίνεται για την γενναιότητα του , το 1989 τραυματίσθηκε στο πεδίο της μάχης ,όντας επικεφαλής του στρατιωτικού σκέλους της οργάνωσης και μέλος του πολιτικού γραφείου .
Έχει πολιτικό τρόπο σκέψης και απόρροια αυτής είναι ο ελιγμός που τον διέπει , χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι ενώ καταδίκασε την δολοφονία του Ραφίκ Χαρίρι και υποστήριξε την «επανάσταση των κέδρων» , ταυτόχρονα διατήρησε άριστες σχέσεις με τον πρόεδρο της Συρίας , επίσης την επομένη του χτυπήματος της 11ης Σεπτέμβρη δεν δίστασε να χαρακτηρίσει τον υπαρχηγό της οργάνωσης σαν ψυχωτικό τρομοκράτη .
Ο Ναζράλα είναι παντρεμένος με τη Fatima Yassin και έχουν τέσσερα παιδιά . Ζει λιτά με την οικογένεια του και διοικεί τους άνδρες του με το παράδειγμα . Είχε και έναν άλλο γιο τον Hadi ο οποίος σκοτώθηκε σαν απλός μαχητής το 1997 στο Ν . Λίβανο σε σύγκρουση με τον Ισραηλινό στρατό , σε ηλικία 18 ετών .
Συνοψίζοντας όλα τα παραπάνω διαπιστώνουμε ότι η Χεζμπολάχ δεν είναι μόνο η ένοπλη αντίσταση που διέσωσε το κύρος του Αραβικού κόσμου αλλά πάνω από όλα είναι στάση ζωής που υποκατέστησε ακόμη και το ανύπαρκτο κράτος δίνοντας όραμα και ελπίδα στους κατοίκους της περιοχής και σε πολλές περιπτώσεις υποκαθιστώντας ακόμη και το ίδιο το κράτος . Να γιατί λοιπόν καμία λύση δεν μπορεί να δοθεί χωρίς τη συναίνεση της .
*Αμάλ : Η ισλαμική Αμάλ είναι μια μικρή , αλλά ιδιαίτερα μαχητική οργάνωση η οποία διατηρεί στενές σχέσεις με τη Χεζμπολάχ . Έχει αναλάβει την ευθύνη για πολλές βίαιες ενέργειες , μεταξύ των οποίων και την επίθεση κατά της Ναυτικής Βάσης των Η.Π.Α. στη Βηρυτό . Η Ισλαμική Αμάλ , δημιούργησε την Ισλαμική Τζιχάντ , η οποία ανέλαβε την ευθύνη των επεισοδίων κατά των Αμερικανών και Γάλλων το 1983 στη Βηρυτό.
Καρατουλιώτης Νίκος 10 Αυγούστου 2006
Υποστράτηγος Ε.Α
Τροίας 6 Κοζάνη Τ.Κ 50100
Τηλ. 24610-27563
Η Χεζμπολάχ (Hisb Allah) , δηλαδή πιστοί του Θεού ,είναι μία πολιτική στρατιωτική οργάνωση που στην καθομιλουμένη ερμηνεύεται και σαν « το κόμμα του Θεού» . Δημιουργήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 80 ( 1982) , με πνευματικό καθοδηγητή στο Λίβανο τον Σεΐχη Μοχάμεντ Χουσεϊν Φαντλαλάχ. Με την Ισραηλινή εισβολή στο Λίβανο το 1982 ,το Ιράκ στέλνει στην κοιλάδα Μπεκάα πλήθος φρουρών της επανάστασης προκειμένου να οργανώσουν ένα κίνημα αντίστασης ενάντια στο Ισραήλ το οποίο κίνημα εκτός των άλλων θα είχε ως σκοπό και τη δημιουργία Ισλαμικού κράτους στο Λίβανο. Έτσι λοιπόν η οργάνωση αυτή αποτελούμενη από φιλοϊρανούς κληρικούς και οπαδούς αρχίζουν αντάρτικο ενάντια στις κατοχικές δυνάμεις τόσο σε αυτές του Ισραήλ όσο και σε αυτές των Δυτικών Ειρηνευτικών Μονάδων. Από το 82 έως το 84 χρησιμοποιεί διάφορα ονόματα , όπως αυτό της « οργάνωσης της επαναστατικής δικαιοσύνης» κ.τ.λ. Στη συνέχεια πρωτοεμφανίζεται με την σημερινή της ονομασία το 1985 με επιστολή της σε εφημερίδα του Λιβάνου όπου και κηρύσσει ιερό πόλεμο ενάντια στο Ισραήλ. Από το 1984 διατηρεί έναν μικρό στρατό με περίεργη δομή αποτελούμενος από μικρές ομάδες των 5 έως 8 ατόμων ,ο στρατός αυτός ονομάζετε «Ισλαμική αντίσταση»και είναι ελαφριά εξοπλισμένος .Ο εξοπλισμός του είναι Συριακής και Ιρανικής προέλευσης , μάλλον απαρχαιωμένος με συστοιχίες εκτόξευσης «Κατιούσα» , οι οποίες και αυτές είναι όπλο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ,το βεληνεκές τους είναι περίπου 20 χλμ μεταφέρονται εύκολα από δύο άνδρες και δύσκολα εντοπίζονται από δορυφόρο , έτσι λοιπόν εξηγείτε η σπουδή των Ισραηλινών για δημιουργία ζώνης 20 χλμ. Το στρατιωτικό σκέλος της οργάνωσης αποτελείτε από 1000 μαχητές και όσο παράδοξο και αν φαίνετε αυτή τη στιγμή πολεμούν περίπου 6000 άνδρες «οι 5000 είναι αγανακτισμένοι κάτοικοι της περιοχής που έτρεξαν να συνδράμουν τους μαχητές». Ουσιαστικά αυτή τη στιγμή έχει αντιστραφεί ο ιστορικός ρόλος του Ισραήλ και ο Δαυίδ εδώ είναι η Χεζμπολάχ όπου μια χούφτα άνδρες πολεμούν τις τεθωρακισμένες Μεραρχίες του Ισραήλ «περίπου 200.000 άνδρες» , αυτοσχεδιάζοντας και πρωτοτυπώντας στον ανορθόδοξο πόλεμο . Πολλές φορές ξαναγυρίζουν νύχτα στις βομβαρδισμένες θέσεις και εξαπολύουν πυρά εναντίον των επιτιθεμένων στα νότα του με αποτέλεσμα να αιφνιδιάζονται , για αυτό βλέπουμε να βομβαρδίζουν ξανά και ξανά τις ίδιες θέσεις . Άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα της μαχητικότητας των είναι ότι οι πολεμιστές που αμύνονταν στο Μπιντ Τζμπέϊλ δεν ξεπερνούσαν τους 100 , δεν είναι τυχαία η δήλωση τραυματία ισραηλινού στρατιώτη που κατά την εφημερίδα «χααρέτζ» θεωρούσε τον εαυτό του τυχερό που γύρισε έστω και τραυματίας γιατί το Μπιντ Τζμπέϊλ είναι η «κόλαση επί γης» . Ουσιαστικά αποφεύγουν την κατά μέτωπο αντιπαράθεση με τον εχθρό επιδιδόμενοι σε ναρκοθετήσεις περασμάτων και καταστροφές των εχθρικών τεθωρακισμένων με εκπαιδευμένους κυνηγούς αρμάτων που είναι οπλισμένοι με ελαφρούς φορητούς αντιαρματικούς εκτοξευτές . Τελευταία φάνηκε να έχει και πιο σύγχρονους πυραύλους Ιρανικής προέλευσης οι οποίοι έχουν δυνατότητα βεληνεκούς άνω των 150 χλμ. Ανώτερο όργανο της οργάνωσης είναι το Ανώτατο Συμβούλιο που αποτελείται από 17 σιίτες ulama ( δικαστές , στρατιωτικοί , και θρησκευτικοί αρχηγοί ) . Στο παραπάνω όργανο συμμετέχουν και εκπρόσωποι των περιοχών που διοικούνται από την οργάνωση( Βυρητός , κοιλάδα Μπεκάα ,νότιος Λίβανος ) .
Στρατηγικός στόχος της οργάνωσης ήταν η απόσυρση των κατοχικών στρατευμάτων του Ισραήλ στο Λίβανο και συγκεκριμένα από τη « ζώνη ασφαλείας » που είχαν δημιουργήσει τα Ισραηλινά στρατεύματα στο νότιο Λίβανο , βόρεια των συνόρων του Ισραήλ.
Η Χεζμπολάχ εκπροσωπεί την μεγαλύτερη κοινότητα του Λιβάνου που είναι οι σιίτες(40%).To Ισλάμ χωρίζεται σε δυο μεγάλες θρησκευτικές κοινότητες ή δόγματα , σε αυτή των Σουνιτών και των Σιιτών. Οι μεν σουνίτες είναι το μαλακό Ισλάμ ή κοσμικό αν Θέλετε ( Σαντάμ Χουσεϊν , Μπίν Λάντεν ) με κύριο εκπρόσωπο τους τη Σαουδική Αραβία (παρότι ο οίκος των Σαούντ είναι ο κύριος εκφραστής των Ουαχαβιτών ) . Οι δε Σιίτες είναι το σκληρό Ισλάμ με κύριο εκφραστή του το Ιράν . Δηλαδή κάτι ανάλογο μεταξύ ορθοδοξίας και καθολικισμού .Έτσι λοιπόν ως πρότυπο του υπήρξε η Ιρανική επανάσταση με τους φρουρούς της .
Οι Η.Π.Α. και το Ισραήλ ισχυρίζονται ότι χρηματοδοτούνται από το Ιράν , πράγμα το οποίο οι ίδιοι αρνούνται λέγοντας ότι τα οικονομικά τους στηρίζονται σε εθελοντικές εισφορές .Η οργάνωση έχει υποστηρικτές σε όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές χώρες και στην Αμερική καθόσον πολλά από τα μέλη της διώκονται από την πατρίδα τους και βρίσκοντας καταφύγιο στη δύση χρηματοδοτούν τον αγώνα . Γίνεται λόγος και για εισροή χρημάτων από διάφορες παράνομες ενέργειες όπως λαθραίας διακίνησης διαμαντιών τσιγάρων ναρκωτικών κ.τ.λ. Γεγονός πάντως είναι ότι στρατιωτικά και πολιτικά στηρίζονται από τη Συρία και το Ιράν.
Ο στρατηγικός στόχος της οργάνωσης επετεύχθη το Μάιο του 2000 με την αποχώρηση των Ισραηλινών στρατευμάτων αφού η οργάνωση κατόρθωσε να κάνει το βίο αβίωτο στα Ισραηλινά στρατεύματα . Σημειολογικά θα αναφέρω ότι μόνον το 1993 κατά τη διάρκεια της «Επιχείρησης Ευθύνη» , κατά την οποία Ισραηλινά στρατεύματα βομβάρδισαν την Χεζμπολάχ για μία εβδομάδα , αυτή ανταπάντησε με 150 πυραύλους Κατιούσα που έπληξαν το Ισραήλ και το ανάγκασαν να διακόψει τις επιχειρήσεις του προκειμένου να αποφύγει τα αντίποινα . Το 1997 τριάντα εννέα ισραηλινοί στρατιώτες σκοτώθηκαν σε φυλάκια του Ν. Λιβάνου από καταδρομικές ενέργειες της οργάνωσης . Έτσι το 2000 το Ισραήλ αναγκάζετε να αποχωρήσει από το Λίβανο με αποτέλεσμα η Χεζμπολάχ να κερδίσει την εκτίμηση του συνόλου του Λι-βανικού λαού και στις τελευταίες εκλογές να εκπροσωπηθεί στο κοινοβούλιο του Λιβάνου σαρώνοντας στον νότιο τμήμα της χώρας όπου σε συνεργασία με την Αμάλ*κέρδισε και τις 23 βουλευτικές έδρες (τα δύο σιιτικά κινήματα 14 έδρες που περιέρχονται στη σιιτική κοινότητα και οι φυλοσύριοι σύμμαχοι τους , 5 χριστιανοί ,3 σουνίτες , και ένας δρούζος κατέλαβαν τις υπόλοιπες θέσεις ). Δεν είναι τυχαίο που ο Μαρωνίτης «χριστιανός» , πρόεδρος του Λιβάνου δήλωσε «για εμάς τους Λιβανέζους η Χεζμπολάχ είναι ένα κίνημα εθνικής αντίστασης . Αν δεν υπήρχε η οργάνωση ,δεν θα μπορούσαμε να ελευθερώσουμε τη γη μας . Λόγω αυτού , έχουμε σε μεγάλη εκτίμηση το κίνημα της Χεζμπολάχ.
Δομή και δυνατότητες της οργάνωσης.
Η Χεζμπολάχ διαθέτει μεγάλη δύναμη και ένα τεράστιο δίκτυο συλλογής πληροφοριών χρησιμοποιώντας μεθόδους ανάλογες με αυτές της Μοσάντ . Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η διείσδυση πρακτόρων της στον κρατικό μηχανισμό του Ισραήλ μέσω ανθρώπων της που μιλούν άπταιστα τα εβραϊκά . Η συνεργασία της με άλλες παρεμφερείς οργανώσεις της περιοχής όπως αυτής της Χαμάς ,της Ισλαμικής Τζιχάντ και της μεγάλης συμπάθειας του αραβικού λαού «μια και είναι η μόνη που αποκατέστησε το γόητρο τους» , της δίνει τη δυνατότητα να πραγματοποιεί επιχειρήσεις που μέχρι πρότινος ήταν κάτι αδιανόητο για τον αραβικό κόσμο. Χαρακτηριστικά θα αναφέρω το παρακάτω περιστατικό. Όταν το 1994 Ισραηλινοί κομάντος εισέβαλαν με ελικόπτερο βαθειά στην κοιλάδα Μπεκάα και απήγαγαν τον Dirani (ηγετικό στέλεχος του ένοπλου τμήματος της Αμαλ) o Ναζράλα ανταπάντησε με ένα φορτηγό γεμάτο εκρηκτικά εναντίον της Αργεντινό- Ισραηλινής ένωσης στο Μπουένος Άιρες σκοτώνοντας 85 ανθρώπους . Αν και η Χεζμπολάχ αρνήθηκε κάθε ανάμιξη , εν τούτοις η έρευνα των αρχών της Αργεντινής διαπίστωσαν την ανάμιξη της . Γεγονός είναι ότι το Ισραήλ πήρε το μήνυμα ότι το χέρι της οργάνωσης είναι μακρύ και οι δυνατότητες της τεράστιες , με αποτέλεσμα παρόλο που το Ισραήλ είχε εκπαιδεύσει πράκτορες για τη δολοφονία του Ναζράλα , να αναστείλει τα σχέδια του και ο Ναζράλα να κυκλοφορεί ελεύθερος χωρίς ιδιαίτερα μέτρα προφύλαξης. Στις 26 Ιουλίου 2006 δηλαδή λίγο μετά την έναρξη των επιχειρήσεων , οι δυνάμεις του Λιβάνου συνέλαβαν 36 πράκτορες της Μοσάντ κατόπιν υποδείξεως της Χεζμπολάχ , στην κυριολεξία «ξεδόντιασε» το Ισραηλινό δίκτυο πληροφοριών και ίσως έτσι να εξηγείται το ότι ενώ στην αρχή οι βομβαρδισμοί ήταν επιλεκτικοί στη συνέχεια ακολούθησαν τυφλά κτυπήματα με αποτέλεσμα τον ξεσηκωμό της διεθνής κοινής γνώμης.
Κοινωνικό έργο της Χεζμπολάχ
Η οργάνωση δραστηριοποιείται έντονα στον κοινωνικό τομέα λειτουργώντας τουλάχιστον τέσσερα νοσοκομεία , δώδεκα κλινικές ,δώδεκα σχολεία , πληθώρα ορφανοτροφείων , δύο αγροτικά κέντρα τα οποία φροντίζουν για την επιμόρφωση των αγροτών και την τεχνική υποστήριξη τους καθώς και την παροχή πληροφοριών . Δίκτυο διανομής βοήθειας προς τους αναξιοπαθούντες και συγκεκριμένα φτωχά νοικοκυριά του Λιβάνου έβρισκαν το πρωί έξω από την πόρτα του σπιτιού τους τρόφιμα και ένα δοχείο πετρέλαιο τα οποία κατά τη διάρκεια της νύχτας τα είχε αφήσει η οργάνωση με αυτόν το διακριτικό τρόπο προκειμένου να μην αισθανθούν ταπεινωμένοι. Διαθέτει τηλεοπτικό σταθμό το Αλ μανάρ και έναν ραδιοφωνικό σταθμό . Υποκαθιστά το κράτος όπου παρουσιάζει έλλειμμα «μέχρι και σκουπίδια μαζεύει» . Επίσης έχει αναπτύξει ένα ισχυρό τεχνικό δίκτυο το οποίο προσφέρει βοήθεια στους κατοίκους της περιοχής , «ξαφνικά χτυπούν την πόρτα σου και σε ρωτούν αν χρειάζεσαι βοήθεια για τα κουφώματα ; σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στα επισκευάζουν και στη συνέχεια φεύγουν αφού σε ευχαριστήσουν για την ευκαιρία που τους έδωσες να υπηρετήσουν το συνάνθρωπο τους» .
Ακόμη και στη Σρι Λάνκα που πρόσφατα πλήγηκε από το τσουνάμι ανέπτυξε αξιόλογο κοινωνικό έργο . Οι μουσουλμάνοι που αποτελούν τη μειονότητα της περιοχής «8%» , θεωρούνται προνομιούχοι καθόσον έχουν τις καλύτερες σκηνές και το καθαρότερο συσσίτιο το οποίο μοιράζεται στο τζαμί . Τα κέντρα υγείας , νοσοκομεία , βιβλιοθήκη και τζαμιά , όλα έχουν ανηρτημένη τη σημαία της Χεζμπολάχ .
Πολιτικά αίτια δημιουργίας της Χεζμπολάχ και του φαινομένου Ναζράλα.
Το 1975 και κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου ο Συριακός στρατός εισέβαλε στο Λίβανο κατόπιν αιτήματος και των χριστιανών . Ο τότε υπουργός άμυνας του Ισραήλ Σιμόν Πέρεζ μαζί με μια παρέα ανεγκέφαλων και συνεπικουρούμενοι από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης απαίτησαν από την Κυβέρνηση , να απομακρυνθούν τα Συριακά στρατεύματα . Παρά τις αντιδράσεις του τότε πρωθυπουργού Γιτζάκ Ράμπιν και τους ισχυρισμούς του ότι , είναι προς το συμφέρον του Ισραήλ να συνορεύει στη συγκεκριμένη περιοχή με Συριακό στρατό , ο οποίος στην εν λόγο περιοχή λειτουργεί σταθεροποιητικά «όπως ακριβώς συνέβαινε και στα σύνορα του με τη Συρία» , εν τούτοις υπερίσχυσαν οι απόψεις των ανεγκέφαλων της «παρέας» του Σιμόν Πέρεζ με αποτέλεσμα να απομακρυνθεί Συριακός στρατός και το κενό που άφησε να το καταλάβει η Ο.Α.Π. Στη συνέχεια το 1982 ο Αριέλ Σαρόν εκδίώξε την Ο.Α.Π και την θέση της κατέλαβε η Χεζμπολάχ.
Κάτι το ανάλογο συνέβει και με τον Hassan Nasralla . Τον Φεβρουάριο του 1992 Ισραηλινό ελικόπτερο δολοφόνησε τον Musawi που ήταν φίλα προσκείμενος προς τη Δαμασκό .Την θέση του μετριοπαθούς δολοφονιθέντος , και ύστερα από μεσολάβηση του Αγιατολάχ Χαμενέι τη θέση του κατέλαβε ο Ναζράλα . Έτσι λοιπόν παρατηρούμε , ότι το Ισραήλ προσπάθησε να εξαφανίσει με τη βία , στη θέση του φύτρωνε κάτι ποιο δυνατό και άγριο. Παρόλα αυτά επιμένουν επαναλαμβάνοντας το ίδιο λάθος της ωμής και τυφλής βίας , στερούμενης πολιτικής σκέψης και στρατηγικού σχεδιασμού .
Hassan Nasralla .
Γεννήθηκε το1960 σε στρατόπεδο προσφύγων στην Α. Βηρυτό από οικογένεια που κατάγεται από ένα μικρό χωριό της Τύρου στο νότιο Λίβανο. Από μικρός άρχισε να διαβάζει το κοράνι και ήταν ο μεγαλύτερος από τα εννέα αδέρφια του . Ήταν καλός μαθητής και γρήγορα ξεχώρισε από τους συμμαθητές του με αποτέλεσμα να τον προσέξουν οι δάσκαλοι του και να τον προωθήσουν για θρησκευτικές σπουδές στη Νατζάφ του Ιράκ «Σιιτική σχολή», δάσκαλο είχε τον Musawi «αυτόν που εκδικήθηκε τον θάνατο του με την επιχείρηση στην Αργεντινή» . Το 1978 αναγκάσθηκε μαζί με τον δάσκαλο του και πλήθος συμφοιτητών του να εγκαταλείψουν το Ιράκ και να επιστρέψουν στο Λίβανο . Εκεί συνεχίζει τις σπουδές του στο Ισλαμικό ινστιτούτο που δημιουργεί ο δάσκαλος του και αποκτά σωρεία οπαδών. Συμμετέχει ως ιδρυτικό μέλος στη δημιουργία της Χεζμπολάχ και διακρίνεται για την γενναιότητα του , το 1989 τραυματίσθηκε στο πεδίο της μάχης ,όντας επικεφαλής του στρατιωτικού σκέλους της οργάνωσης και μέλος του πολιτικού γραφείου .
Έχει πολιτικό τρόπο σκέψης και απόρροια αυτής είναι ο ελιγμός που τον διέπει , χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι ενώ καταδίκασε την δολοφονία του Ραφίκ Χαρίρι και υποστήριξε την «επανάσταση των κέδρων» , ταυτόχρονα διατήρησε άριστες σχέσεις με τον πρόεδρο της Συρίας , επίσης την επομένη του χτυπήματος της 11ης Σεπτέμβρη δεν δίστασε να χαρακτηρίσει τον υπαρχηγό της οργάνωσης σαν ψυχωτικό τρομοκράτη .
Ο Ναζράλα είναι παντρεμένος με τη Fatima Yassin και έχουν τέσσερα παιδιά . Ζει λιτά με την οικογένεια του και διοικεί τους άνδρες του με το παράδειγμα . Είχε και έναν άλλο γιο τον Hadi ο οποίος σκοτώθηκε σαν απλός μαχητής το 1997 στο Ν . Λίβανο σε σύγκρουση με τον Ισραηλινό στρατό , σε ηλικία 18 ετών .
Συνοψίζοντας όλα τα παραπάνω διαπιστώνουμε ότι η Χεζμπολάχ δεν είναι μόνο η ένοπλη αντίσταση που διέσωσε το κύρος του Αραβικού κόσμου αλλά πάνω από όλα είναι στάση ζωής που υποκατέστησε ακόμη και το ανύπαρκτο κράτος δίνοντας όραμα και ελπίδα στους κατοίκους της περιοχής και σε πολλές περιπτώσεις υποκαθιστώντας ακόμη και το ίδιο το κράτος . Να γιατί λοιπόν καμία λύση δεν μπορεί να δοθεί χωρίς τη συναίνεση της .
*Αμάλ : Η ισλαμική Αμάλ είναι μια μικρή , αλλά ιδιαίτερα μαχητική οργάνωση η οποία διατηρεί στενές σχέσεις με τη Χεζμπολάχ . Έχει αναλάβει την ευθύνη για πολλές βίαιες ενέργειες , μεταξύ των οποίων και την επίθεση κατά της Ναυτικής Βάσης των Η.Π.Α. στη Βηρυτό . Η Ισλαμική Αμάλ , δημιούργησε την Ισλαμική Τζιχάντ , η οποία ανέλαβε την ευθύνη των επεισοδίων κατά των Αμερικανών και Γάλλων το 1983 στη Βηρυτό.
Καρατουλιώτης Νίκος 10 Αυγούστου 2006
Υποστράτηγος Ε.Α
Τροίας 6 Κοζάνη Τ.Κ 50100
Τηλ. 24610-27563
Τρίτη 15 Μαΐου 2007
ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΓΩΓΟΥ
Ανατρέπεται το Γεωπολιτικό στάτους στο Αιγαίο
Του Νίκου Καρατουλιώτη Υποστράτηγου ε.α
Μετά από καθυστέρηση αρκετών χρόνων υπογράφηκε επιτέλους η συμφωνία κατασκευής του αγωγού Μπουργκάζ – Αλεξανδρούπολης. Βεβαίως μέχρι να αρχίσει η υλοποίηση κατασκευής του και η ολοκλή-ρωση του έργου, θα χρειασθούν κάποια χρόνια και η όλη διαδικασία θα περάσει πιθανώς από σαράντα κύματα και τούτο γιατί δεν πρόκειται για έναν αγωγό μεταφοράς πετρελαίου, αλλά για ένα έργο που έρχεται να ανατρέψει το γεωπολιτικό στάτους της περιοχής.
Η Τουρκία μέχρι και σήμερα οραματιζόμενη την παλαιά Οθωμανική Αυτοκρατορία και με τις πλάτες του μεγάλου αδελφού, είχε ως στρατηγικό στόχο της εξωτερικής της πολιτικής, την επιστροφή στο παγκόσμιο γίγνεσθαι σαν Περιφερειακή Δύναμη με σφαίρα επιρροής από την Κεντρική Ασία μέχρι τα Βαλκάνια.
Πίστευε δε, ότι αυτό μπορούσε να το πετύχει αν κατάφερνε να μετατραπεί σε ενεργειακό κόμβο μεταξύ Ανατολής και Δύσης, οπότε η επιρροή της θα επεκτεινόταν και στην ίδια την Ευρώπη, γεγονός το οποίο μέχρι πρότινος το είχε πετύχει μερικώς μιας και αποτελούσε την μοναδική διέξοδο πετρελαίου - αερίου από τον ευρύτερο χώρο του Καυκάσου και ειδικότερα της Κασπίας στην Μεσόγειο.
Έτσι η κατασκευή του αγωγού Μπακού- Τσεϊχάν ήταν το πρώτο μεγάλο βήμα για την εφαρμογή του μοντέλου «μεγάλη Τουρκία». Το όλο εγχείρημα τελούσε με τις ευλογίες των Η.Π.Α καθόσον η υπερδύναμη χρησιμοποιούσε την Τουρκία σαν ενδιάμεσο για την σύσφιξη των σχέσεων της με τις χώρες τις Κεντρικής Ασίας και του Καυκάσου, καθώς και για τον απομονωτισμό της Ρωσίας και του Ιράν.
Πίνακας από άρθρο του κ. Μακάριου Δρουσιώτη 21/5/2006)
Η Τουρκία από τη μεριά της και πάντοτε κάτω από τα φτερά του Αμερικανικού αετού του Πενταγώνου, παρήγαγε εξωτερική πολιτική προς πάσα κατεύθυνση και σε πολλές περιπτώσεις συμπεριφερόμενη ως Περιφερειακή δύναμη όταν η ανοχή των γειτόνων της το επέτρεπε.
Η Τουρκία ως τοποτηρητής των Αμερικανών στην περιοχή εξελίσσεται σε δεινό παίχτη προωθώντας ταυτόχρονα και τα δικά της συμφέροντα . Έτσι λοιπόν υπέγραψε συμφωνία με τη Γεωργία ότι σε περίπτωση που κινδυνεύσουν τα σύνορα της δεύτερης από την Αμπχαζία να την συνδράμει στρατιωτικά, ταυτόχρονα επιδιώκει την δημιουργία μιας Οικονομικής Ομοσπονδίας στην Κασπία υπό την σκέπη της.
Αναμενόμενο είναι χρησιμοποιώντας τις πλάτες της Αμερικής και την γεωπολιτική - ενεργειακή της θέση να επιδιώξει μεγαλύτερο ρόλο στα Βαλκάνια και Αιγαίο . Η Τουρκία εκμεταλλευόμενη την θέση της παράγει επεκτατική πολιτική προς κάθε κατεύθυνση.
Πρόσφατα η Ρωσία κατηγόρησε την Τουρκία ότι βοηθά τους Τσετσένους αντάρτες και ενθαρρύνει τα Παντουρκικά και Ισλαμικά κινήματα της περιοχής . Ίσως πρέπει να θυμηθούμε την ανάμιξη της Τουρκίας στα γεγονότα Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Η Ρωσία τότε μετέφερε στα Ρώσο - Τουρκικά σύνορα μία Στρατιά , που είχε να κινηθεί από την εποχή του πολέμου ( Ρωσίας - Τουρκίας ), με αποτέλεσμα την πλήρη Τουρκική υποχώρηση .
Μέσα στα πλαίσια σχεδιασμού του μοντέλου «Μεγάλη Τουρκία», η Ελλάδα λειτουργούσε συμπληρωματικά και ουσιαστικά χρησιμοποιούταν σαν πύλη εισόδου της Τουρκίας στην Ευρώπη.
Δεν είναι τυχαίο ότι κατά την πρόσφατη επίσκεψη της Υπουργού εξωτερικών των Η.Π.Α, η Κοντολίζα απαίτησε με ωμό τρόπο την μη κατασκευή του αγωγού Μπουργκάζ - Αλεξανδρούπολης.
Με την κατασκευή του αγωγού ανατρέπεται το στάτους της περιοχής και αυτό για τους παρακάτω λόγους.
1. Υποβαθμίζεται ο γεωπολιτικός-στρατηγικός ρόλος της Τουρκίας σαν την μοναδική χώρα που αποτελούσε διέξοδο των πετρελαϊκών αποθεμάτων της Κασπίας προς την Μεσόγειο και από εκεί προς Ευρώπη. Με την απώλεια αυτού του πλεονεκτήματος, θα χάσει και το πλεονέκτημα της ανοχής που είχε από την Ευρωπαϊκή Ένωση σχετικά με την ένταξη της χωρίς να σέβεται τις διεθνείς συμβάσεις (τελωνιακή ένωση Κύπρου, άνοιγμα των λιμανιών της στα υπό Κυπριακή Σημαία πλοία κ.λ.π.)
2. Αναβαθμίζεται ο ρόλος της Ελλάδας, που ενώ μέχρι τώρα λειτουργούσε συμπληρωματικά στα Τουρκικά συμφέροντα διακίνησης ενέργειας, αποκτά δική της ενεργειακή πολιτική μπαίνοντας σφήνα στον αγωγό Μπακού - Τσεϊχάν.
3. Η Τουρκία τόσο στο χώρο της Βαλκανικής, όσο και σε αυτόν του Καυκάσου στάθηκε κατώτερη των προσδοκιών της, με μοναδική εξαίρεση αυτήν του Αζερμπαϊτζάν. Στα Βαλκάνια πρωταγωνιστούν από οικονομικής πολιτικής οι Ρωσία, Γερμανία, Ελλάδα. Τα οικονομικά και πολιτικά προβλήματα που αντιμετωπίζει και ειδικότερα η διαφαινόμενη δημιουργία Κουρδικού Κράτους λειτούργησαν ανασχετικά στις βλέψεις της για τον χώρο Κασπίας-Βαλκανικής –Ευρώπης. Έτσι τα τελευταία πέντε χρόνια παρατηρούμε οι σχέσεις της με παραδοσιακούς συμμάχους στον χώρο του Καυκάσου (Ουζμπεκιστάν, Τουρκμενιστάν) να πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο. Από την άλλη μεριά η παρουσία της στην Βαλκανική να είναι κατώτερη των προσδοκιών της και να περιορίζεται ουσιαστικά σε κάποιες συμμαχίες παραστρατιωτικών ομάδων όπως αυτή του Ουτσεκά κ.λπ., που στο κάτω κάτω της γραφής δεν είναι ότι καλύτερο για το ίματζ της στο διεθνές γίγνεσθαι.
4. Η αξία των στενών που μέχρι πρότινος ήταν το ισχυρό χαρτί της Τουρκίας υποβαθμίζεται. Ήδη με τα νέα οπλικά συστήματα των τελευταίων χρόνων είχε αμφισβητηθεί η αξία τους και προκειμένου να επανακτήσει μέρος του χαμένου κύρους της επιδιώκει την έξοδο της στο Αιγαίο. Στο σημερινό γίγνεσθαι η αξία των στενών αποκτά ειδικό βάρος εάν και εφόσον έχουν βάθος. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνον με την απόκτηση κάποιων νησιών (Λήμνος, Αϊ Στράτης κ.λπ), τα οποία να λειτουργούν συμπληρωματικά με τα στενά και να δίνουν βάθος από στρατιωτικής άποψης στην όλη τοποθεσία. Έτσι μπορεί να εξηγηθεί και το ενδιαφέρον της για τα συγκεκριμένα νησιά.
Επιγραμματικά θα μπορούσα να πω ότι πέρα από τα οικονομικά οφέλη που θα έχει η Ελλάδα από την κατασκευή του αγωγού Μπουργκάζ – Αλεξανδρούπολης η πατρίδα μας αναβαθμίζεται και Γεωπολιτικά καθόσον ο αγωγός θα διέρχεται από τον κρίσιμο εθνικό χώρο της Θράκης και θα έχει σαν αποτέλεσμα την αμυντική ισχυροποίηση του, μιας και τυχόν στρατιωτικές Τουρκικές βλέψεις θα έρχονταν αντιμέτωπες και με Ρωσικά συμφέροντα.
Αν το όλο εγχείρημα συνδυασθεί με τα πετρελαϊκά κοιτάσματα της Κύπρου και της συμμαχίες που δημιούργησε η τελευταία με Συρία, Αίγυπτο και Λίβανο είναι μια πρωτοφανής διπλωματική νίκη της πατρίδας μας που την καθιστά σοβαρό Εταίρο στο Γεωπολιτικό παίγνιο της περιοχής.
Ο αγωγός με αυτήν την έννοια δεν είναι ένας απλός σωλήνας μεταφοράς πετρελαίου, αλλά ένας αγωγός που παράγει πολιτική και στρατιωτική ισχύ ενώνοντας Ρωσία- Ελλάδα – Κύπρο- Λίβανο – Συρία-Αίγυπτο.
Το εγχείρημα τεράστιο, το όραμα μοναδικό και το ζητούμενο είναι να μην προβούμε σε εμβαλοματικές λύσεις (Πετρέλαιο από εδώ , αέριο από την Τουρκία, εγκατάλειψη της Κυπριακής Κυβέρνησης στο εγχείρημα της κ.ο.κ.) μέσα στην κατευναστική λογική που λειτουργούν μεταπολεμικά όλες οι Κυβερνήσεις μας.
Βεβαίως όταν η Υπουργός Εξωτερικών της Αμερικής κατά την τελευταία επίσκεψη της, απαιτούσε την μη κατασκευή του αγωγού, είχε υπόψη της όλα τα παραπάνω, αν και μέχρι τότε δεν είχε διαρρεύσει τίποτα σχετικά με τα πετρέλαια της Κύπρου και της συμφωνίες που είχε κάνει ο Κύπριος πρόεδρος. Τώρα όμως προκύπτει ότι οι μυστικές υπηρεσίες της Αμερικής ήταν ενήμερες. Οι δικοί μας κατά πάσα πιθανότητα γνώριζαν μόνο ένα κομμάτι του πάζλ, αυτό δηλαδή που αφορούσε τον αγωγό. Το όλο εγχείρημα πρέπει να σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε από το Ρωσικό Υπουργείο Ενέργειας με την συνδρομή των μυστικών υπηρεσιών(πιθανά να γνώριζε ο Κύπριος Πρόεδρος και για αυτό έπαιξε το χαρτί του με τόση σιγουριά) . Φοβάμαι ότι οι δικοί μας δεν ήξεραν σε τι παρτίδα γεωπολιτικού πόκερ μπλέκανε και πολύ πιθανά να μην το έχουν καταλάβει ακόμη. Απλά το όλο πακέτο τους προέκυψε και τώρα να δούμε πώς θα το διαχειρισθούν.
Το «ανήκουμε στη Δύση», που ειπώθηκε από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, έρχεται να αμφισβητηθεί από τον νεώτερο Καραμανλή και να υλοποιηθεί η διαθήκη του Μεγάλου Πέτρου για έξοδο σε Θερμές θάλασσες (έστω και μέσα από έναν αγωγό).
Υ.Γ Οι Αμερικανοί θα κάνουν το πάν για την μη λειτουργία του αγωγού και η αχίλλειος φτέρνα του όλου εγχειρήματος θα είναι η τυχόν προώθηση του φίλο- αμερικανικού λόμπι που υπάρχει στα δύο μεγάλα κόμματα και ανατροπή του σημερινού Πρωθυπουργού.
Liotis1@otenet.gr Κοζάνη, 17-3-2007
Ανοιχτή επιστολή προς τον τέως Πρόεδρο κύριο Στεφανόπουλο Κωνσταντίνο
Κύριε Πρόεδρε σχετικά με το άρθρο σας που τόσο συζητήθηκε επιτρέψτε μου να διατυπώσω κάποιες ιστορικές αλήθειες και κάποια προσωπικά ερωτήματα τα οποία δεν είναι μόνο δικά μου, αλλά και πολλών Ελλήνων.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ
1.Συνθήκη του Λονδίνου
Στις 30-5-1913 υπεγράφη μεταξύ των Βαλκανίων Συμμάχων, (Ελλάδα-Βουλγαρία- Μαυροβούνιο-Σερβία) και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Με τη συνθήκη αυτή ανατίθεται στις Μεγάλες Δυνάμεις να αποφασίσουν για την τύχη των Οθωμανικών νήσων στο Αιγαίο εκτός της Κρήτης. Η συνθήκη αυτή επικυρώθηκε και από την Τουρκία και τέθηκε σε ισχύ.
2.Συνθήκη Αθηνών, μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας της 14-11-1913. Και τα δύο μέρη συμφωνούν να τηρήσουν τις διατάξεις της Συνθήκης του Λονδίνου συμπεριλαμβανομένης και της Κρήτης 3.Διακοίνωση των μεγάλων Δυνάμεων στις 13-2-1914.Με τη διακοίνωση αυτή επιβεβαιώνεται η παραχώρηση στην Ελλάδα των υπό Ελληνική κατοχή νησιών του Αιγαίου με εξαίρεση την Τένεδο ,Ίμβρο και Καστελόριζο ,με την προϋπόθεση την αποχώρηση του ελληνικού στρατού από την Βόρειο Ήπειρο.
4.Διακοίνωση των Μ. Δυνάμεων προς την Ελλάδα της 24-4-1914, με την οποία παρέχονται εγγυήσεις για τον Ελληνικό πληθυσμό που κατοικούσε στα νησιά Ίμβρο , Τένεδο και Καστελόριζο.
5.Συνθήκη της Λοζάννης της 24-7-1923 μεταξύ Γαλλίας- Ιταλίας- Ιαπωνίας- Ελλάδας- Ρουμανίας –Σερβοκροατίας και Τουρκίας . Σύμφωνα με αυτή επικυρούνται η επικυριαρχία της Ελλάδος στα νησιά της ανατολικής Μεσογείου εκτός της Ίμβρου, Τενέδου, και των νήσων Μαυρυαί .Η Τουρκία παραιτείται υπέρ της Ιταλίας παντός δικαιώματος επί των Δωδεκανήσων .Η συνθήκη αυτή επικυρώθηκε από όλα τα συμβαλλόμενα μέρη και τέθηκε σε ισχύ αφού δημοσιεύθηκε από την κοινωνία των εθνών.
6.Πρωτόκολο των Αθηνών της 3-11-1926.Στο πρωτόκολλο αυτό καθορίζεται το τριεθνές σημείο Ελλάδας -Βουλγαρίας-Τουρκίας καθώς επίσης οριοθετείται η αιγιαλίτιδα ζώνη μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας μέχρι αποστάσεως τριών ναυτικών μιλίων από τις εκβολές του Έβρου ποταμού. Επικυρώθηκε πρωτοκολλήθηκε και δημοσιεύθηκε από τη Γραμματεία της Κοινωνίας των Εθνών και τέθηκε σε ισχύ.
7.Συνθήκη Ιταλίας- Τουρκίας της 4-1-1932. Αναφέρεται σε θέματα νησίδων και στην οριοθέτηση των χωρικών υδάτων που βρέχουν τις νησίδες .Στο άρθρο 4 αναφέρονται όλα τα νησιά οι νησίδες και οι βράχοι που βρίσκονται εκατέρωθεν της διαχωριστικής γραμμής, και ανεξάρτητα απ’ την αναφορά του ονόματος η μη, με ειδική αναφορά ότι τα νησιά, οι νησίδες και βράχοι θα ανήκουν στο κράτος στην κυριαρχία του όποιου υπόκειται η ζώνη εντός της οποίας βρίσκονται, επικυρώθηκε πρωτοκολλήθηκε και δημοσιεύθηκε από τη Γραμματεία της Κοινωνίας των Εθνών, και τέθηκε σε ισχύ στις 10-5-1932.
8.Συνθήκη Ιταλίας –Τουρκίας της 8-12-1932 με την οποία καθορίζονται τα εναπομείναντα τμήματα των Ιταλλοτουρκικών θαλάσσιων συνόρων μέσα στο πνεύμα της προηγούμενης συμφωνίας και οριοθετείται η αιγιαλίτης ζώνη μέχρι 12 ναυτικά μίλια από τις απέναντι ακτές δια της μέσης γραμμής. Ενώ με την προέκταση της μέσης γραμμής στην ανοικτή θάλασσα καθορίζεται η κυριαρχία των εκατέρωθεν αυτής ευρισκομένων νησιών , νησίδων και βραχονησίδων. Στις βραχονησίδες αυτές τις οριοθετημένες συγκαταλέγονται και τα ιμια(καρντάκ) τα οποία παράνομα διεκδικεί η Τουρκία, όπου και είχαμε τα εν λόγω γεγονότα. Η συνθήκη αυτή τέθηκε σε ισχύ στις 4-1-1932 καθόσον δεν χρειαζόταν επικύρωση από την Γραμματεία της Κοινωνίας των Εθνών καθόσον αποτελούσε συνέχεια της προηγούμενης και επιπλέον είχαν προηγηθεί ανταλλαγές επιστολών μεταξύ Τουρκίας και Ιταλίας στις 4-1-1932.
9.Συνθήκη Ειρήνης μεταξύ Ιταλίας και νικητών του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου της 10-2-1947. Σύμφωνα με αυτή η Ιταλία παραχωρεί στην Ελλάδα την πλήρη κυριαρχία των Δωδεκανήσων και των παρακείμενων σε αυτά νησίδες. Τέθηκε σε εφαρμογή αφού υπογράφηκε από τα συμβαλλόμενα μέρη.
Πρέπει να επισημάνω ότι η Τουρκία μέχρι το επεισόδιο των Ιμίων δεν είχε αμφισβητήσει την εγκυρότητα των συνθηκών.
ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ
1. Οι Τουρκικές διεκδικήσεις στο χώρου του Αιγαίου ξεκινάν στις 6 Αυγούστου 1974 ,λίγες μέρες πριν τον «Αττίλα»,όταν η Άγκυρα εξέδωσε την υπαριθμ’714 ΝΟΤΑΜ με την οποία διχοτομούσε το Αιγαίο. Η πράξη αυτή ήταν παράνομη πέρα για πέρα καθόσον και μονομερής ήταν αλλά ερχόταν και σε σύγκρουση με μια σειρά διεθνών συμφωνιών.
Βέβαια είχαν προηγηθεί οι δηλώσεις του τότε Γενικού Γραμματέα του Ν.Α.Τ.Ο. Λούνς με τις οποίες τα νησιά τα οποία ήταν απέναντι από τα παράλια της Τουρκίας χαρακτηρίζονταν ως φυσική προέκταση της Ανατολίας δηλαδή του εσωτερικού της Τουρκίας. Από τότε οι Τούρκοι έπαψαν να υποβάλλουν σχέδια πτήσεων για τα πολεμικά τους αεροπλάνα και να αναγνωρίζουν τον εθνικό εναέριο χώρο μας που από το 1931ήταν 10 ναυτικά μίλια.
2.Το 1980 με την επανένταξη μας στο Ν.Α.Τ.Ο. οι Αμερικανοί στρατηγοί(Στρατηγός Rogers) δίνουν στη συμφωνία τέτοια ερμηνεία που να ικανοποιεί τις τουρκικές βλέψεις για συγκυριαρχία στο Αιγαίο, παραβλέποντας ότι μέχρι το 1974 η ευθύνη άμυνας όλου του αιγαίου ανήκε σε Έλληνες Διοικητές.
3.Έτσι μετά τις δηλώσεις του Προέδρου Ντεμιρέλ ότι 132 νησίδες και βραχονησίδες ανήκουν στην Τουρκία φθάνουμε στα γεγονότα των Ιμίων όπου γίνονται 1000 και στην μετά-Ιμίων περίοδο ο αριθμός αυξάνει σε 3000.
4.Τον Ιούνιο του 1995 η τουρκική Εθνοσυνέλευση αποφάσισε ότι ενδεχομένη επέκταση των Ελληνικών χωρικών υδάτων πέρα των έξη ναυτικών μιλίων θα αποτελούσε αιτία πολέμου(casus belli).Ταυτόχρονα αυτή είχε φροντίσει να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα σε 12 ναυτικά μίλια στον Πόντο και τη Μεσόγειο.
ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΥΠΟΧΩΡΗΣΕΙΣ
1.1992 όπου στη σύνοδο της D P C και με μια σειρά αποφάσεων μέχρι το 2002 φθάσαμε στην κατάργηση του στρατηγείου της Λάρισας και τη δημιουργία του στρατηγείου της Σμύρνης με Διοικητή αμερικανό και επιτελάρχη τούρκο. Ουσιαστικά δηλαδή συγκυριαρχία στο Αιγαίο με αφεντικό τους αμερικάνους .Και για να γίνω πιο κατανοητός το Αιγαίο τείνει να χωρισθεί στον 25 μεσημβρινό, ο οποίος υλοποιείται με το αν τραβήξουμε μια νοητή γραμμή από την Καβάλα έως την Κύπρο.
2.1997 συμφωνία της Μαδρίτης με την οποία αναγνωρίζονται ζωτικά δικαιώματα της Τουρκίας στο Αιγαίο καταργώντας ουσιαστικά τις συνθήκες που ανέφερα στο ιστορικό. Έτσι λοιπόν η Τουρκία αποκτά ζωτικό χώρο στο Αιγαίο και υλοποιείται το ρηθέν υπό του Λούνς στις αρχές του 1974.
3.2003 όπου η Ελληνική κυβέρνηση στις 22Μαρτίου εξέδωσε την υπ’ αριθμ. 616 ΝΟΤΑΜ με την οποία παραχώρησε ολόκληρο τον εναέριο χώρο της Μεσογείου στις δυνάμεις των Η.Π.Α για τον πόλεμο του Ιράκ(μέσα από τον άκρατο ενδοτισμό δώσαμε και πράγματα που δεν μας ανήκαν)
4.2004 έως 2006 απεμπόληση του δικαιώματος ΒΕΤΟ της Ελλάδας κατά τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας στην Ε.Ε. και ουσιαστική απαλλαγή της Τουρκίας από τις υποχρεώσεις της που απέρρεαν από τη συνθήκη του Ελσίνκι.
5.2005 όπου η Τουρκία στο Μόντρεαλ εξασφαλίζει (λόγου εγκληματικής απουσίας της Ελλάδας),το δικαίωμα έρευνας και διάσωσης ακόμη και σε τμήμα της Ελληνικής επικράτειας(25ος μεσημβρινός).Εκ των υστέρων κατόπιν διαμαρτυρίας του ΥΠΕΞ, τροποποιήθηκε η ανωτέρω απόφαση ώστε τα όρια του Ιταλικού κέντρου να περιλαμβάνει ολόκληρο το FIR των Αθηνών.
6.2006 Μάιος . α. Ανοχή από την Ελληνική κυβέρνηση σε Τουρκική άσκηση έρευνας και διάσωσης, κατά την οποία η Τουρκία σηματοδοτεί νέες γκρίζες ζώνες.
β. Γερμανικό σεισμογραφικό σκάφος που πραγματοποιεί έρευνες στο Αιγαίο ύστερα από άδεια της Ελληνικής κυβέρνησης αναγκάζεται να ζητήσει άδεια και από την Τουρκική κυβέρνηση και στη συνέχεια η Ελλάδα να αναγκασθεί να αποσύρει τον Έλληνα (καθηγητή του πανεπιστημίου της Κρήτης ) που παρακολουθούσε τις έρευνες.
ΦΩΤΕΙΝΕΣ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ
1.1964 όπου η τότε Ελληνική κυβέρνηση έστειλε σήμα στο Ν.Α.Τ.Ο με το οποίο γνωστοποιούσε ότι η Ελλάδα αναλαμβάνει την ευθύνη αεράμυνας μέχρι τα ανατολικά όρια του FIR.
2.Η επιστράτευση του 1987 με αποτέλεσμα την επιστροφή στο λιμάνι του σεισμογραφικού ,Τουρκικού σκάφους.
ΑΠΟΣΤΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ
Όσον αφορά την αποστρατικοποίηση των νησιών έχω να παραθέσω τις παρακάτω συμφωνίες οι οποίες διευκρινίζουν το θέμα ξεκάθαρα και τοποθετούν τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση.
1.Μέ τη συνθήκη του Μοντρέ για τα στενά το 1936 ήρθησαν οι περιορισμοί αποστρατικοποίησης της Λήμνου και Σαμοθράκης.
2.Στίς 6 Μαΐου 1936 ο Τούρκος πρέσβης των Αθηνών απέστειλε επιστολή στον πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά με την οποία επιβεβαίωνε τη συναίνεση της Τουρκικής Κυβέρνησης για επαναστρατιωτικοποίηση των παραπάνω νησιών.
3.Οσον αφορά για τα Δωδεκάνησα, η Τουρκία δεν ήταν συμβαλλόμενο μέρος της συνθήκης των Παρισίων και επιπλέον η Ελλάδα δεν παραιτήθηκε του δικαιώματος της περί συλλογικής ή ατομικής αυτοάμυνας [άρθρο 51 του καταστατικού χάρτη του Ο.Η.Ε.]
4.Όσον αφορά τα υπόλοιπα νησιά [Λέσβο ,Ικαρία ,Χίο και Σάμο] , με βάση τη συνθήκη της Λοζάννης ορίζεται η μερική και όχι η πλήρη αποστρατικοποίηση.
5.Τέλος, ο επιτιθέμενος και παράνομος στην όλη υπόθεση είναι η Τουρκία η οποία και έχει καταδικασθεί με πληθώρα ψηφισμάτων εκ μέρους του Συμβουλίου Ασφαλείας του Ο.Η.Ε., για διατήρηση κατοχικών στρατευμάτων στη νήσο Κύπρο και ουδέποτε συμμορφώθηκε με την απομάκρυνση τους , αλλά συνεχώς αυξάνει τις δυνάμεις της[τόσο από ποσοτικής όσο και ποιοτικής ισχύος].
ΕΝΑΕΡΙΟΣ ΧΩΡΟΣ.
1.Το1944 με την ίδρυση του ICAO [Διεθνής οργανισμός που υλοποιεί το αεροπορικό δίκαιο],για την χώρα μας όρισε το FIR Αθηνών από το Ιόνιο Πέλαγος μέχρι την όριο γραμμή των Ελληνικών νησιών και της Μικράς Ασίας. Πράγμα το οποίο η Τουρκία ουδέποτε αμφισβήτησε μέχρι το 1975.
2.Η Ελλάδα εφαρμόζοντας τα νόμιμα, και προς αποφυγή ατυχημάτων απαιτεί την υποβολή σχέδιο πτήσης εκ μέρους της Τουρκίας, η οποία αρνείται επίμονα να εφαρμόσει τις υποχρεώσεις της για τα πολεμικά αεροπλάνα, θέτοντας σε κίνδυνο όλη την εναέριο κυκλοφορία.
3.Η πτήση πολεμικού αεροπλάνου στον εναέριο χώρο ξένης χώρας , αποτελεί εχθρική πράξη, και αποτελεί αιτία κατάρριψης του. Έτσι λοιπόν ακόμη και αν υποβληθούν σχέδια πτήσεις για πολεμικά αεροπλάνα , χρειάζεται ειδική άδεια από την Ελληνική Κυβέρνηση. Ένας από τους λόγους της απομάκρυνσης του Παπαδόπουλου και της συμμορίας του ήταν η άρνησης του να επιτρέψει την πτήση των Ισραηλινών αεροπλάνων επάνω από το FIR των Αθηνών προκειμένου να μεταβούν στο Ισραήλ τα νεοαγορασθέντα αεροπλάνα από την Γερμανία.
Κατόπιν των ανωτέρω ακόμη και η υποβολή σχεδίου πτήσης των Τουρκικών αεροπλάνων δεν νομιμοποιεί την πτήση τους στο FIR των Αθηνών. Και για του λόγου το αληθές γιατί δεν δοκιμάζουν να πετάξουν Ελληνικά πολεμικά αεροπλάνα στο FIR της Άγκυρας κατόπιν υποβολής σχεδίου πτήσης;
ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ
Όταν μιλάμε για κυριαρχία και κυριαρχικά δικαιώματα μιας χώρας, θα πρέπει να θυμόμαστε πως ούτε το ένα ούτε το άλλο υπόκεινται σε διαπραγμάτευση. Αυτό επιβάλλει η διεθνής πρακτική. Η χώρα μας στην τελευταία απογραφή με 11 εκατ. περίπου καταμετρημένους, βρέθηκε να έχει στο Αιγαίο το 3,6% ήτοι 505.000 κατοίκους
. Είναι δηλαδή λιγότεροι κατά 70.000 απ' ότι το 1961, που ο πληθυσμός της Ελλάδας ήταν 8,3 εκατομμύρια (άρα στο Αιγαίο κατοικούσε το 6,4% του συνολικού πληθυσμού). Με λίγα λόγια μειώθηκαν οι κάτοικοι των νησιών στο μισό περίπου αναλογικά με τον πληθυσμό της χώρας
Την απάντηση στο γιατί μειώνεται ο πληθυσμός στο Αιγαίο αντί ν' αυξάνεται (εφόσον πρόκειται για έναν παράδεισο, που η φύση δεν τσιγκουνεύτηκε να προικίσει και φυσιολογικά θα έπρεπε να έχει υπερπληθυσμό), έδωσε ένας νησιώτης λέγοντας: "Όλες σχεδόν οι οικογένειες του νησιού έχουν τουλάχιστον από ένα σπίτι στην Αθήνα". Και τούτο "επειδή κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει". Η ανασφάλεια που αισθάνονται οι Έλληνες στην κοιτίδα τους, οφείλεται στις διεκδικήσεις των Τούρκων και στην ανεπαρκή άσκηση της κυριαρχίας της χώρας μας στο Αιγαίο.
Και εσείς παρόλα αυτά κύριε πρόεδρε τολμάτε να προτείνετε την παραπομπή στη Χάγη κυριαρχικών δικαιωμάτων μας από την οποία η πατρίδα μας θα είναι η μόνη χαμένη μια και είναι η μόνη που δεν διεκδικεί τίποτε . Εξάλλου σαν έγκριτος νομικός που ήσαστε γνωρίζετε καλύτερα από τον καθένα μας ότι το συγκεκριμένο δικαστήριο είναι ουσιαστικά ένα πολιτικό-δικαστικό όργανο που δεν εξετάζει καθαρά τα θέματα από νομικής πλευράς αλλά υπεισέρχονται και άλλες λογικές και δυνάμεις που αποφασίζουν σύμφωνα με τα συμφέροντα των ισχυρών. Γνωρίζετε καλύτερα από τον καθένα μας ότι τα δέκα μέλη [νομικοί και διεθνολόγοι] που απαρτίζουν το Διεθνές Δικαστήριο «εκλέγονται» από τα μόνιμα μέλη του συμβουλίου ασφαλείας του ΟΗΕ . Έτσι λοιπόν με τη τοποθέτηση των κατάλληλων Δικαστών οι μεγάλες δυνάμεις κατορθώνουν να βγάζουν αποφάσεις διατυπωμένες με έντεχνο τρόπο που να εξυπηρετούν τα γεωπολιτικά σχέδια τους κατορθώνοντας με νομικά τερτίπια τα οποία είναι άριστα από νομικής πλευράς διατυπωμένα να εξυπηρετούν τα συμφέροντα τους .
Γνωρίζετε ότι το Νοτιοανατολικό Αιγαίο και συγκεκριμένα από τα Ιμια έως τη Γαύδο είναι μια απέραντη λεκάνη γεμάτη πετρέλαιο.
Γνωρίζετε τις απαιτήσεις της Τουρκίας για μοίρασμα του Αιγαίου από τον 25 μεσημβρινό.
Γνωρίζετε το ενδιαφέρων των Αμερικανών για επικυριαρχία στο Αιγαίο [και συγκυριαρχία Ελλάδας Τουρκίας]
Παρόλα αυτά προτείνατε την παραπομπή εθνικών κυριαρχικών στη Χάγη από την οποία ακόμη και απόφαση θετική να βγει για τα Ελλάδα, κανείς δεν μας διαβεβαιώνει ότι ο αντίδικος και στην συγκεκριμένη περίπτωση η Τουρκία θα τη σεβασθεί μια και δεν σεβάσθηκε τα τόσα ψηφίσματα του ΟΗΕ περί απόσυρσης των κατοχικών στρατιωτικών δυνάμεων της από τη Μεγαλόνησο.
Γνωρίζετε ότι οι όποιες αποφάσεις του δικαστηρίου δεν θα δέσμευαν την Τουρκία μιας και δεν έχει αποδεχτεί τη δικαιοδοσία του Διεθνούς δικαστηρίου.
Η Ελλάδα διέπραξε μέγα έγκλημα το 1976 στη Βέρνη όταν σε επίπεδο πρωθυπουργών υπέγραψε το ομώνυμο πρωτόκολλο το οποίο στο άρθρο 6 προέβλεπε αποχή των δυο χωρών από έρευνες στην υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου.[Το εν λόγο πρωτόκολλο έμεινε μυστικό από την κοινή γνώμη ]
Γνωρίζετε ότι η Διεθνής Διάσκεψη για το θαλάσσιο δίκαιο το1982 ανεγνώρισε σε όλες τις χώρες το δικαίωμα επέκτασης σε δώδεκα μίλια τα χωρικά τους ύδατα και επιπλέον ανεγνώρισε και την ύπαρξη υφαλοκρηπίδας και για τα νησιά
Γνωρίζετε ότι η Τουρκία επέκτεινε τα χωρικά της ύδατα σε δώδεκα μίλια τόσο στο Αιγαίο όσο και στον Εύξεινο Πόντο, και ταυτόχρονα απειλεί, την Ελλάδα ότι αν πράξει το ίδιο θα είναι αιτία πολέμου.
Γνωρίζετε ότι εδώ και χρόνια η οικονομική και πολιτική ελίτ της πατρίδας μας έχει προχωρήσει σε μια άνευ όρων εξυπηρέτηση των Αμερικανικών συμφερόντων ,ακόμη και με τίμημα την εκχώρηση εθνικών κεκτημένων. Η αναβάθμιση του οικονομικού-πολιτικού κατεστημένου επιχειρείται με την συνδρομή της πατρίδας μας σε οικονομική και στρατιωτική συνδρομή στις μέχρι τώρα επιχειρήσεις για την επιβολή της «Παγκοσμιοποίησης» , όπως έγινε με την Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν και Ιράκ.
Γνωρίζετε τη σημασία της περιοχής στο νέο Γεωπολιτικό γίγνεσθαι και το ενδιαφέρον της Αμερικής για τον έλεγχο των πετρελαϊκών κοιτασμάτων και την διέλευση των αγωγών. Εξ’ άλλου η πρόσφατη επίσκεψη της υπουργού εξωτερικών κυρίας Κοντολίζας γι αυτό το λόγο έγινε προκειμένου η Ελλάδα να δεσμευθεί για:
Α. Υποστήριξη της Τουρκίας στην ευρωπαϊκή πορεία χωρίς προσκόμματα , και βέτο.
Β. Την αναγνώριση ζωτικών συμφερόντων της Άγκυρας στο Αιγαίο με τη συμφωνία Σημίτη-Ντεμιρέλ του 1997 και την επίλυση τυχών διαφορών με διμερής διαδικασίες, διεθνές δικαστήριο, επιδιαιτησία κ.τ.λ.
Γ. Την ενεργειακή πολιτική της Ελλάδας και την κατασκευή του αγωγού Μπουργκάζ-Αλεξανδρούπολης.[προσπάθεια μη πραγματοποίησης του]
Γνωρίζετε τις προσπάθειες των αμερικανών προκειμένου να περάσει το σχέδιο
Α(υ)νάν και την υποστήριξη του από την πολιτική ελίτ του τόπου, συνεπικουρούμενη από αργυρώνητες πένες δημοσιογραφικών συγκροτημάτων που είναι βουτηγμένα στην διαπλοκή.
Εκείνο που δεν μπορώ να καταλάβω είναι ότι καλά; Δεν προβληματιστήκατε όταν την επομένη του άρθρου σας έτρεξε όλη η παλιοπαρέα των Α(υ)νανιστών να συγχρονισθεί μαζί σας;
Τέλος κύριε πρόεδρε όταν μας επιθεωρούσατε στα νησιά και μας δίνατε συγχαρητήρια το εννοούσατε ή στο πίσω μέρος της κεφαλής σας μας είχατε για διαπραγμάτευση και αφοπλισμό;
Και κλείνοντας θα ήθελα να μάθω τι σχέση έχει το άρθρο σας με εκείνο το περίφημο καλωσόρισμα της προέδρου της βουλής στον τωρινό πρόεδρο[τον κ Παπούλια που σας διαδέχθηκε] όπου μεταξύ των άλλων είπε και το αξέχαστο «επί των ημερών σας κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδας μας θα μειωθούν». Άραγε γνωρίζετε κάτι που αγνοεί ο Ελληνικός λαός; Και αν ναι γιατί δεν το δημοσιοποιείτε; αν όχι γιατί δεν το καταγγέλλεται;
Άραγε όλα τα παραπάνω μήπως είναι κάποιο καλοστημένο σχέδιο προκειμένου να είναι ποιο εύπεπτα στον ελληνικό λαό η απεμπόληση εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων μας; ούτως ώστε την επομένη της απόφασης του δικαστηρίου να πουν τα μεγάλα κόμματα , τι να κάνουμε ; αυτή ήταν η απόφαση . Και με αυτόν τον τρόπο να μην χρεωθεί κανείς την προδοσία;
Φθάνουν άραγε κάποιες δημοκρατικές κορόνες για ειρήνη και ανθρώπινα δικαιώματα στον περίφημο λόγο που εκφωνήσατε στον είδη ετοιμόρροπο Κλίντον για να πλεχτεί το εγκώμιο σας; Ή μήπως οι μάσκες πέσανε και φάνηκε η πραγματικότητα;
Και να μην ξεχνάμε τον θυμόσοφο λαό που λέει πως: «τα στερνά τιμούν τα πρώτα»
Καρατουλιώτης Νίκος Υποστράτηγος Ε.Α
Τροίας 6 Κοζάνη ΤΚ 50100
13 Ιούνη 2006
Τηλ.24610 27563
ΙΣΤΟΡΙΚΟ
1.Συνθήκη του Λονδίνου
Στις 30-5-1913 υπεγράφη μεταξύ των Βαλκανίων Συμμάχων, (Ελλάδα-Βουλγαρία- Μαυροβούνιο-Σερβία) και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Με τη συνθήκη αυτή ανατίθεται στις Μεγάλες Δυνάμεις να αποφασίσουν για την τύχη των Οθωμανικών νήσων στο Αιγαίο εκτός της Κρήτης. Η συνθήκη αυτή επικυρώθηκε και από την Τουρκία και τέθηκε σε ισχύ.
2.Συνθήκη Αθηνών, μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας της 14-11-1913. Και τα δύο μέρη συμφωνούν να τηρήσουν τις διατάξεις της Συνθήκης του Λονδίνου συμπεριλαμβανομένης και της Κρήτης 3.Διακοίνωση των μεγάλων Δυνάμεων στις 13-2-1914.Με τη διακοίνωση αυτή επιβεβαιώνεται η παραχώρηση στην Ελλάδα των υπό Ελληνική κατοχή νησιών του Αιγαίου με εξαίρεση την Τένεδο ,Ίμβρο και Καστελόριζο ,με την προϋπόθεση την αποχώρηση του ελληνικού στρατού από την Βόρειο Ήπειρο.
4.Διακοίνωση των Μ. Δυνάμεων προς την Ελλάδα της 24-4-1914, με την οποία παρέχονται εγγυήσεις για τον Ελληνικό πληθυσμό που κατοικούσε στα νησιά Ίμβρο , Τένεδο και Καστελόριζο.
5.Συνθήκη της Λοζάννης της 24-7-1923 μεταξύ Γαλλίας- Ιταλίας- Ιαπωνίας- Ελλάδας- Ρουμανίας –Σερβοκροατίας και Τουρκίας . Σύμφωνα με αυτή επικυρούνται η επικυριαρχία της Ελλάδος στα νησιά της ανατολικής Μεσογείου εκτός της Ίμβρου, Τενέδου, και των νήσων Μαυρυαί .Η Τουρκία παραιτείται υπέρ της Ιταλίας παντός δικαιώματος επί των Δωδεκανήσων .Η συνθήκη αυτή επικυρώθηκε από όλα τα συμβαλλόμενα μέρη και τέθηκε σε ισχύ αφού δημοσιεύθηκε από την κοινωνία των εθνών.
6.Πρωτόκολο των Αθηνών της 3-11-1926.Στο πρωτόκολλο αυτό καθορίζεται το τριεθνές σημείο Ελλάδας -Βουλγαρίας-Τουρκίας καθώς επίσης οριοθετείται η αιγιαλίτιδα ζώνη μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας μέχρι αποστάσεως τριών ναυτικών μιλίων από τις εκβολές του Έβρου ποταμού. Επικυρώθηκε πρωτοκολλήθηκε και δημοσιεύθηκε από τη Γραμματεία της Κοινωνίας των Εθνών και τέθηκε σε ισχύ.
7.Συνθήκη Ιταλίας- Τουρκίας της 4-1-1932. Αναφέρεται σε θέματα νησίδων και στην οριοθέτηση των χωρικών υδάτων που βρέχουν τις νησίδες .Στο άρθρο 4 αναφέρονται όλα τα νησιά οι νησίδες και οι βράχοι που βρίσκονται εκατέρωθεν της διαχωριστικής γραμμής, και ανεξάρτητα απ’ την αναφορά του ονόματος η μη, με ειδική αναφορά ότι τα νησιά, οι νησίδες και βράχοι θα ανήκουν στο κράτος στην κυριαρχία του όποιου υπόκειται η ζώνη εντός της οποίας βρίσκονται, επικυρώθηκε πρωτοκολλήθηκε και δημοσιεύθηκε από τη Γραμματεία της Κοινωνίας των Εθνών, και τέθηκε σε ισχύ στις 10-5-1932.
8.Συνθήκη Ιταλίας –Τουρκίας της 8-12-1932 με την οποία καθορίζονται τα εναπομείναντα τμήματα των Ιταλλοτουρκικών θαλάσσιων συνόρων μέσα στο πνεύμα της προηγούμενης συμφωνίας και οριοθετείται η αιγιαλίτης ζώνη μέχρι 12 ναυτικά μίλια από τις απέναντι ακτές δια της μέσης γραμμής. Ενώ με την προέκταση της μέσης γραμμής στην ανοικτή θάλασσα καθορίζεται η κυριαρχία των εκατέρωθεν αυτής ευρισκομένων νησιών , νησίδων και βραχονησίδων. Στις βραχονησίδες αυτές τις οριοθετημένες συγκαταλέγονται και τα ιμια(καρντάκ) τα οποία παράνομα διεκδικεί η Τουρκία, όπου και είχαμε τα εν λόγω γεγονότα. Η συνθήκη αυτή τέθηκε σε ισχύ στις 4-1-1932 καθόσον δεν χρειαζόταν επικύρωση από την Γραμματεία της Κοινωνίας των Εθνών καθόσον αποτελούσε συνέχεια της προηγούμενης και επιπλέον είχαν προηγηθεί ανταλλαγές επιστολών μεταξύ Τουρκίας και Ιταλίας στις 4-1-1932.
9.Συνθήκη Ειρήνης μεταξύ Ιταλίας και νικητών του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου της 10-2-1947. Σύμφωνα με αυτή η Ιταλία παραχωρεί στην Ελλάδα την πλήρη κυριαρχία των Δωδεκανήσων και των παρακείμενων σε αυτά νησίδες. Τέθηκε σε εφαρμογή αφού υπογράφηκε από τα συμβαλλόμενα μέρη.
Πρέπει να επισημάνω ότι η Τουρκία μέχρι το επεισόδιο των Ιμίων δεν είχε αμφισβητήσει την εγκυρότητα των συνθηκών.
ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ
1. Οι Τουρκικές διεκδικήσεις στο χώρου του Αιγαίου ξεκινάν στις 6 Αυγούστου 1974 ,λίγες μέρες πριν τον «Αττίλα»,όταν η Άγκυρα εξέδωσε την υπαριθμ’714 ΝΟΤΑΜ με την οποία διχοτομούσε το Αιγαίο. Η πράξη αυτή ήταν παράνομη πέρα για πέρα καθόσον και μονομερής ήταν αλλά ερχόταν και σε σύγκρουση με μια σειρά διεθνών συμφωνιών.
Βέβαια είχαν προηγηθεί οι δηλώσεις του τότε Γενικού Γραμματέα του Ν.Α.Τ.Ο. Λούνς με τις οποίες τα νησιά τα οποία ήταν απέναντι από τα παράλια της Τουρκίας χαρακτηρίζονταν ως φυσική προέκταση της Ανατολίας δηλαδή του εσωτερικού της Τουρκίας. Από τότε οι Τούρκοι έπαψαν να υποβάλλουν σχέδια πτήσεων για τα πολεμικά τους αεροπλάνα και να αναγνωρίζουν τον εθνικό εναέριο χώρο μας που από το 1931ήταν 10 ναυτικά μίλια.
2.Το 1980 με την επανένταξη μας στο Ν.Α.Τ.Ο. οι Αμερικανοί στρατηγοί(Στρατηγός Rogers) δίνουν στη συμφωνία τέτοια ερμηνεία που να ικανοποιεί τις τουρκικές βλέψεις για συγκυριαρχία στο Αιγαίο, παραβλέποντας ότι μέχρι το 1974 η ευθύνη άμυνας όλου του αιγαίου ανήκε σε Έλληνες Διοικητές.
3.Έτσι μετά τις δηλώσεις του Προέδρου Ντεμιρέλ ότι 132 νησίδες και βραχονησίδες ανήκουν στην Τουρκία φθάνουμε στα γεγονότα των Ιμίων όπου γίνονται 1000 και στην μετά-Ιμίων περίοδο ο αριθμός αυξάνει σε 3000.
4.Τον Ιούνιο του 1995 η τουρκική Εθνοσυνέλευση αποφάσισε ότι ενδεχομένη επέκταση των Ελληνικών χωρικών υδάτων πέρα των έξη ναυτικών μιλίων θα αποτελούσε αιτία πολέμου(casus belli).Ταυτόχρονα αυτή είχε φροντίσει να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα σε 12 ναυτικά μίλια στον Πόντο και τη Μεσόγειο.
ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΥΠΟΧΩΡΗΣΕΙΣ
1.1992 όπου στη σύνοδο της D P C και με μια σειρά αποφάσεων μέχρι το 2002 φθάσαμε στην κατάργηση του στρατηγείου της Λάρισας και τη δημιουργία του στρατηγείου της Σμύρνης με Διοικητή αμερικανό και επιτελάρχη τούρκο. Ουσιαστικά δηλαδή συγκυριαρχία στο Αιγαίο με αφεντικό τους αμερικάνους .Και για να γίνω πιο κατανοητός το Αιγαίο τείνει να χωρισθεί στον 25 μεσημβρινό, ο οποίος υλοποιείται με το αν τραβήξουμε μια νοητή γραμμή από την Καβάλα έως την Κύπρο.
2.1997 συμφωνία της Μαδρίτης με την οποία αναγνωρίζονται ζωτικά δικαιώματα της Τουρκίας στο Αιγαίο καταργώντας ουσιαστικά τις συνθήκες που ανέφερα στο ιστορικό. Έτσι λοιπόν η Τουρκία αποκτά ζωτικό χώρο στο Αιγαίο και υλοποιείται το ρηθέν υπό του Λούνς στις αρχές του 1974.
3.2003 όπου η Ελληνική κυβέρνηση στις 22Μαρτίου εξέδωσε την υπ’ αριθμ. 616 ΝΟΤΑΜ με την οποία παραχώρησε ολόκληρο τον εναέριο χώρο της Μεσογείου στις δυνάμεις των Η.Π.Α για τον πόλεμο του Ιράκ(μέσα από τον άκρατο ενδοτισμό δώσαμε και πράγματα που δεν μας ανήκαν)
4.2004 έως 2006 απεμπόληση του δικαιώματος ΒΕΤΟ της Ελλάδας κατά τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας στην Ε.Ε. και ουσιαστική απαλλαγή της Τουρκίας από τις υποχρεώσεις της που απέρρεαν από τη συνθήκη του Ελσίνκι.
5.2005 όπου η Τουρκία στο Μόντρεαλ εξασφαλίζει (λόγου εγκληματικής απουσίας της Ελλάδας),το δικαίωμα έρευνας και διάσωσης ακόμη και σε τμήμα της Ελληνικής επικράτειας(25ος μεσημβρινός).Εκ των υστέρων κατόπιν διαμαρτυρίας του ΥΠΕΞ, τροποποιήθηκε η ανωτέρω απόφαση ώστε τα όρια του Ιταλικού κέντρου να περιλαμβάνει ολόκληρο το FIR των Αθηνών.
6.2006 Μάιος . α. Ανοχή από την Ελληνική κυβέρνηση σε Τουρκική άσκηση έρευνας και διάσωσης, κατά την οποία η Τουρκία σηματοδοτεί νέες γκρίζες ζώνες.
β. Γερμανικό σεισμογραφικό σκάφος που πραγματοποιεί έρευνες στο Αιγαίο ύστερα από άδεια της Ελληνικής κυβέρνησης αναγκάζεται να ζητήσει άδεια και από την Τουρκική κυβέρνηση και στη συνέχεια η Ελλάδα να αναγκασθεί να αποσύρει τον Έλληνα (καθηγητή του πανεπιστημίου της Κρήτης ) που παρακολουθούσε τις έρευνες.
ΦΩΤΕΙΝΕΣ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ
1.1964 όπου η τότε Ελληνική κυβέρνηση έστειλε σήμα στο Ν.Α.Τ.Ο με το οποίο γνωστοποιούσε ότι η Ελλάδα αναλαμβάνει την ευθύνη αεράμυνας μέχρι τα ανατολικά όρια του FIR.
2.Η επιστράτευση του 1987 με αποτέλεσμα την επιστροφή στο λιμάνι του σεισμογραφικού ,Τουρκικού σκάφους.
ΑΠΟΣΤΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ
Όσον αφορά την αποστρατικοποίηση των νησιών έχω να παραθέσω τις παρακάτω συμφωνίες οι οποίες διευκρινίζουν το θέμα ξεκάθαρα και τοποθετούν τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση.
1.Μέ τη συνθήκη του Μοντρέ για τα στενά το 1936 ήρθησαν οι περιορισμοί αποστρατικοποίησης της Λήμνου και Σαμοθράκης.
2.Στίς 6 Μαΐου 1936 ο Τούρκος πρέσβης των Αθηνών απέστειλε επιστολή στον πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά με την οποία επιβεβαίωνε τη συναίνεση της Τουρκικής Κυβέρνησης για επαναστρατιωτικοποίηση των παραπάνω νησιών.
3.Οσον αφορά για τα Δωδεκάνησα, η Τουρκία δεν ήταν συμβαλλόμενο μέρος της συνθήκης των Παρισίων και επιπλέον η Ελλάδα δεν παραιτήθηκε του δικαιώματος της περί συλλογικής ή ατομικής αυτοάμυνας [άρθρο 51 του καταστατικού χάρτη του Ο.Η.Ε.]
4.Όσον αφορά τα υπόλοιπα νησιά [Λέσβο ,Ικαρία ,Χίο και Σάμο] , με βάση τη συνθήκη της Λοζάννης ορίζεται η μερική και όχι η πλήρη αποστρατικοποίηση.
5.Τέλος, ο επιτιθέμενος και παράνομος στην όλη υπόθεση είναι η Τουρκία η οποία και έχει καταδικασθεί με πληθώρα ψηφισμάτων εκ μέρους του Συμβουλίου Ασφαλείας του Ο.Η.Ε., για διατήρηση κατοχικών στρατευμάτων στη νήσο Κύπρο και ουδέποτε συμμορφώθηκε με την απομάκρυνση τους , αλλά συνεχώς αυξάνει τις δυνάμεις της[τόσο από ποσοτικής όσο και ποιοτικής ισχύος].
ΕΝΑΕΡΙΟΣ ΧΩΡΟΣ.
1.Το1944 με την ίδρυση του ICAO [Διεθνής οργανισμός που υλοποιεί το αεροπορικό δίκαιο],για την χώρα μας όρισε το FIR Αθηνών από το Ιόνιο Πέλαγος μέχρι την όριο γραμμή των Ελληνικών νησιών και της Μικράς Ασίας. Πράγμα το οποίο η Τουρκία ουδέποτε αμφισβήτησε μέχρι το 1975.
2.Η Ελλάδα εφαρμόζοντας τα νόμιμα, και προς αποφυγή ατυχημάτων απαιτεί την υποβολή σχέδιο πτήσης εκ μέρους της Τουρκίας, η οποία αρνείται επίμονα να εφαρμόσει τις υποχρεώσεις της για τα πολεμικά αεροπλάνα, θέτοντας σε κίνδυνο όλη την εναέριο κυκλοφορία.
3.Η πτήση πολεμικού αεροπλάνου στον εναέριο χώρο ξένης χώρας , αποτελεί εχθρική πράξη, και αποτελεί αιτία κατάρριψης του. Έτσι λοιπόν ακόμη και αν υποβληθούν σχέδια πτήσεις για πολεμικά αεροπλάνα , χρειάζεται ειδική άδεια από την Ελληνική Κυβέρνηση. Ένας από τους λόγους της απομάκρυνσης του Παπαδόπουλου και της συμμορίας του ήταν η άρνησης του να επιτρέψει την πτήση των Ισραηλινών αεροπλάνων επάνω από το FIR των Αθηνών προκειμένου να μεταβούν στο Ισραήλ τα νεοαγορασθέντα αεροπλάνα από την Γερμανία.
Κατόπιν των ανωτέρω ακόμη και η υποβολή σχεδίου πτήσης των Τουρκικών αεροπλάνων δεν νομιμοποιεί την πτήση τους στο FIR των Αθηνών. Και για του λόγου το αληθές γιατί δεν δοκιμάζουν να πετάξουν Ελληνικά πολεμικά αεροπλάνα στο FIR της Άγκυρας κατόπιν υποβολής σχεδίου πτήσης;
ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ
Όταν μιλάμε για κυριαρχία και κυριαρχικά δικαιώματα μιας χώρας, θα πρέπει να θυμόμαστε πως ούτε το ένα ούτε το άλλο υπόκεινται σε διαπραγμάτευση. Αυτό επιβάλλει η διεθνής πρακτική. Η χώρα μας στην τελευταία απογραφή με 11 εκατ. περίπου καταμετρημένους, βρέθηκε να έχει στο Αιγαίο το 3,6% ήτοι 505.000 κατοίκους
. Είναι δηλαδή λιγότεροι κατά 70.000 απ' ότι το 1961, που ο πληθυσμός της Ελλάδας ήταν 8,3 εκατομμύρια (άρα στο Αιγαίο κατοικούσε το 6,4% του συνολικού πληθυσμού). Με λίγα λόγια μειώθηκαν οι κάτοικοι των νησιών στο μισό περίπου αναλογικά με τον πληθυσμό της χώρας
Την απάντηση στο γιατί μειώνεται ο πληθυσμός στο Αιγαίο αντί ν' αυξάνεται (εφόσον πρόκειται για έναν παράδεισο, που η φύση δεν τσιγκουνεύτηκε να προικίσει και φυσιολογικά θα έπρεπε να έχει υπερπληθυσμό), έδωσε ένας νησιώτης λέγοντας: "Όλες σχεδόν οι οικογένειες του νησιού έχουν τουλάχιστον από ένα σπίτι στην Αθήνα". Και τούτο "επειδή κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει". Η ανασφάλεια που αισθάνονται οι Έλληνες στην κοιτίδα τους, οφείλεται στις διεκδικήσεις των Τούρκων και στην ανεπαρκή άσκηση της κυριαρχίας της χώρας μας στο Αιγαίο.
Και εσείς παρόλα αυτά κύριε πρόεδρε τολμάτε να προτείνετε την παραπομπή στη Χάγη κυριαρχικών δικαιωμάτων μας από την οποία η πατρίδα μας θα είναι η μόνη χαμένη μια και είναι η μόνη που δεν διεκδικεί τίποτε . Εξάλλου σαν έγκριτος νομικός που ήσαστε γνωρίζετε καλύτερα από τον καθένα μας ότι το συγκεκριμένο δικαστήριο είναι ουσιαστικά ένα πολιτικό-δικαστικό όργανο που δεν εξετάζει καθαρά τα θέματα από νομικής πλευράς αλλά υπεισέρχονται και άλλες λογικές και δυνάμεις που αποφασίζουν σύμφωνα με τα συμφέροντα των ισχυρών. Γνωρίζετε καλύτερα από τον καθένα μας ότι τα δέκα μέλη [νομικοί και διεθνολόγοι] που απαρτίζουν το Διεθνές Δικαστήριο «εκλέγονται» από τα μόνιμα μέλη του συμβουλίου ασφαλείας του ΟΗΕ . Έτσι λοιπόν με τη τοποθέτηση των κατάλληλων Δικαστών οι μεγάλες δυνάμεις κατορθώνουν να βγάζουν αποφάσεις διατυπωμένες με έντεχνο τρόπο που να εξυπηρετούν τα γεωπολιτικά σχέδια τους κατορθώνοντας με νομικά τερτίπια τα οποία είναι άριστα από νομικής πλευράς διατυπωμένα να εξυπηρετούν τα συμφέροντα τους .
Γνωρίζετε ότι το Νοτιοανατολικό Αιγαίο και συγκεκριμένα από τα Ιμια έως τη Γαύδο είναι μια απέραντη λεκάνη γεμάτη πετρέλαιο.
Γνωρίζετε τις απαιτήσεις της Τουρκίας για μοίρασμα του Αιγαίου από τον 25 μεσημβρινό.
Γνωρίζετε το ενδιαφέρων των Αμερικανών για επικυριαρχία στο Αιγαίο [και συγκυριαρχία Ελλάδας Τουρκίας]
Παρόλα αυτά προτείνατε την παραπομπή εθνικών κυριαρχικών στη Χάγη από την οποία ακόμη και απόφαση θετική να βγει για τα Ελλάδα, κανείς δεν μας διαβεβαιώνει ότι ο αντίδικος και στην συγκεκριμένη περίπτωση η Τουρκία θα τη σεβασθεί μια και δεν σεβάσθηκε τα τόσα ψηφίσματα του ΟΗΕ περί απόσυρσης των κατοχικών στρατιωτικών δυνάμεων της από τη Μεγαλόνησο.
Γνωρίζετε ότι οι όποιες αποφάσεις του δικαστηρίου δεν θα δέσμευαν την Τουρκία μιας και δεν έχει αποδεχτεί τη δικαιοδοσία του Διεθνούς δικαστηρίου.
Η Ελλάδα διέπραξε μέγα έγκλημα το 1976 στη Βέρνη όταν σε επίπεδο πρωθυπουργών υπέγραψε το ομώνυμο πρωτόκολλο το οποίο στο άρθρο 6 προέβλεπε αποχή των δυο χωρών από έρευνες στην υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου.[Το εν λόγο πρωτόκολλο έμεινε μυστικό από την κοινή γνώμη ]
Γνωρίζετε ότι η Διεθνής Διάσκεψη για το θαλάσσιο δίκαιο το1982 ανεγνώρισε σε όλες τις χώρες το δικαίωμα επέκτασης σε δώδεκα μίλια τα χωρικά τους ύδατα και επιπλέον ανεγνώρισε και την ύπαρξη υφαλοκρηπίδας και για τα νησιά
Γνωρίζετε ότι η Τουρκία επέκτεινε τα χωρικά της ύδατα σε δώδεκα μίλια τόσο στο Αιγαίο όσο και στον Εύξεινο Πόντο, και ταυτόχρονα απειλεί, την Ελλάδα ότι αν πράξει το ίδιο θα είναι αιτία πολέμου.
Γνωρίζετε ότι εδώ και χρόνια η οικονομική και πολιτική ελίτ της πατρίδας μας έχει προχωρήσει σε μια άνευ όρων εξυπηρέτηση των Αμερικανικών συμφερόντων ,ακόμη και με τίμημα την εκχώρηση εθνικών κεκτημένων. Η αναβάθμιση του οικονομικού-πολιτικού κατεστημένου επιχειρείται με την συνδρομή της πατρίδας μας σε οικονομική και στρατιωτική συνδρομή στις μέχρι τώρα επιχειρήσεις για την επιβολή της «Παγκοσμιοποίησης» , όπως έγινε με την Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν και Ιράκ.
Γνωρίζετε τη σημασία της περιοχής στο νέο Γεωπολιτικό γίγνεσθαι και το ενδιαφέρον της Αμερικής για τον έλεγχο των πετρελαϊκών κοιτασμάτων και την διέλευση των αγωγών. Εξ’ άλλου η πρόσφατη επίσκεψη της υπουργού εξωτερικών κυρίας Κοντολίζας γι αυτό το λόγο έγινε προκειμένου η Ελλάδα να δεσμευθεί για:
Α. Υποστήριξη της Τουρκίας στην ευρωπαϊκή πορεία χωρίς προσκόμματα , και βέτο.
Β. Την αναγνώριση ζωτικών συμφερόντων της Άγκυρας στο Αιγαίο με τη συμφωνία Σημίτη-Ντεμιρέλ του 1997 και την επίλυση τυχών διαφορών με διμερής διαδικασίες, διεθνές δικαστήριο, επιδιαιτησία κ.τ.λ.
Γ. Την ενεργειακή πολιτική της Ελλάδας και την κατασκευή του αγωγού Μπουργκάζ-Αλεξανδρούπολης.[προσπάθεια μη πραγματοποίησης του]
Γνωρίζετε τις προσπάθειες των αμερικανών προκειμένου να περάσει το σχέδιο
Α(υ)νάν και την υποστήριξη του από την πολιτική ελίτ του τόπου, συνεπικουρούμενη από αργυρώνητες πένες δημοσιογραφικών συγκροτημάτων που είναι βουτηγμένα στην διαπλοκή.
Εκείνο που δεν μπορώ να καταλάβω είναι ότι καλά; Δεν προβληματιστήκατε όταν την επομένη του άρθρου σας έτρεξε όλη η παλιοπαρέα των Α(υ)νανιστών να συγχρονισθεί μαζί σας;
Τέλος κύριε πρόεδρε όταν μας επιθεωρούσατε στα νησιά και μας δίνατε συγχαρητήρια το εννοούσατε ή στο πίσω μέρος της κεφαλής σας μας είχατε για διαπραγμάτευση και αφοπλισμό;
Και κλείνοντας θα ήθελα να μάθω τι σχέση έχει το άρθρο σας με εκείνο το περίφημο καλωσόρισμα της προέδρου της βουλής στον τωρινό πρόεδρο[τον κ Παπούλια που σας διαδέχθηκε] όπου μεταξύ των άλλων είπε και το αξέχαστο «επί των ημερών σας κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδας μας θα μειωθούν». Άραγε γνωρίζετε κάτι που αγνοεί ο Ελληνικός λαός; Και αν ναι γιατί δεν το δημοσιοποιείτε; αν όχι γιατί δεν το καταγγέλλεται;
Άραγε όλα τα παραπάνω μήπως είναι κάποιο καλοστημένο σχέδιο προκειμένου να είναι ποιο εύπεπτα στον ελληνικό λαό η απεμπόληση εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων μας; ούτως ώστε την επομένη της απόφασης του δικαστηρίου να πουν τα μεγάλα κόμματα , τι να κάνουμε ; αυτή ήταν η απόφαση . Και με αυτόν τον τρόπο να μην χρεωθεί κανείς την προδοσία;
Φθάνουν άραγε κάποιες δημοκρατικές κορόνες για ειρήνη και ανθρώπινα δικαιώματα στον περίφημο λόγο που εκφωνήσατε στον είδη ετοιμόρροπο Κλίντον για να πλεχτεί το εγκώμιο σας; Ή μήπως οι μάσκες πέσανε και φάνηκε η πραγματικότητα;
Και να μην ξεχνάμε τον θυμόσοφο λαό που λέει πως: «τα στερνά τιμούν τα πρώτα»
Καρατουλιώτης Νίκος Υποστράτηγος Ε.Α
Τροίας 6 Κοζάνη ΤΚ 50100
13 Ιούνη 2006
Τηλ.24610 27563
ΤΟΥΡΚΙΑ- ΙΣΛΑΜ…….ΚΕΜΑΛ- ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ
Τιμή σε αυτόν που λέει ότι είναι Τούρκος», αναφέρει ο εθνικός ύμνος της Τουρκίας. «Σε αυτόν που λέει ότι είναι» και όχι σε αυτόν που είναι ! Και τούτο γιατί η Τουρκία είναι ένα χαρμάνι 75 διαφορετικών εθνοτήτων. Τούρκοι, Κούρδοι, Άραβες, Έλληνες, Αλβανοί, Βόσνιοι, Λάζοι, Τσέτες, Αμπχάζιοι, Πολωνοί, Κιργάσιοι, Φλαμανδοί, Αρμένιοι, Ουζμπέκοι, Εβραίοι, Πομάκοι, Τουρκμένοι, Ρουμάνοι, Ασσύριοι, Πέρσες, Ρομά, Αζέροι, Γεωργιανοί, Τσερκέζοι, Κιζήλ-Μπάσηδες, Γορούκοι, Σερβοκροάτες, Τάταροι, Αφσάροι, Δερβίσες και τόσοι άλλοι συνθέτουν ένα μοναδικό μωσαϊκό εθνοτήτων που κάτω από την σκέπη ενός απολυταρχικού συστήματος διοίκησης κατόρθωσε να αποκτήσει κρατική υπόσταση (η λέξη κλειδί είναι το κράτος και όχι το έθνος). Η Τουρκία είναι ένα πολυεθνικό κράτος που παριστάνει το μονοεθνικό. Σχεδόν το 40% των κατοίκων εκτός από τα τουρκικά μιλά και μια άλλη γλώσσα ανάλογα με την καταγωγή του. Ακόμη και ο Κεμάλ δεν είναι Τούρκος καθόσον η μητέρα του Ζουμπεϊντέ Χανούμ ήταν Τουρκομακεδόνισσα και ο πατέρας του Αλή Ριζά ήταν Αλβανός.
Η Τουρκία είναι μοναδική περίπτωση στα ιστορικά χρονικά όπου δημιουργήθηκε πρώτα το κράτος (ισχυρό και τυραννικό) και στη συνέχεια τα τελευταία 150 χρόνια άρχισαν τις προσπάθειες δημιουργίας έθνους. Η επιθυμία αρχικά των Σουλτάνων και αργότερα των ιδρυτών του κεμαλικού κράτους, Mustafa Kemal (Ataturk) και Ismet Inonu να συγκεντρώσουν στα χέρια τους την απόλυτη πολιτική εξουσία, οδήγησε στη δημιουργία ενός κράτους αφέντη που ήλεγχε όλες τις πηγές εξουσίας. Το γεγονός ότι ακόμη και σήμερα το κράτος αναφέρεται ως πατέρας, Devlet Baba, είναι παράδειγμα της τεράστιας επίδρασής του στην πολιτική δομή της Τουρκίας. Έτσι, το κράτος έγινε ο κυρίαρχος θεσμός της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και της Τουρκίας. Επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας οι υπήκοοι του το αποκαλούσαν «το μεγάλο κράτος».
Το μικρό Οθωμανικό Κράτος του Οσμάν το 1300 μ.Χ. πηγή η Ελληνο-οθωμανική ιστορία το Μηνά Παπακυρίλλου.
Οι Τούρκοι κατάγονται από το Τουρκεστάν, που βρίσκεται στη νότια Σιβηρία. Νομάδες βοσκοί μετακινούμενοι στις αχανείς εκτάσεις της στέπας . Από αρχαιοτάτων χρόνων πραγματοποιούσαν επιδρομές στις γειτονικές περιοχές ρημάζοντας και λεηλατώντας τα πάντα. Ήταν ειδωλολάτρες, αλλά τον 9ο αιώνα ασπάσθηκαν τον Ισλαμισμό. Κυνηγημένοι από τους Μογγόλους, μια ομάδα από αυτούς που δεν ξεπερνούσε τα 2500 άτομα ήρθε και εγκαταστάθηκε στην Μ. Ασία. Εξισλαμίζοντας και εκτουρκίζοντας τα ντόπια στοιχεία δημιούργησαν την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Οι Οθωμανοί ή Οσμανλήδες Τούρκοι, πίστευαν ότι η γνώση και η μόρφωση αλλοιώνουν την επιθετικότητα και το αξιόμαχο του στρατεύματος. Μοναδικό τους μέλημα ήταν η πολεμική τέχνη γι’ αυτό ουδέποτε ανέπτυξαν πολιτισμό και το σύνολο τους ήταν παντελώς αγράμματοι. Η λέξη «τούρκος»μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα αποτελούσε μομφή, καθόσον ήταν ταυτισμένη με την έννοια του άξεστου και αγροίκου.
Όσο μπερδεμένα είναι τα πράγματα από πλευράς εθνικής ταυτότητας άλλο τόσο είναι και από πλευράς Ισλάμ, αναλυτικότερα:
Α. Επίσημο Ισλάμ είναι το ορθόδοξο Σουνιτικό Ισλάμ το οποίο λειτουργεί κάτω από κρατική εποπτεία (Διεύθυνση Θρησκευτικών Υποθέσεων ), με 100.000 περίπου υπαλλήλους. Ο έλεγχος από το κράτος είναι τόσο απόλυτος που ακόμη και οι ιμάμηδες τα κηρύγματα τους τα παραλαμβάνουν από την αρμόδια υπηρεσία σε έντυπη μορφή, θυμίζοντας με Ε.Η.Δ. ( Ενική Ηθική Διαπαιδαγώγηση) κατά την διάρκεια της χούντας στο Κ.Ψ.Μ.
Β. Ορθόδοξοι Σιίτες οι επονομαζόμενοι Σιίτες των 12μάμηδων,(20 με 30% )
Γ. Αλεβίδες, πρόκειται για μια αίρεση του Ισλάμ (ένα θρησκευτικό χαρμάνι από Σαμανισμό- Σιισμό και Ελληνορθοδοξίας), Περίπου 25 με 30 εκατομμύρια. Αλεβής ήταν ο Αλή Πασάς (που για πολλούς εθεωρείτο κρυπτοχριστανός). Ιστορικά έχει αποδειχθεί ότι οι έλληνες δεν εξισλαμίζοντο αλλά ακολουθούσαν την σέχτα των Αλεβήδων έτσι πιθανόν να εξηγείται και η περίπτωση του Οδυσσέα Ανδρούτσου και άλλων αγωνιστών . Υπάρχουν βάσιμες υπόνοιες ότι και Recep Tayyip Erdogan είναι κρυπτό Αλεβή.
Δ. Πληθώρα μυστικιστικών ταγμάτων:
(α) όπως αυτό των Μπεκτασήδων (σε αυτά ανήκαν οι γενίτσαροι και έχει τεκτονική δομή ).
(β) των Νακσημπεντί, των Καλιμπεντί, των Νουρτζού, των Σουλεϊμαντζί και σωρεία άλλων ταγμάτων (σέχτες).
Όλα τα παραπάνω στοιχεία είναι κατ’ εκτίμηση από αξιόπιστες πανεπιστημιακές εργασίες, επειδή στις διάφορες απογραφές προκειμένου να μην φανεί το θρησκευτικό Τουρκικό έκτρωμα το επίσημο κράτος τους καταγράφει σαν Μουσουλμάνους, παρόλο που οι Αλεβήδες έχουν ξεκινήσει δικαστικούς αγώνες για την μη αναγραφή στην ταυτότητα τους ως θρήσκευμα αυτό του Μουσουλμάνου.
Ουσιαστικά η έννοια του Ισλάμ στην Τουρκία είναι ένα έκτρωμα που αποτελείται από διάφορες αιρέσεις οι οποίες είναι σε σύγκρουση μεταξύ τους(κάθε μία εναντίον της άλλης, και εναντίων όλων το κοσμικό κράτος) . Χαρακτηριστική περίπτωση αυτή των Αλεβήδων οι οποίοι παρόλο που δεν θεωρούν τους εαυτούς τους ως Μουσουλμάνους και η πλειοψηφία τους είναι Κεμαλιστές, εν τούτοις τελούν υπό διωγμό από το κοσμικό κράτος επειδή τους θεωρεί Ισλαμιστές.
Όταν αναφερόμαστε στην Τουρκία και λέμε το βαθύ κράτος των στρατηγών φοβάμαι ότι γίνεται λανθασμένη προσέγγιση του θέματος καθ’ όσον το θέμα είναι περισσότερο ταξικό παρά σύγκρουσης μεταξύ πολιτικής και στρατιωτικής εξουσίας. Τόσο οι διάφοροι Σουλτάνοι όσο και ο Mustafa Kemal δημιούργησαν μια πιο συνεκτική και θεσμικά αυτόνομη άρχουσα τάξη στο κέντρο, τον έλεγχο των δραστηριοτήτων της οποίας ήλπιζαν ότι θα διατηρήσουν. Αυτή η οικονομική ελίτ είναι το βαθύ κράτος της Τουρκίας και όχι ο στρατός. Απλά οι στρατηγοί με το ασκέρι τους, σαν το τελευταίο ανάχωμα της άρχουσας τάξης επιτελούν το «καθήκον» τους, μιας και ο πρωταρχικός ρόλος του στρατού ήταν και είναι η τήρηση των συμφερόντων της άρχουσας τάξης(στις αστικές δημοκρατίες).
Η άνοδος των ισλαμιστών στην εξουσία με τον Recep Tayyip Erdogan οφείλεται περισσότερο στην αγανάκτηση των πολιτών για τα καθημερινά προβλήματα τους, παρά για τα θρησκευτικά πιστεύω τους. Μπορεί ο Erdogan προεκλογικά να έλεγε ότι οι εργασίες στο κοινοβούλιο πρέπει να αρχίζουν μετά την τέλεση της προσευχής, αλά μετεκλογικά ουδέποτε το πραγματοποίησε. Ποτέ Οθωμανός σουλτάνος δεν επισκέφθηκε τη Μέκκα, αν και η επίσκεψη στη Μέκκα είναι από τις πέντε βασικές υποχρεώσεις των μουσουλμάνων.
Στην πραγματικότητα οι κεμαλιστές δεν υπήρξαν ποτέ οπαδοί του κοσμικού κράτους. Tο 1924 με το νόμο περί ρυθμίσεως του συστήματος επικύρωσαν ως επίσημη θρησκεία του κράτους την ισλαμική. Απαραίτητη προϋπόθεση ενός κοσμικού κράτους είναι ο σεβασμός στην δημοκρατία και στην ισονομία των διαφόρων εθνοτήτων. Εδώ είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι τις εθνοκαθάρσεις και γενοκτονίες τις πραγματοποίησαν Κεμαλιστές (δήθεν εκσυγχρονιστές). Από το 1960 έως το 1980 ο στρατός πραγματοποίησε τρία πραξικοπήματα και κρέμασε στην αγχόνη έναν εκλεγμένο πρωθυπουργό(Αντνάν Μεντερές).
Είναι επικίνδυνη η εκλαϊκευμένη προσέγκιση του θέματος με τους «κακούς» Στρατηγούς και τους δήθεν «καλούς» Ισλαμιστές (κουμπαρέψαμε κιόλας ). Και για να αντιληφθεί ο αναγνώστης πόσο καλός είναι ο Ισλαμιστής πρωθυπουργός της γείτονας χώρας Recep Tayyip Erdogan θα αναφέρω το ποίημα που απάγγειλε ως δήμαρχος της Κωνσταντινούπολις και φυλακίσθηκε από τους Κεμαλιστάς
"Οι μιναρέδες είναι οι ξιφολόγχες μας, οι τρούλοι είναι τα κράνη μας, τα τζαμιά είναι τα στρατόπεδά μας, οι πιστοί είναι οι στρατιώτες μας"!..
Κεμαλιστές και Ισλαμιστές παρά τις αρχικές συγκρούσεις τους, με τον καιρό τα βρήκαν γιατί οι Κεμαλιστές είχαν ανάγκη το Ισλάμ και μέσω αυτού την πλήρη χειραγώγηση των λαϊκών μαζών. Η σημερινή σύγκρουση είναι τα παλιά με τα νέα τζάκια και στη μέση ο εξαθλιωμένος λαός με δυσβάχτατα προβλήματα, (ολόκληρες περιφέρειες χωρίς νερό και φως).
Κατά την διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου η Τουρκία αναφερόταν στους διπλωματικούς κύκλους σαν ο μεγάλος ασθενής με αποτέλεσμα μετά την λήξη του πολέμου να βγει από το χειρουργείο των Μεγάλων Δυνάμεων κουτσουρεμένη και χαμένη από τα πετρελαϊκά κοιτάσματα τα οποία περιήλθαν στους Αγγλοσάξονες μέσω νέων κρατών (προτεκτοράτων). Σήμερα οι παλιοί φόβοι της επανέρχονται και το Ανατολικό ζήτημα ξαναμπαίνει σε νέα διάσταση προκειμένου η νέα Μέση Ανατολή να επανασχεδιασθεί σύμφωνα με τα Αμερικανικά συμφέροντα μιας και η προηγούμενη ήταν κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των Άγγλων. Φοβάται την δημιουργία Κουρδικού Κράτους και την απόσχιση 19 Νομών στα νοτιανατολικά σύνορα της με 20 εκ. περίπου Κούρδους.
Ισλαμιστές και Κεμαλιστές τρέμουνε τις επερχόμενες εξελίξεις καθόσον περισσότερο δημοκρατία και εξευρωπαϊσμός θα περιορίσουν το στρατο-αστυνομικό καθεστώς και θα ανοίξουν το κουτί της Πανδώρας με αποτέλεσμα την απελευθέρωση ανεξέλεγκτων εθνολογικών-θρησκευτικών και ταξικών τάσεων και τον πλήρη κατακερματισμό της Τουρκίας.
Στις 15-2-07 ο Στρατηγός Γιασάρ Μπουγιουκανίτ δήλωσε ότι
«ουδέποτε η Τουρκία στη σύγχρονη ιστορία της βρέθηκε αντιμέτωπη με τόσα προβλήματα και ότι όσοι ονειρεύονται το διαμελισμό της θα ξυπνήσουν με εφιάλτες».
Ουσιαστικά η Τουρκία περιήλθε σε έναν επικίνδυνο ιστορική περιδίνηση η οποία μόλις τώρα αρχίζει και είτε με Ισλαμιστές στην εξουσία είτε με Κεμαλιστές , οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες.
Κοζάνη 9-5-07
Υποστράτηγος ε.α. Νίκος Καρατουλιώτης
Μέλος Κ.ΕΘ.Α
liotis1@otenet.gr
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
